Tag: Osho

Geplaatst op

Gedachten kunnen niet gestopt worden

In navolging van mijn realisatie op 22-12 dat ik dezelfde beginnersfout maakte als boeddhisten door te proberen meditatief te leven, te leven zonder gedachten, verlicht te worden ipv me te realiseren dat de gedachten pas stoppen als je verlicht bent.
Gister las ik hiervoor een bevestiging in Osho’s Gouden Sutra boek:

So many people come to me and they ask: “How to stop the thought?” They want to stop the thoughts directly. They cannot be stopped. Thoughts excist because desires exist. Unless you understand desire and drop desire, you will not be able to drop toughts – because thoughts are byproducts.
First the desire comes in. You see a beautifull car passing and a desire arises. Buddha will say “Car, Car” finished. If a desire has arisen in you, say again, “Desire, desire” and be finished. But you have seen a beautifull car and a dream, a desire takes posession of you.
But if you don’t drop desire, how can you stop thinking ? Thinking comes as a help. The mind says “Now i have to look into things, into how it should be mannaged”, Now there are a thousand and one problems to be solved, only then can desire be fullfilled.
Thinking is a device of desire to fullfill itself. You cannot stop thinking directly. Buddha says desire is like oil in a lamp: if the oil is no more, the flame will disappear on its own.

Geplaatst op

Wie zou je zijn zonder je verhaal ?

Werd me vanmorgen ineens bewust waarom ik toch nog geloof dat er een “zelf” is. Ik geloof nog steeds dat ik de controle heb over mijn gedachten. Niet volledig, maar wel genoeg controle. Die gedachten beïnvloeden weer wat ik doe en zo beïnvloed ik, probeer ik, mijn leven te controleren. Dus ik weet dat ik die gedachten zelf niet ben, maar ik geloof dat ik degene ben die de gedachten maakt. Zo probeer ik mijzelf nog te verbeteren en te veranderen. Niet de gedachten zelf of het denken zelf. Maar wat gedacht wordt en hoe dit mijn gedrag beïnvloed.
Dus ik weet dat mijn gedachten illusies zijn, een zelfverzonnen projectie. Dat de wereld een projectie is. Maar ik geloof nog in de controle die ik denk te hebben op mijn gedachten en dus de wereld waar ik in leef.

Maak ook nog steeds de fout door te denken dat ik bewuster wordt door te observeren. Maar observeren gaat via het denken, je ego, je bent aan het uitvogelen, analyseren, probeert te begrijpen. Het is tijd om dat los te laten. Ik weet alles, ik begrijp alles. Ik ben mij er alleen niet bewust van 🙂 Verlichting kan niet begrepen worden, het is niet-begrijpen.

Zit al een paar dagen met het zinnetje van Katie in mijn hoofd (lees nu Kathie’s Tao voor het slapen)
– “Wie zou je zijn zonder je verhaal ? “

Terwijl ik haar boek lees, had ik voor het eerst het idee dat ook wat zij vertelt ook gewoon een verhaal is. Wat natuurlijk niet anders kan, maar besefte dat nog niet.

Osho, Eckhart, Katie zeggen allemaal hetzelfde, maar met hun eigen verhaal. Daarom zien de meeste mensen het als verschillende personen, verschillende denkwijzen, ze zien 3 soorten verhalen en beseffen nog niet dat het maar 1 verhaal is. En ze vertellen dit verhaal omdat dat de enige manier is om te communiceren, dat wij het kunnen begrijpen. Ze moeten via het duale denken, de non-duale realiteit uitleggen. Ze moeten via concepten van het de realiteit uitleggen dat je moet stoppen te leven via concepten van de realiteit.

Ik heb trouwens 3 vakanties geboekt voor de komende maanden. Heb een sterke drang om te reizen, te wandelen, niet meer thuis te zitten. Het is misschien vluchten van mijn verslavingen; tv, internet etc en dus van mijn ego, maar dat is niet erg. Dan heb ik die ervaring waarschijnlijk nodig om dat echt te beseffen. Of gewoon tijd om de sleur te breken.
Ga in febr 11 dagen naar malaga, lekker wandelen: €500. In maart naar Egypte, lekker zon+warmte voor 2 weken: €1300. In april weekje naar Porto €200. Op zich niet slecht en kan dat nu wel behappen. Als de websites en de beurs gaan tegenzitten zal ik gewoon langer op de honden moeten passen, das alles. Niet erg dus. Heb hier wel zin in.

P.S. Omdat ik dus nog geloof dat ik de controle heb over mijn gedachten, denk ik dus ook dat ik degene ben die ze moet stoppen. (wat dus niet kan)
Daarom is het zo moeilijk om volledig te ontspannen, want dan is er niks meer dat mijn gedachten controleert of probeert te controleren. En dus niks meer dat probeert om mijn wereld te controleren: waardoor het lijkt alsof “ik” sterf en mij volledig overgeef aan “dat wat is”.

De enige controle die ik dus opgeef is de illusie van controle over mijn gedachten. Die mijn leven moeten beïnvloeden. Maar mijn gedachten kunnen alleen maar lijden veroorzaken als ik ze geloof, of mij er door laat beïnvloeden. Dat is de aard van zijn dualiteit.
Dus de enige controle die ik opgeef, is de controle over mijn lijden.
Ik ben zo bang om te lijden. Heb onbewust door dat dit door mijn gedachten komt en probeer dus mijn gedachten en mijn lijden te controleren. Weer die angst die juist de oorzaak is van dat waar ik bang voor ben !
Ik houd mijn lijden in stand omdat ik mijn lijden probeer te controleren. Zo van als ik toch moet lijden (→ we denken dat dat een onderdeel is van het leven) dan wil ik wel zelf bepalen hoe ik lijd ! Niet beseffende dat niet-lijden ook een keuze is !

13:30

Waarom gaat het pad naar verlichting zo geleidelijk ? Omdat ik het lef niet heb om het sneller te doen, sneller los te laten. Ik doe het geleidelijk omdat ik dan de illusie hou dat ik er controle over heb, de controle over het proces behoud. Als ik het allemaal begrijp is het geen bedreiging meer. Ipv mijn leven te controleren in de illusie van de toekomst (of verleden), probeer ik nu vanuit mijn lichaam te leven in het hiernu, binnen het concept wat ik daarvan denk te begrijpen.
Al die tijd moet ik leren de controle op te geven, maar houd ik mijzelf alleen maar voor de gek en probeer ik de ene illusie van controle te vervangen door de andere illusie van controle.
Concepten van wat ik zou moeten voelen, niet zou moeten denken, zo en zo zou moeten reageren etc etc. Constant probeer ik iemand te zijn, probeer ik iemand te zijn die ik via mijn denken heb gecreëerd. Een beeld van wie ik zou zijn als ik geen “zelf” had en “verlicht” zou zijn. → weer een illusie van het denken.

Geplaatst op

Alles begint bij het wensen van dingen

Naast dat ik gedachten koppel aan het ego, koppel ik ook doen en willen aan het ego. Alhoewel het ego veel van deze dingen triggerd is het niet daadwerkelijk de oorzaak. De oorzaak ligt in mijn wensen, de dingen die ik wil.

Zoals Karen in het boek “17 persoonlijkheden” uitlegd, het begint met een “wens”. Een alter-ego , een ego is geboren uit een wens. Het ego gaat dan daarmee aan de slag, creëert een beschermingsmechanisme, gaat op zoek naar liefde, geluk, kennis. Het begint echt bij de wens:
– Ik wil niet bang zijn, angst voelen
– ik wil geen onbehagen voelen
– ik wil niet moe zijn
– ik wil niks fout doen
– ik wil gelukkig zijn
– ik wil verlicht zijn

het is de wens wat de oorzaak is, niet het ego, die komt daarna pas. Die wens komt dus niet uit het ego, het beschermingsmechanisme komt uit het ego. Het ego gaat dan dingen willen om die wens proberen te vervullen.

Osho:
So many people come to me and they ask: “how to stop tought”. They want to stop the thoughts directly. They cannot be stopped. Thought exist because desire exists. Unless you understand desire and drop desire, you will not be able to drop thoughts, because thoughts aree byproducts.
First the desire comes in. Thinking comes as a help. The mind says: Now i have to look into thing, into how it should be managed”. Now there are a thousand and one problems to be solved, only then desire can be fullfilled. Thinking is a device of desire to fullfill itself. You cannot stop thinking directly. Buddha’says: Desire is like oil in a lamp. If the oil is no more, the falme will disappear on its own.

Op het moment dat je leeft in het hiernu en de realiteit accepteert heb je niks meer te willen. Op het moment dat ik wat wil accepteer ik de realiteit niet meer. Op het moment dat ik wat wil verwijder ik mijzelf van de realiteit en veroorzaak ik lijden en stress, dualiteit. Willen verdwijnt in de realiteit en veranderd in “doen”. Het is een illusie dat je eerst dingen moet willen voordat je wat doet.

Daarnaast is mijzelf disidentificeren met mijn lichaam, gedachten, gevoel niet zoeken naar wat ik wel behoor te voelen/zijn , waar te nemen, of bewust van te zijn. Ik voel mijn lichaam, merk mijn gedachten op (accepteer deze voor waar of als niet-waar) etc, maar erken alleen dat ik er geen controle over heb. Dat is het enige wat mijzelf disidentificeren inhoud. Er veranderd verder niks, je erkent alleen dat je geen controle hebt, dat je niet kan aansturen. Je bent gewoon bewust van het geheel. Ik ben mij gewoon bewust van mijn lichaam, mijn gevoelens, mijn gevoel, emoties etc
Ik erken dat ik geen controle heb, het niet kan aansturen.
Ik kan gedachten voor waar of onwaar aannemen en ik kan dingen proberen te wensen. Maar beide gaan in tegen de realiteit en veroorzaken dus ons lijden.

Alles begint bij het wensen van dingen.

Ik wil niet …… voelen. Ik wil mij gelukkig voelen.

Geplaatst op

Wat is het verschil tussen denken en gedachten ?

Heb duidelijk weer een terugval. Wil weer tot inzicht komen om verlicht te worden (ipv te zijn). Dat ik weer iets moet begrijpen, maar dat is onmogelijk. Dus het gaat om inzicht zonder iets te begrijpen, het gaat om bewustwording. Bewust worden van dat wat al is.
Ben op dit moment ook flink in de war. Weet niet meer wat ik wil, wat ik behoor te doen. Constant tegenstrijdige signalen over wat ik wil doen. Komt de motivatie uit het geheel of de illusie ?
Maar zolang ik dat onderscheid nog maak zit ik in de dualiteit van de illusie. Doordat ik de non-duale realiteit wil beleven, probeer ik dit te doen vanuit de illusie, vanuit de dualiteit. Te leren vanuit de dualiteit, het denken, de illusie.
Probeer te ontdekken, bewust te worden van wat ik fout doe. Een onmogelijke zoektocht, immers dat is weer erkennen van de illusie van de dualiteit.

Ik geloof nog steeds dat mijn denken en het geloven van die gedachten leid tot echte gevoelens (ik voel ze) en dat zet weer aan tot actie. Zo kan ik via mijn denken mijzelf controleren en aanzetten tot actie.
Wat natuurlijk ook gebeurd. Je gelooft een gedachte en dat zet aan tot actie. Door te doen alsof de illusie echt is, ga je in die illusie leven,, de dualiteit van goed en slecht, strijd, lijden.
Zolang ik vanuit de illusie leef zijn er goede en slechte gedachten, gevoelens. Ik bestempel mijn concept van mijn verlichting als “goed” en daarmee tegelijk de rest als “fout”. Daardoor blijft er die interne strijd.

Ik voel dat onbehagelijke gevoel, die blokkade, ook zonder gedachten. Maar geloof daarom dat het echt is en heb daarop een automatische vluchtreactie (vluchten van dat gevoel, van dat idee, van het hiernu, de realiteit) in de dualiteit die dan die vluchtreactie als fout bestempeld en dat gevoel als ongewenst, wat dan weer moet motiveren tot bewustwording van het hiernu.
Dat “hiernu” probeer ik dan te begrijpen om het vast te kunnen houden, om die vluchtreactie te voorkomen.
Dat kan echter niet.
Het is juist dat proberen te voorkomen wat ervoor zorgt dat ik in de illusie geloof en de realiteit weer loslaat. Het is de illusie van controle weer. “Ik moet voorkomen dat ik van de realiteit vlucht” en daarmee is de vlucht al werkelijkheid geworden.

(De overtuiging:) Dat ik motivatie nodig heb om in de realiteit te komen,te blijven, terwijl het juist die motivatie is die mij er vandaan houd. De realiteit is onze natuurlijk staat van zijn, daar is motivatie niet bestaand, die bestaat alleen in de illusie. Ik zoek binnen de illusie naar motivatie om in de realiteit te komen, om er bewust van te worden (ik ben immers al in de realiteit), ik moet dus ook die motivatie los laten.

De paradox of valkuil is echter om alleen de illusie van motivatie los te laten en dus de illusie weer zijn gang te laten gaan. Dat werkt natuurlijk niet. Niets-doen binnen de illusie houd de verslaving, die illusie in stand.

Het enige wat ik kan doen is stoppen met geloven in die illusie, de illusie van het ego, de illusie van de dood, de illusie van goed en slecht, van wat behoort te zijn, de illusie van wat ik behoor te voelen. De illusie dat ik iemand ben. Iemand behoor te zijn. Iets behoor te doen.

Door te doen alsof die illusie echt is,creëer je de illusie van controle, dat je je leven kan sturen, dat de realiteit maakbaar is, naar je hand kan zetten. Dat kan alleen omdat je de illusie van dualiteit aanziet voor de realiteit. Dit heeft invloed op de realiteit en is dus in feite waar, echter de prijs is het lijden en de eeuwige strijd tussen goed en kwaad in ons streven naar geluk.
Het gaat er dus niet om dat het niet waar is dat ons denken invloed heeft op de realiteit, ook al maakt het er geen deel van uit. Het gaat erom dat het iets probeert na te streven wat er al is, onderdeel van je is en juist het nastreven ervan je ervan scheid.
Het gaat erom dat er de illusie is je eigen overlevingskansen beter te maken door op die manier de realiteit te beïnvloeden. Terwijl het in feite zelf-sabotage is. Het gaat erom dat ik denk dat ik de motivatie en doelen uit de illusie nodig heb om mijn overlevingskansen te verbeteren, beter en langer te leven. Dat als ik de illusie loslaat ik overgeleverd ben aan de willekeur van het universum waar geen controle over is en ik dus mijn eigen overleving niet kan beïnvloeden.
Het is dus mogelijk om de realiteit te beïnvloeden door je gedachten te geloven, door dingen “te willen”. Echter door de aard van het denken, de dualiteit en doordat het geen onderdeel is van de realiteit, kan het alleen saboteren, conflict en stress veroorzaken. (vreugde en blijdschap is slechts de afwezigheid van stress) Het kan alleen goede momenten creëren door de slechte.

Dit is wel vaag, als onze gedachten geen onderdeel van de realiteit zijn. Dit zou betekenen dat het geheel een illusie gecreëerd heeft door te doen alsof iets bestaat in de hoop hiermee het geheel te kunnen beïnvloeden om zo (uit angst voor de dood) betere overlevingskansen te creëren. Het resultaat is echter strijd en stress, waar weer dingen door gecreëerd worden. Veel van onze technologische ontwikkeling is daar aan te danken (Oorlog). Creatie door vernietiging in feite.

De grote illusie is dus dat het opgeven van de illusie door het wegvallen van onze motivatie, onze beoordeling wat goed en slechts is (bv gezond en ongezond eten) we onze overleving overgeven aan willekeur, aan toeval of patronen die niet onze belangen dienen. Maar alleen het geheel kan creëren (=transformeren), scheppen; wij niet.
We hebben een doel nodig, zonder doel geen begrip → zonder doel alleen willekeur → geen richting. Er is maar 1 oplossing; het niet-weten accepteren.
(dan weet je alles)

Het universum is een mix van patronen/natuurwetten en toeval. Wij zien het weer als 2 aparte dingen,maar ze zijn 1. Quantum Mechanica leert ons het waarschijnlijkheidsprincipe. Je kan de waarschijnlijkheid van de toekomst voorspellen van een mogelijke uitkomst. (patronen van toeval)

Onze gedachten hebben alleen een functie voor het geheel, de mensheid als geheel om informatie over te brengen, concepten van de werkelijkheid, informatie waar de ander mee aan de slag kan. In dat proces zijn we ons gaan zien als individu, dat wat de gedachten zijn en het gaan verwarren met de realiteit. We zijn gaan denken dat het nut heeft om informatie aan onszelf over te brengen. In de illusie dat we het dan beter begrijpen.
De wereld in ons hoofd verwarren met de echte wereld, de realiteit.
De maakbaarheid van de wereld, wie we zijn. We willen dat geloven uit angst voor de dood.
We hebben taal nodig om te kunnen communiceren, taal is dus de kracht van het geheel. Voor taal hebben we concepten van de werkelijkheid nodig, gedachten. Dus gedachten hebben we nodig om woorden te begrijpen, om woorden te koppelen aan de realiteit.
In dat proces is het dus fout gegaan → gedachten zien als realiteit, controle over onze gedachten, dingen willen uit angst etc.

Maar wat is nou eigenlijk het verschil tussen denken en het hebben van gedachten ?
Ik heb gedachten dus ik denk ?
Ik wil → Ik denk → Ik heb gedachten
Controle over wat ik wil → beoordelen over behoeften.
Je blijft vastzitten in een cirkel, een loop, in paradoxen.
Accepteer het niet-weten !

Het gaat niet eens om het “begrijpen”, het “waarom”, om wat ik wel en niet weet. Wel en niet kan overbrengen, het gaat niet om stoppen met proberen te begrijpen of te weten of wat dan ook. Het gaat om de motivatie, om de reden dat ik het doe. Het gaat erom dat mijn geluk niet afhangt van dit alles. Er valt niks te begrijpen, alleen bewustzijn.
Maar bewustzijn wil niet zeggen, niet-begrijpen. Het wil zeggen begrijpen + niet-begrijpen, het geheel. Hoeveel er valt onder begrijpen of valt onder niet-begrijpen is niet relevent.

Wil ik stiekem/ onbewust nog steeds alles begrijpen zodat ik dan ook alles aan iemand anders kan uitleggen en zo die andere persoon kan helpen zijn geluk/liefde te vinden, of om er bewust van te worden ? 😉
Ik zie het ego als mijn denken/ mijn gedachten en dus noodzakelijk voor communicatie met andere mensen en dus mijn lijntje met de buitenwereld. Ook nodig om alles te begrijpen en dit weer door te geven.
Ik zit dus nog in de illusie vast dat andere mensen iets nodig hebben (dus kennelijk nog steeds afspiegeling dat ik zelf ook wat nodig zou hebben) → weer het ego dat zich nuttig wil maken, niet de nutteloosheid van zijn eigen bestaan kan accepteren.
Maar ze hebben net als ikzelf niks nodig, ze zijn compleet en verlicht net als ik, alleen beseffen het niet. Ik denk nog steeds dat ik wat nodig heb om dat te beseffen of wat moet doen om dat te kunnen beseffen en als ik nou begrijp en weet wat dat is en opschrijf kan ik het ook aan anderen overbrengen.

Maar het ego is dus niks, een illusie, een doorzichtige tennisbal. Mijn gedachten zijn niet mijn denken, mijn denken is niet mijn ego. Het ego is een idee van mijn denken dat zich uit in een gedachte, een gevoel, een blokkade in de energiestroom.
Mijn gedachte is niet dat idee, mijn denken is niet dat idee. Mijn blokkades zijn niet dat idee, maar zijn de veroorzaker als zowel de veroorzaakte van dat idee. Ze zijn wederzijds afhankelijk.
Dat idee en de blokkades moet ik dus tegelijk loslaten, niet eerst het een en dan volgt het ander, ze zijn hetzelfde. (al leek bij het pijnlichaam ik eerst het idee los te laten en daarna de angst-energie, het pijnlichaam)
Mijn gedachten zijn niet mijn denken en mijn denken niet het probleem. Het is slechts 1 idee, 1 misvatting; het geloven dat die illusie echt is 🙂 Dat dat idee de realiteit zou zijn.

Door verlicht te zijn ben je een spiegel die mensen in staat zal stellen zichzelf te geven wat ze denken nodig te hebben, tot ze beseffen dat ze alles al hebben.
Gedachten zijn een illusie, net als de onzichtbare tennisbal. Het geloven van je gedachten veroorzaakt je afgescheiden zijn van de realiteit cq hiernu cq levensenergie, liefde/geluk.

Mijn probleem is niet het geloven van mijn gedachte of iets gerelateerd. Het is het geloven van dat ene idee. Dit is niet op te lossen via mijn denken, alleen via het geheel door bewustwording, door meditatie. Dan komt het inzicht vanzelf zonder dat ik daar iets voor (kan) doe.(n)

Ik heb een “probleem”, een idee waar ik aan vasthoud.
Is dat waar ?
De paradox is waarschijnlijk dat ik vasthoud aan het idee, dat ik vasthoud aan een idee/ een identiteit/ een ego/ een illusie.

Osho zegt in een boek. Verlichting is een geschenk, het wordt je gegeven, daar kun je niks voor doen. Accepteer de realiteit, het hiernu, de leegte, het geheel en het zal je overkomen.

Geplaatst op

ik ben het universum, zonder oorzaak.

Normaal gesproken kies IK ervoor om te denken, dus blokker IK (mijn energie) om het denken in werking te zetten (via inspanning). (intern een probleem veroorzaken wat het denken triggerd die dan extern een probleem kan oplossen → een bespiegeling van het interne probleem)
Hierdoor denk ik een directe relatie te zien: denken is iets wat IK doe.
Dus als ik nu iets laat gebeuren waarbij ik denken nodig heb (of denk nodig te hebben 🙂 , triggerd dat automatisch een blokkade om mijn gedachten te triggeren wat ik weer als mijn denken zie.
Maar heb al geleerd dat mijn gedachten niet mijn denken is en denken is niet iets wat ik doe, maar gewoon gebeurt. Toch heb ik nog die automatische trigger door de overtuiging dat IK het denken moet activeren om iets uit te voeren. (zoals nu tijdens pilatus)
Weer een automatisme die doorbroken dient te worden.

Dat het ego (incl energie+gedachten) een probleem zou zijn omdat het problemen veroorzaakt is natuurlijk ook een overtuiging, een verband die er eigenlijk niet is wat alleen zo lijkt. Het is alleen mijn overtuiging dat het onbehaaglijke gevoel van het ego een probleem is wat het echte probleem is. Er is immers niks op te lossen 🙂
Echter een overtuiging loslaten lukt niet alleen via het denken of gedachten, je moet het voelen. Op het moment dat je ook daadwerkelijk ervaart dat het zo is, zal je de overtuiging vanzelf loslaten.

Kreeg ook weer een bevestiging waarom het belangrijk is om de boeken van verlichte mensen te blijven lezen. Dit doe ik nog steeds elke nacht (zo’n 15 min) voor het slapen gaan. Lees nu voor de 4e of 5e keer “The book of Nothing” van Osho. Hierin spreekt hij over dat wat veroorzaakt wordt en dat geen oorzaak heeft (caused en uncaused) Dat de bron van wie ik ben geen oorzaak heeft.

Dit triggerde vanochtend tijdens de 45 min zitmeditatie weer een inzicht. Ik denk nog steeds in alles als in oorzaak → gevolg, daarom kan ik nog steeds niet accepteren dat ik verlicht ben. Die inner-vrede zal er zijn als de balans in energie weer is bereikt, is mijn huidige overtuiging. Dit zal vanzelf gebeuren als ik gewoon niks doe. Dit is echter denken in oorzaak → gevolg, begin → eind.

Maar bewustzijn, de bron van wie we zijn heeft geen oorzaak. Het heeft geen begin, geen eind, is eeuwig. Mijn inner-vrede/ liefde/ geluk is geen resultaat van verlichting, niet het gevolg van verlichting. Het is er al, zonder reden, zonder oorzaak, zonder begin, zonder eind. Het is het universum, het is God.

Ik richt mij echter constant op de illusie, op het negatieve, op het zogenaamde probleem, de blokkade, die ik denk te zijn. Maar ik ben niet dat waar ik mij bewust van ben, ik ben dat wat bewust is en zelfs dat niet, ik zal nooit kunnen weten wat ik ben. Ik kan het alleen ervaren zonder het ooit te kunnen begrijpen.
Ik ben het universum, ik ben God, ik ben zonder oorzaak, eeuwig (zonder tijd) en niet te bevatten.

– Ik merk dat ik mij erger aan mensen die willen veranderen, maar daar dan niet voor gaan, zich niet committeren, blijven aankloten. Dit is dus hoe ik mijzelf zie. Ik blijf aankloten, proberen via hoe ik leef, intern dingen te veranderen, te accepteren. Ik durf mij niet te committeren voor 100%.

Geplaatst op

Energieopbouw en ontladen

Ik lees nu voor de 4e of 5e keer het “Book of Nothing” van Osho, voor mijn gevoel een bijbel voor verlichting. Gisteravond voor het slapen gaan ben ik een bladzijde met zeer specifieke informatie, die ik kennelijk de eerste 4 keren niet duidelijk heb opgepikt, niks mee heb gedaan of onbewust genegeerd heb.
Ik was het afgelopen jaar al bezig met Osho’s opmerkingen dat verlichting seks overstijgt en dat we moeten proberen energie niet te ontladen door “te doen” (seks of iets anders), maar de energie gewoon moeten toelaten. Probeer er zelf al heel lang achter te komen wat de functie van seks voor plezier/masturbatie is. Vraag me al minimaal een jaar lang (of langer) af of het goed zou zijn om energie niet via masturbatie/seks te ontladen.

Heb zo’n 1,5 jaar geleden een date gehad met iemand (kloon van een ex 😉 die het had over tantra-seks, waar ik maanden later van begreep dat het seks is zonder orgasme. (heb mij er niet goed in verdiept). Dat ik begreep waarom dat was, als doel om het energieniveau in je lichaam te verhogen zonder dat te ontladen (en weer in slaap te vallen na orgasme 😉
Heb het afgelopen jaar meerdere periode’s gehad waarin ik bewust ervoor koos geen porno’s te kijken, te masturberen. Maar de energieniveau in mij werd dan altijd zo hoog, zo intens dat ik het gevoel had dat ik mij er wel aan over moest geven (aan de drang om te ontladen). Dus dat is mij nooit langer gelukt dan 2 weken. (meestal 1 week, een enkele keer 3 weken)
De energie hoopte zich op, letterlijk. Zo kwam ik erachter dat seks ook een middel is tot controle, om ons gevoel, onze energie te controleren. Ik heb dat ergens geschreven in dit dagboek. Dat dit mechanisme de basis zou zijn waarom geestelijken geen seks zouden mogen hebben (om dichter bij de goddelijke energie te komen)
Maar het is mij dus nooit gelukt om dit heel lang vol te houden, de drang om die energie te ontladen was te groot. Daarnaast had ik geen duidelijke mening/ overtuiging over het feit of dat goed of slecht is. Ik was van mening dat je toch niks kan doen, niet moest onderdrukken, dus gaf ik gewoon toe zonder er verder wat achter te zoeken.

De energie was zo intens dat ik kon klaarkomen door alleen al porno te kijken , zonder daar verder wat voor te doen, zonder daadwerkelijk te masturberen.
De visuele stimulatie van seks zorgde ervoor dat de energie flink actief werd, intens werd. Het wilde naar buiten. Ik voelde dan duidelijk hoe de energie ook via mijn kroon (shakra?) naar buiten wilde, maar dat dat niet kon omdat het daar geblokkeerd werd.
Dus de energie bleef zich daar ophopen en geblokkeerd door een blokkade bovenop mijn schedel. Maar door de porno focuste ik mij natuurlijk op ontlading via een orgasme, wat dan ook gebeurde. Was wel apart om dat zo mee te maken, klaarkomen puur duur visuele stimulatie, door energie die letterlijk naar buiten wil, zonder verder te hoeven masturberen, gewoon puur op energiestromen.

Dit was voor mij een bevestiging in het geloof van die shakra’s en hoe die geblokkeerd zijn en de belangrijkste op onze kroon zit, bovenop onze hoofd zit en geblokkeerd is. (en daarom zeker bij mannen de energie er via seks uit moet, dat we daarom elke week moeten masturberen of flink sporten natuurlijk 🙂 Daar komt bv vandaan dat mannen geen seks zouden moeten hebben voor belangrijke wedstrijden, voor meer energie, om via de wedstrijd te ontladen ipv via seks.

Ook een reden om er gewoon aan toe te geven was het feit dat ik ook gewoon natte dromen kreeg als ik zo lang niks deed. Ik zag dat ook als ontladen en iets waar ik verder geen controle over had, dus leek het mij niet uit te maken of ik het in mijn slaap deed of als ik wakker was. Maar heb in de laatste periode van 3 weken toch duidelijk verschil gemerkt. Een natte droom deed de energie maar marginaal afnemen en deed de seksdrive wel flink afnemen. Terwijl een bewust orgasme als ik wakker was, beide flink deed afnemen.
Ik schreef ergens in mijn dagboek dat ik 3-4 weken geleden weer een nieuwe poging ging doen. Dit heb ik 3 weken volgehouden, tot afgelopen vrijdag. (nu 4 dagen terug)

Teksten over verlicht worden (beseffen dat je het bent) zijn altijd vaag. Je moet niks meer willen, niks meer doen etc, maar dat is erg onbegrijpelijk allemaal. Hoe kan je nou ergens voor gaan zonder het te willen ? Iets bereiken zonder wat te doen ? Iets begrijpen zonder te analyseren ? Etc etc
Het is de reden dat het christendom en boeddhisme niks meer met Jezus en Boeddha te maken hebben. Het was bijna onmogelijk te begrijpen wat ze ons probeerden te leren.
Tot de bladzijde gisteravond. Hierin staat een duidelijke uitleg + instructie (blz 239).

Er zijn 2 manieren hoe je met je innerlijke energie kan omgaan.
1) Wanneer tension arises, ontlaad, dat is hoe seks werkt. → het is een veiligheidsmaatregel, omdat je anders kan exploderen.

Als de energie level te hoog wordt, begin je je geil te voelen. Als de energie het derde ook bereikt ga je het gevoel krijgen dat er wat moet gebeuren. Het lichaam krijgt de opdracht dat er wat moet gebeuren, anders zou het fout kunnen gaan. → ontladen via seks, orgasme.

– Precies zoals ik het afgelopen jaar beleefd hebt !

2) Mantra zeggen, bewust zijn over dat je 1 bent met het universum, de energie hoeft nergens heen, er is geen tweedeling, dus waar moet het naar toe ?
Dan blijft de energie stijgen tot de 7e centrum op je hoofd. → sahasrar
Energie weer absorberen, weer her-toelaten.

Dan zegt ie: “And suddenly you will feel that something is happening in the head: the energy that used to fall downward is moving upwards”!
And once it touches the seventh centre it is transformed, reabsorbed. Then you become, more and more energy and energy is delight, energie is extasy.
Then there is no need to relieve it, because you are the ocean self → infinite. You can absort the infinie. When Saharar opens, there is no end to it.

– Ook dat is dus precies mijn ervaring, alleen wordt het overweldigend en stap ik over op keuze 1.

Dus al die tijd zat ik in keuze 2 en stapte over op 1. de gelukzaligheid was zo groot, dat ik het overweldigend vond en over ging op keuze 1. Een mechanisme, een verslaving, veilig.

Waarom is deze bladzijde mij nooit eerder zo duidelijk opgevallen ?
– Ik ben zo eigenwijs dat ik er zelf wilde achterkomen ?
– Ik was er simpelweg nog niet aan toe ? → ik hield nog teveel vast aan te willen weten “waarom”, wat de oorzaak van alles is.

De energie die hij zegt die naar beneden stroomt , dat is de energie die ik altijd heb omschreven als ego-energie . Die voelde als dat die kwam uit de oorsprong van de blokkade, uit het ego.
De energie waar ik bang voor was, wilde loslaten, uit mijn lichaam wilde hebben (net als het pijnlichaam) . Maar hier moet ik dus niet loslaten, hier moet ik transformeren. Het is zowel de bron van het ego, als de bron van mijn levensenergie, de bron van transformatie.

Volgens mij heb ik ooit eens geschreven dat verlichting herstel van de energiestromen is. Kennelijk kan dit dus wel eens kloppen.
We gaan dus opnieuw ! Een poging doen om de energie toe te laten nemen zonder te ontladen via een orgasme, zonder seks.
Zou wel grappig zijn als er nu toch een oorzaak zou zijn, een begin zou zijn hahaha.
Ga voor de zekerheid wat extra boeken van Osho over dit onderwerp halen en lezen. Want mijn denken gaat nu terug naar het verleden en asocieert zich nu met die overweldiging die ik toen had en gaat zich zorgen maken. Maar diep van binnen weet ik dat ik er deze keer wel klaar voor ben.

PS. over 3 weken ben ik weer 1,5 week vrij, dus dat komt mooi uit. Alsof het voorbestemd is 😉 (3 weken is tot nu toe de max geweest voor mij om de intensiteit aan te kunnen)

Geplaatst op

Mogelijkheid tot blokkeren vasthouden

ging gewoon om 0:00 slapen, maar werd om 5:00 al wakker door de energie in mijn lichaam. Daarbij bleef mijn denken ook actief. Het bleef maar overdenken over de comedyserie How I met Your Mother die ik gisteravond heb uitgekeken, over hoe mensen het einde niet snappen, terwijl het het enige mogelijke einde was.
Maar ga nu i.p.v. Elke keer mijn gedachten serieus te nemen, de matra “not-two” zeggen en gedachten dan weer loslaten.
Het bewustzijn probeert constant die gedachten vast te houden alsof ze belangrijk zouden zijn → mijn overtuiging.
Merkte ook in de 3 uur die ik wakker in mijn bed heb gelegen dat ik bewust probeer te worden van een bepaald gevoel, een bepaald gevoel in het hiernu. Maar ook dat bestaat niet, ook dat is een concept van het denken. Het is een golvende rivier waarvan je niet weet waar die heen gaat.
Vertrouwen.

Bizar eigenlijk, zelfs het “hiernu” bestaat niet 🙂

Osho: Hoe intelligenter je bent, des te slimmer ben je en dus te meer ben je in staat om jezelf te misleiden ! → Ik misleid mijzelf al meer dan 2 jaar.

Voor verlichting kan je niks doen, het gebeurd gewoon plotseling.
Je blokkeert verlichting constant door “te doen”, “te kiezen”, “te denken” etc. Je moet eerst leren hoe je niks kan doen, leren niet meer te blokkeren, de controle op te geven. Als energie dan vrij kan rondstromen hoef je niks meer te doen, dan zal het vanzelf plotseling gebeuren.

Ik wil dat gevoel van controle behouden, die illusie in stand houden. Dus probeer ik de rivier gecontroleerd te volgen, zo te begrijpen dat ik de rivier gecontroleerd kan bevaren. Maar dat kan alleen als de rivier niet te sterk en te wild is, dus heb ik een dam, een blokkade gemaakt aan het begin van mijn rivier en laat gecontroleerd water toe in die rivier. Ik probeer hem helemaal open te zetten, de controle op te geven, maar houd mijzelf voor de gek. Ik wil de optie houden om hem weer dicht te doen als daar een reden voor is, passief wacht houden. Maar de rivier wordt zo sterk en wild dat het onmogelijk dreigt te worden om hem te kalmeren (Seks) om zo de hoofdsluis aan het begin intact te laten zodat ik weer kan blokkeren als daar een reden voor is. Maar pas als ik de hele rivier toelaat en daarmee mijn dam met sluis aan het begin laat wegslaan waardoor de mogelijkheid tot blokkeren verdwijnt , dan pas zal ik verlicht zijn. Dan zal het evenwicht zich herstellen, dan zal de rivier vrij stromen zonder enige vorm van blokkade.
Elk andere is mijzelf voor de gek houden.

Geplaatst op

De mind blijft rusteloos zolang je iets onderdrukt

Omarm de dood, laat alles los, laat het denken/ mijn gedachten los, stop met ademen, stop met observeren, stop te bedenken of alles goed gaat, of het wel veilig is, of ik nog wel dingen kan doen om “normaal” te leven. Ik moet wel, anders word ik gek van die energie, pijn, onbehagen.

15:00

Osho wijst weer op iets mooi’s. De mind blijft rusteloos zolang je iets onderdrukt. Dat onderdrukte komt dan in je mind terug, dan raakt je mind daar vol van.
(reizen, feestjes)
Seks, relaties, geld, macht, kennis, geluk etc heb ik geen last van, onderdruk ik niet. Ik onderdruk maar 1 ding en dat is mijn website maken over wat ik geleerd heb, wat ik weet. Ik had mijzelf voorgenomen of ervan overtuigd dat ik eerst verlicht moet zijn voordat ik zoiets zinvol kan doen. Maar dat is weer zwart/wit denken van het ego. Kies gewoon voor de middenweg.

Geplaatst op

kiezen voor wat juist niet goed voelt

Energie is weer gekalmeerd.
Ik geef mijn gedachten zelf de macht, omdat ik wil dat ze mij overtuigen dat alles goed is. De vicieuze cirkel. Maar als ik erken dat ze machteloos zijn dan hoeven ze mij ook niet te vertellen dat alles goed is. De enige manier om die vicieuze cirkel te doorbreken is de onzin voor lief te nemen, de twijfel te accepteren (= vertrouwen) en hun machteloosheid erkennen.
Ik bepaal zelf wel wat het beste is !

(maar hoe dat kan terwijl er geen “IK” is, geen oorzaak. Het is gewoon weird.)
Door mij niet te laten leiden door mijn gedachten en mijn gevoelens (=emoties) , ben ik geen slaaf meer en bepaal ik zelf wat ik doe, krijg ik de controle terug.
Ik hoef mijn inner-gevoel niet te volgen, ik ben mijn inner-gevoel 🙂

Het is gewoon weird, door de illusie van controle los te laten, heb ik weer controle over mijn leven ? Ben erg benieuwd hoe dat gaat uitpakken. Het is nml gewoon niet voor te stellen, ik kan er alleen achter komen door het gewoon te ervaren, te proberen. Want hoe moet ik weten waar naar te luisteren ?
Kwestie van aanvoelen denk ik dan maar. Want zowel het ego, als het geheel veroorzaakt gedachten. Maar ego probeert te sturen via gedachten, het geheel maakt gewoon kenbaar wat het zelf al heeft besloten. Beide is nutteloos.
Wat bepaald dan ? Wat bepaald dan mijn overtuigingen waar ik naar leef ? Denk dat dat het mysterie van het leven is, er is immers geen oorzaak en dus ook niks wat bepaald, ik ervaar het alleen zo. Ik geef mij over aan mijzelf , zoals ik al 1,5 jaar geleden al heb geschreven.

Ik moet beseffen dat alle verhalen over verlichting, over de waarheid, slechts verhaaltjes zijn. Dat wat Eckhart, Katie en Osho zeggen slechts verhaaltjes zijn waarin ze proberen te omschrijven dat wat niet omschrijven kan worden. Ik moet het gewoon zelf ervaren.

Misschien ervaar ik wel weer dat ik de controle over mijn leven heb, dat ik de vrije wil heb om te kiezen, maar dan vanuit het geheel. Immers ook dat zijn slechts verhaaltjes, net als alles wat ik geschreven heb. Ook dat moet ik loslaten, ook dat is onzin, het zijn slechts nieuwe overtuigingen van dat wat niet omschreven kan worden.
Ik moet elke dag alles wat ik dacht te weten weer loslaten, omdat ik elke dag alles weer voor het eerst ervaar, elke dag weer een nieuwe ervaring is, waarin ik mijn verleden en mijn toekomst (=herhaling verleden) steeds meer weet los te laten.
Hoe en wat laat dan los ? Geen idee, het gebeurt gewoon, het is weer slechts een omschrijving van wat dat niet te omschrijven is. Het is alleen maar een verhaaltje.

Controle, geen controle ? Beiden een bedenksel van het duale denken.
Over sommige dingen heb je controle, over andere dingen heb je geen controle. Soms heb je controle, soms niet. Soms gebeuren dingen waar je geen controle over hebt, maar heb je het toch zelf afgedwongen, soms gebeurt dat niet.

Vrije wil ? Geen vrije wil ? Beiden een bedenksel van het duale denken.
We hebben geen vrije wil, het maken van keuzes is juist de oorzaak van het probleem. Maar ik leef gewon alsof ik een vrije wil heb, alsof ik een keuze maak. En niet “IK”, maar mijn inner-gevoel, het mysterie. Ik laat mij niet leiden. Ik kies niet voor goed of slecht, dat is weer een bedenksel van het duale denken.
Ik kies niet altijd wat goed voelt, vaak ook wat juist niet goed voelt, wat weerstand oproept. Dan doe ik iets wat op korte termijn onbehagen oproept, maar waarvan ik weet dat het het juiste is om te doen, het beste. Hoe ik dat dan weet ? Geen idee, dat weet ik gewoon.

Kom ik er later achter dat iets anders beter is ? Geen probleem. Ik maakte op dat moment de beste keus met de toen beschikbare informatie. Zat ik fout ? Geen probleem, dan doe ik het vanaf nu anders.
Daarom moet ik elke dag loslaten wat ik dacht te weten, omdat ik elke dag alles weer voor het eerst ervaar 🙂

Gisteravond las ik weer een stukje van Osho wat ik zelf ook heel erg heb ervaren. Over hoe ik gewoon dingen aanvoel, weet dat het waar is. Hoe ik uit alle onzin de zin haal, elke keer het juiste boek met de juiste informatie koos om mij op weg te helpen, mij verder te helpen. Osho omschrijft het als volgt: (hij heeft het hier over meditatie)
Je hoeft alleen maar door de 112 methoden heen te gaan en elke methode wordt in 2 regels beschreven, ga er langzaam doorheen en kijk welke methode bij jou klikt. Probeer deze dan uit. Hoogstwaarschijnlijk is dat dan de methode. Als je er bij toeval niet in slaagt kijk dan nog eens opnieuw. Misschien dat een andere methode meer indruk maakt. Maar voor de hele mensheid zijn alle methodes aanwezig. En wanneer je bij een methode beland die bij jouw weg past, licht er onmiddellijk iets op in je wezen ! Je mind valt stil , maar omdat je eigen kloppende hart je zegt: Dit is de methode voor mij !

(weten zonder na te denken, weten door te voelen → het volgen van je inner-gevoel)

Geplaatst op

Mijn denken zal mij nooit accepteren

Vannacht een natte droom gehad, maar mijn energie niveau is nu nog steeds hoog. Zat mij te bedenken dat dat ook wel in golven zal komen, dus misschien over een week weer vanzelf minder. Maar het voelt nu gewoon goed, zorgt ervoor dat ik gemotiveerd blijf om de hele dag bewust te zijn, vertrouwen heb.

Heb gister de hele dag weer met dat meisje gechat en heb haar gezegd dat ik haar leuk vind. Ze vind mij ook wel leuk geloof ik. Ze komt morgen weer langs, o.a. samen eten. Net als al mijn exen en vrouwen die ik aantrek laat ze zich nog teveel leiden door haar angsten en heeft ze een nog wat laag zelfbeeld. (ze durft nog niet 100% te geloven dat ze een goed mens is) En ze is 21 en dus 15 jaar jonger :-). Normaal zou mijn denken dat een probleem vinden, maar nu volg ik gewoon mijn gevoel en trek ik mij daar niks van aan. Mijn gevoel vertelt mij dat dit wel eens wat zou kunnen worden. Ze is heel open, ze is slim, snapt dingen die ik zeg heel snel en zegt zelf ook al dingen over verlichting die ze zelf nog niet begrijpt. Ze heeft dus enorme aanleg ervoor. Ze durft eerlijk naar haar zelf te zijn en staat dus open voor de waarheid waar ze zelf ook hard naar op zoek is. Waar Eleonora moeite had om dingen van mij aan te nemen en Catja juist het tegenovergestelde wilde doen alleen maar omdat ik het vroeg cq zei dat het anders moest (tenzij ik het uitmaakte haha) , heb ik het idee/gevoel dat Qonchita juist wel open staat voor wat ik (niet) weet.

Een mooi voorbeeldje is; Ik liet haar iets van Osho lezen over eerst jezelf vertrouwen en van jezelf houden. Het ging eigenlijk over hoe onze samenleving zelfvertrouwen ondermijnt, vertrouwen in het het algemeen ondermijnt. Geloof dat ze de volgende dag in de chat zei: “Ja, ik moet eerst van mijzelf houden en dan zal ik ook echt van iemand anders houden”. Als opmerking tussendoor. Ze pikt dit soort dingen dus gelijk op en snapt ze, dat is gewoon een mooi iets.

Dat ze ziet wat ik heb ontdekt en dat ze dat ook wil. Er is een duidelijke connectie met veel overeenkomsten en toevalligheden tussen ons. Zij is net als ik, in het feit dat als ze ergens voor gaat, dat ze er dan helemaal voor gaat, zelf op onderzoek gaat, ongeacht wat anderen zeggen en dat vind ik schitterend. Ze is net zo eigenzinnig als ik haha. En laten we eerlijk zijn, dat ze pas 21 is heeft natuurlijk juist ook veel voordelen, heel openminded, staat nog overal open voor en niet al vastgeroest door het leven, een beginner. Juist de kwaliteit die je op dit pad moet hebben. Net als ik zal ze veel dingen nog voor het eerst echt ervaren en het is natuurlijk mooi als je dat samen kunt delen. Ben misschien zelfs al een beetje verliefd 🙂

Ondertussen meditatief blijven en beseffen dat mijn denken en gedachten niet belangrijk zijn.

15:30

Opeens een raar besef dat mijn ego, mijn denken nooit mij zal kunnen accepteren. Dat ik nooit mijzelf kan accepteren via het denken, dat is onmogelijk. Het denken kan mij niet accepteren, het geheel niet accepteren. Het geheel bestaat alleen in het hiernu en het denken kan daarin niet bestaan. Het kan alleen maar oordelen, goed en slecht, het heeft gewoonweg niet de mogelijkheid tot acceptatie, dat gaat tegen zijn aard in, tegen zijn kunnen in. Net als een mens niet kan vliegen of niet over water kan lopen.
Zelfacceptatie is niet het geheel accepteren, het is de onzin van het denken accepteren door het geheel. Het is de onzin van het denken accepteren en weten dat het machteloos is, niet belangrijk is. Slechts 1 van de vele instrumenten die slechts heel af en toe van pas komen.