Geplaatst op

Leren iets niet meer te doen

Zit ook nog steeds in de illusie vast dat ik constant mijn volgende handeling via mijn denken moet beslissen. Die beslissing moet zo efficiënt mogelijk zijn en er ook voor zorgen dat ik het juiste doe. Mijn ego blijft mij maar willen aansturen om het juiste te doen en ik geloof ook dat ik hem daarbij nodig heb.

Ik maak me niet meer druk om mijn verleden, ook niet meer echt om mijn toekomst (alleen indirect) , maar wel om vandaag. Wat moet ik vandaag doen ? Wanneer moet ik wat doen ? In welke volgorde ? Wat moet ik doen om rustig te worden van binnen ? Hoe zorg ik ervoor dat ik relaxed wordt maar wel bezig blijf en mijn dingen blijf doen ? Mensen met een druk leven en verantwoordelijke baan zouden niet kunnen begrijpen dat ik iets heb waar ik mij de hele dag druk om kan maken. Iets heb wat ik constant zo goed mogelijk wil doen.

Maar wat ik eerst in het groot had, heb ik nu gewoon in het klein. Maar ipv gister en morgen , maak ik me constant druk over het komende uur. Mijn ego vertelt mij constant eerst dit en dat even doen en dan wordt ik weer rustig. Maar het gebeurd nooit, er is altijd wat.
(zoals nu de problemen met mijn websites, die liggen er nu alle 4 uit en ik kan alleen maar wachten tot ze op mijn email reageren)

Mijn denken blijft constant actief omdat het alles wil monitoren. Het wil alles begrijpen. Het denkt dat als het begrijpt hoe het zit, dat het dan weet wat het moet doen om rustig/vredig te zijn.

En ik blijf maar in de illusie geloven, ondanks alles wat ik geschreven heb. Als dit en dat, dan zal het gebeuren. Maar die stilte/vrede is niks anders dan de afwezigheid van het doen/denken. Er is niks om naar toe te gaan, efficiëntie leid niet tot geluk.
Waarom geloof ik nog steeds dat mijn ego alle beslissingen moet nemen ? Dat mijn denken/ego moet beslissen om ervoor te zorgen dat ik die vrede kan vinden ? Paradoxaal is dat juist wat die vrede in de weg staat.

19:00

Toch gewoon ziek geworden vandaag (buikgriep?) , wel vaag na zoveel dagen. Wel bagger met 3 honden in huis die gewoon uit moeten en dit klote weer met de hele dag regen.
Maar aan de andere kant geeft het je wat te doen. Want behalve ziek, staat mijn hoofd ook op springen kwa energie. Zou er niet moeten aan denken om nu tv te kijken. Zelfs een boek lezen valt al zwaar.
Ben blij dat ik mijn ORS in mijn kast op voorraad heb. Want zoals zo vaak wordt ik op zaterdagavond ziek en had dus normaal pas maandag naar de winkel kunnen gaan, of morgen naar de weekend apotheek.

Misschien moet ik dit toch maar als signaal gebruiken me nu eens over te geven aan wat is en er niet meer proberen er tegen te vechten. Het is het gewoon niet waard, je hebt alleen jezelf ermee.

Had wel een soort van realisatie na mijn middagtukkie (voelde mijn ziekte al aankomen vanmiddag) Ik maak dezelfde fout die al die boeddhisten maken, waarvan ik al wist dat het niet klopte toen ik nog maar net aan dit pad begonnen was. Je wordt niet verlicht door het lijden uit te bannen, of door je nergens meer aan te hechten, of alles lief te hebben. Dat is het spelen van een spelletje. Door verlichting zal je niet meer lijden, hecht je je nergens meer aan en heb je alles lief. Het is een kwestie van loslaten, maar dat is niet iets wat je doet, er is geen zelf die dat kan doen. Het is nml het zelf wat je moet loslaten.
Dat loslaten is wat er gebeurd als je je ontspant en zelfs dat is eigenlijk niet juist. Want jezelf ontspannen impliceert dat er een zelf is die dat doet. Het is echter de afwezigheid van jezelf inspannen en van een zelf.

Je bent niet verlicht omdat je de hele dag meditatief bent, je bent de hele dag meditatief omdat je verlicht bent.

Eckhart e.a. Hebben niks gedaan of “geleerd te doen”, behalve gewoon los te laten, zichzelf niet meer in te spannen.
Je moet dus niet leren hoe je iets moet doen, iets te zijn. Je moet leren iets niet meer te doen, niet meer proberen te zijn. Gewoon stoppen met doen (analyseren/efficient/goed etc)

Geplaatst op

controle over beslissingen

De bewogen nachten lijken over,al slaap ik nog weinig 6-7 uur of minder. Merk dus heel erg de behoefte aan controle op dit moment. Dus angstgevoel is weg, vluchtgevoel is weg, besef nu dat ik compleet ben en geen liefde, geluk of kennis nodig heb.
De volgende behoefte die er nu is, is die van controle. De controle over mijn gedachten en hoe ik mezelf zie in die gedachten en hoe deze gedachten beslissingen nemen. Ik bepaal dus wie ik wordt en welke beslissingen ik neem. Dat is de controle die ik denk te hebben. Want daarmee heb ik de controle over mijn lijden. En ik wil iemand zijn zodat ik daarmee het lijden van andere mensen zou kunnen verminderen. Als ik verlicht ben of weet over te brengen dan kunnen andere mensen ook hun lijden verminderen. -> Valse Macht
Dit is echter ook weer een bespiegeling van mijn eigen behoeften natuurlijk. Ik wil nml mijn eigen lijden verminderen. Ik wil dus iemand zijn die niet meer lijd en dat is wat ik creëer in mijn gedachten, de persoon, de zelf die ik wil zijn. Want dan is alles goed → Valse Hoop.
Als ik alles goed begrijp dan kan ik de juiste beslissingen maken om verlicht te worden → Valse Hoop.

Ik geloof dus nog dat ik mijn eigen leven bepaal door de beslissingen die ik met mijn gedachten neem. Beslissingen vanuit het ego, dus vanuit angst, vanuit de behoefte om wat te hebben, in dit geval de behoefte aan controle. Op deze manier blijf ik een slaaf van mijn ego die zijn verslaving en lijden in stand houd, omdat het niet anders kan. Dus juist deze behoefte aan controle zorgt ervoor dat ik een slaaf ben van mijn ego, mijn emoties, mijn lijden.

23:30

Ben een boekje aan het lezen “achter het raam op de wallen” en als je al die verhalen leest, wat een ellende en zieligheid allemaal vanuit mannen, instanties, vrouwen en de samenleving en dat allemaal omdat we geloven dat wat we denken waar is.
Hoe de vrouwen op de wallen niet meer in staat zijn om te voelen en alleen nog kunnen leven via hun denken en alle gevolgen voor de keuzes die ze maken.

Waarom heb ik heel mijn leven die onzin geloofd ? Waarom geloof ik die onzin nog steeds ? En denk ik nog steeds zelf te bepalen wat ik denk ? Waarom doe ik mezelf dit aan ?

De energiestromen zijn weer in heftigheid aan het toenemen. Ben snel geprikkeld, onbehaaglijk, geïrriteerd aan alle onzin om me heen, over waarom we dit onszelf allemaal aan doen.
Het is allemaal overweldigend, verwarrend.

Maar aan de andere kant ben ik ook klaar met al die onzin.

Geplaatst op

depressie is het ego die de nutteloosheid van zijn bestaan inziet

Ben blij dat ik weer van dat depressieve gevoel af ben wat ik gister regelmatige voelde. Volgens mij is een depressie niks anders dan het ego die de nutteloosheid van zijn eigen bestaan inziet. Een depressie is dus eigenlijk niks om je voor te schamen, maar juist een grote kans, een kans om zo’n ervaring om te zetten in grote wijsheid.

Ik begrijp nu dat ik mijn leven een nieuwe invulling moet gaan geven. Immers heel mijn leven is erop ingericht om het ego te bevredigen, te voeden. Sterker nog, onze hele maatschappij is daar op ingericht, de hele entertainment industrie bv.
Hoe ik mijn leven leid zal dus drastisch gaan veranderen denk ik. Hoe ? Ik heb geen idee, dat kan ik immers niet weten. Alleen het ego zal dit willen proberen te voorspellen.

Het is wel typisch hoe ik er eigenlijk nog steeds van overtuigd ben dat ik het ego/mijn gedachten nodig heb om mijzelf tot actie over te laten gaan. (illusie van controle) . Heel mijn leven was ik er natuurlijk van overtuigd dat mijn denken bepaalde wat ik deed en hoe mijn leven liep. Het zal wel even duren voordat ik die overtuiging los kan laten. Er vertrouwen in hebben dat alles goed gaat als “Ik” de beslissingen niet meer neem.

Heb nu wel het gevoel dat mijn zoektocht over is. Ik heb alles wat ik nodig heb, weet alles wat ik moet weten. Zelfs de teksten van Katie (Katie’s Tao) zie ik nu gewoon als een verhaaltje. Haar poging om je de waarheid te laten zien. Bij mij lijkt het te werken 😉
Het is raar om te leven zonder duidelijk doel, zonder iets te willen om naar toe te werken. Al heb ik nog genoeg te doen. Weet alleen nog niet wat het gaat worden 🙂

Geplaatst op

aanvaarden van mijn lot

Ik kan mijzelf niet helpen, het gaat zoals het gaat.

Daarmee is het geheel alwetend en de informatie waar ik mij bewust van ben via gedachten is slechts een fractie van die informatie, dat ook uit het geheel komt.
Waarom proberen beslissingen te nemen op basis van een fractie van de beschikbare informatie ? Ipv op basis van alle informatie. Waarom proberen beslissingen te nemen op basis van dualiteit in een non-duale realiteit ?
Ik kan mijzelf alleen maar saboteren, blokkeren en/of onderdrukken. Dit zal altijd negatiever zijn dan het aanvaarden van mijn lot, aanvaarden waar de rivier mij heen brengt.

Geplaatst op

energie entiteit

Nog steeds denk ik het ego nodig te hebben om beslissingen te nemen, over wat ik ga doen, behoor te doen, om de toekomst te voorspellen als in:
– wat moet ik vandaag allemaal doen, wat moet er gebeuren
– waar moet ik mij op voorbereiden
nog steeds niet genoeg vertrouwen in mijzelf , in het geheel.

Voelt ook weer alsof er een energie-entiteit dat gebonden is aan mij (mijn lichaam of wat dan ook), maar zich alleen in de voorste helft begeeft, de voorstel helft van mijn hoofd en keel (boven schouders) Van nature wil dit naar binnen stromen, maar dit hou ik dus tegen/onderdruk ik → ego.

Als mijn bewustzijn vastgeplakt zit aan deze energie-entiteit waarvan het dus voelt dat het afgescheiden is, voor mij is, zich voor mij begeeft en ik mij daar op concentreer, dan stopt mijn ademhaling en voelt het als ik dood zou gaan als ik dat zou volhouden. Alsof het ego verantwoordelijk is voor het feit dat ik leef, ik adem haal.
(zou dat met meditatie, concentratie op ademhaling te maken hebben ? )
Als ik mij op die energie-entiteit concentreer (door te voelen) en toelaat dat het “naar binnen” stroomt, dat hierdoor mijn adem stokt.
Uiteraard neemt de reflex het dan over.
Als ik dat een tijdje volhoud door te concentreren op die energie-bal/strook en die niet de ademhaling laat overnemen, maar vertrouwen op mijn reflex. Dan voelt het alsof mijn bewustzijn het dan langzaam kan loslaten en de energie naar binnen stroomt en verspreid.

Waarschijnlijk kan het ego, “dat idee”, die energie-bal pas loslaten als ik ervan overtuigd ben dat ik het ego nergens voor nodig heb en het mij alleen kan saboteren, kan onderdrukken.