Na mijn inzichten over het denken gister, voelde ik me toch weer wat overweldigt. Wilde weer op de bank liggen niks doen en film kijken. Bij de Matrix was dat eigenlijk best een goed succes, dus dat zal er wel aan bijgedragen hebben. Heb in de kou nog wel een meditatiewandeling in het park gehouden. Maar aan het eind wist ik al dat ik ging toegeven aan de behoefte weer lekker op de bank te zitten met een filmpje. Ben weer naar de bibliotheek geweest en daar “avator” en “american gangster” gehuurd en dus hele avond tv gekeken. Ben ook pas weer tegen 2:00 naar bed gegaan. Maar weet je, het is niet erg. Ik geniet ervan en dat is belangrijk. Het moet wel leuk blijven, dat is immers het doel. Gewoon “zijn” en “accepteren”, dus ga ik er dan ook niet tegen vechten onder het mom van wilskracht en discipline.
Ja routine is belangrijk, maar strakke schema’s (zoals in kloosters) doen geen recht aan de aard van de natuur. Die is naast bepaalde vaste patronen, meestal gewoon een golf-beweging net als de oceaan waar we uit komen. Elementaire deeltjes of iig QM leert ons dat die deeltjes in golven bewegen, net als licht dat zich ook als een golf gedraagt. De wind en regen is ook en goed voorbeeld, het weer.
Werd wel gewoon om 9:00 wakker en heb mijn pilatus gedaan vanochtend. Voelt lekker om dat te doen. Ik merk nu ook hoe gecontroleerd je dat echt moet doen, hoe goed je je spieren in je lichaam moet voelen. Ook hoe zwak die nog zijn. Dus heb hier voorlopig wel een lange termijn doel mee.
Daarnaast merk ik dat het hebben van doelen elementair is, gewoon “zijn” in het “hier en nu” kan niet zonder dat dat binnen een doel is. Je kan niet 100% geconcentreerd zijn in het nu, als je geen doel hebt.
Het elementaire verschil is alleen dat je die doelen niet hebt om geluk te krijgen, om vrede te krijgen. Die doelen zijn juist een uiting van je innerlijke vrede en geluk.
Ipv dat je doelen nastreeft om er energie aan te onttrekken, om jezelf daar mee te proberen te vullen, streef je doelen na om uiting te geven aan de energie die je wil geven vanuit je innerlijke geluk en vrede.
Dit dagboek schrijven is een doel van mij, een inkomen verkrijgen om dit weer mogelijk te maken, sporten/eten voor een gezond lichaam. Maar vooral dit dagboek en mijn toekomstige website. Dit zodat als het mij lukt om gestilde concentratie te ontwikkelen en de identificatie met mijn ego op te geven, dat anderen kunnen leren hoe mijn pad is geweest, hoe ik hier gekomen ben.
Het is mijn denken dat dit saboteert. “wie wil jou verhaal nou horen?”, “mensen willen niet geholpen worden”, “lekker arrogant om dat te denken dat anderen daar op zitten te wachten” etc etc.
Maar ik doe het niet voor anderen. Ik doe dit om uiting te geven aan mijn gevoel, om mijn innerlijke energie uiting te geven. Het steunt de motivatie die je hebt op dit pad, of ontwikkeld op dit pad.
Ik begrijp nu wat boeddhisten zeggen als ze vertellen dat je motivatie puur moet zijn, je moet het doen om mens en natuur te helpen en te bevrijden.
Eerst begreep ik dit niet. Ik deed het voor mezelf en begrijp al dat iedereen het zelf moet doen, ik kan het niet voor ze doen. Er is dus niks mis mee om je motivatie te beginnen puur voor jezelf te doen, om er beter van te worden, meer geconcentreerd, gelukkiger.
Maar nu ik hier ben is dat niet meer voldoende, als dat nu mijn enige motivatie zou zijn, zou ik waarschijnlijk niet verder gaan. Maar mijn motivatie is nu ook om anderen te helpen, om de negativiteit van het ego te stoppen de omgeving te beïnvloeden. Om andere mensen niet te besmetten. Net zoals Eckhart en anderen doen, bij mij gedaan hebben. Om deze golf van bewustzijn die de enige logische volgende stap is in onze evolutie is helpen te verspreiden. Dit zal de wereldvrede en eenwording met onze natuur bewerkstelligen waar iedereen zo hard naar op zoek is.
Maar de motivatie is nu totaal het tegenovergestelde. Ipv wereldvrede en eenwording met onze natuur op te leggen zoals ik denk dat het moet zijn (Nastreven van een ideaal). Om mij te bevredigen, zodat het mij geluk brengt en mij de kans zal geven om gelukkig te zijn, zal de motivatie niks anders zijn dan een uiting van wat je al bent. Vrede en onderdeel van je omgeving, een met je omgeving.
Verbeter de wereld begin bij jezelf.
Moet je dus letterlijk nemen. Wereldvrede en redding van de natuur op aarde kan je alleen bereiken door jezelf te bevrijden van het destructieve ego. Door je te ontdoen van je illusies en zien dat die wereldvrede en eenheid met de natuur al lang hier is.
De 2 stromingen in het boeddhisme waar je bij de een het einddoel is om jezelf te bevrijden en bij de ander om iedereen te bevrijden, zijn dus eigenlijk gewoon hetzelfde. Dit onderscheid bestaat alleen in het ego.
Terugkomend op dat je doelen nodig hebt om gewoon “te zijn”. Als ik ga mediteren is mijn doel om 20 minuten gewoon te zitten. Als ik ontbijt is mijn doel om de boterham te smeren en te eten. Als ik pilatus doe heb ik als doel een bepaalde beweging/ oefening te doen.
→ Dit doe ik weer met als doel een gezond lichaam te hebben en sterk lichaam
→ Of omdat ik wereldvrede wil en de natuur van de aarde wil redden. Daarom is het mijn doel om mezelf te bevrijden –> te mediteren → om dit te schrijven → om daarna die website te maken (gezond en sterk lichaam valt hier eigenlijk ook onder)
Allemaal uitingen van een innerlijke motivatie , een gevolg van het luisteren naar mijn gevoel.
Geef dus niet je ego-doelen op om dit (verlichting) te bereiken, door deze te ontwikkelen door naar je gevoel te luisteren , zullen die vanzelf oplossen.
Waar ik ook nog mee zat is het onderwerp “leren”.
Op zich lijkt het een uitdaging van het ego om alles te willen begrijpen, om te weten hoe de wereld in elkaar zit. Zo denkt het controle te krijgen op zijn omgeving en dus zijn angst voor de dood. (betere overlevingskansen) Is het dan nog wel goed om al die boeken te lezen ? Ook de wetenschappelijk en de spirituele.
Maar deze drang om alles te willen begrijpen is wat ervoor zal zorgen dat je het ego zal gaan opgeven. Mijn doel om te leren is gewoon anders. Mijn doel is nu niet meer om te weten hoe de wereld werkt om mijn illusie van controle te voeden, maar om dit juist op te geven. Je leert om te niet-leren om te on-leren. Te weten dat het allemaal een illusie is. Dat wat je dacht dat echt was, dat wat je dacht te weten is allemaal een illusie. Je leert om te on-leren.
Ook hier is de motivatie weer anders, ipv vanuit het ego , vanuit je gevoel.
Ironischerwijs zal dat mijn overlevingskansen zoveel groter maken 🙂 (ego is zelfdestructief)
Net als in oosterse vechtsporten waar je de krachten van de tegenstander gebruikt om hem te verslaan, zo moet je de krachten van het ego gebruiken om je identificatie ermee op te geven en dus te verslaan.