Gisteravond tijdens de zitmeditatie:
IK zit mij maar te focussen op het negatieve, op de blokkade, op de ego-energie, wat ik zie als mijn IK, die ik moet loslaten. Ik zit dus GVD! De hele tijd mijn IK te bevestigen !
Te zeggen dat ik dat ben, ik moet die IK loslaten.
Het gaat nergens over deze paradox !
Er is geen IK, er valt niks los te laten !
Wanneer stop ik nou eens met de illusie om een IK te blijven projecteren, een IK die een vrije wil zou hebben om te blokkeren.
IK moet dus stoppen met blokkeren en zo bevestig ik weer ! De illusie. IK ben constant aan het bevestigen dat ik besta ! Om het daarna los te willen laten, te stoppen met blokkeren.
Maar dat is weer die IK bevestigen !
Wat ik voel is niet echt ! Er is geen IK om los te laten ! Ik blijf maar vasthouden aan de overtuiging dat IK besta, bestaan heb. Het gaat nergens over !
Dat is niet wie ik ben ! Of was !
Er verdwijnt niks !
Jezus !
*Het ego is “een” oorzaak van het denken en daaruit voorkomende gedachten, maar het is niet DE oorzaak. Denken zal altijd op zoek blijven gaan naar oorzaak en gevolg en gedachten veroorzaken. Dit heeft geen oorzaak of wordt niet veroorzaakt, het is zijn aard.
*Overtuigingen zie ik als een product van het denken en bewustwording via gedachten. Oorzaak → gevolg = ego. IK zie dit als een probleem en probeer dit via de oorzaak op te lossen. Vanuit IK dus. Onmogelijk. Het geheel ziet geen problemen.
Maar overtuigingen zijn niet alleen een product van het denken, van het verkeerd verbanden leggen die er niet zijn, stellen van doelen die niet nodig zijn en lijden veroorzaken.
Overtuigingen is dat wat je ervaart, een overtuiging loslaten doe je niet via je denken, maar door je ervaringen. Door te ervaren dat het een illusie is, door het te doen.
Niet IK moet doen, maar het geheel moet gewoon ervaren.
Ik heb geen begin, geen eind. Ik heb geen oorzaak, geen doel, geen reden. Ik ben gewoon. Dit geld ook voor wat ik doe.
*Ik kan wat ik heb gedaan en ga doen alleen beleven via het denken, mijn gedachten. Ik beoordeel en analyseer mijzelf in het verleden en zoek daar naar oorzaken om verbanden te trekken naar de toekomst. (om dit te verklaren, te beïnvloeden, te reproduceren, te beoordelen en te verbeteren)
Dit is dus alleen mogelijk op basis van een zelf gecreëerde IK, een concept van wie ik ben.
Hoe meer ik vooruit ga, hoe meer ik de oorzaak hiervoor bij het denken leg, op basis van mijn gecreëerde IK uit het verleden en in de toekomst. Hoe meer waarde ik aan die IK geef, hoe meer ik eraan blijf vasthouden als dat het is wie ik ben.
(of iig een belangrijk onderdeel van wie ik ben, dat het bepaald wie ik ben !)
Ja, dat is het !
Het denken ziet oorzaak en gevolg, het creëert een IK om dat te analyseren, te verklaren, te begrijpen. Dat probeer ik dan te controleren en zo mijn levenspad te beïnvloeden.
Ik denk dus dat die zelf gecreëerde IK bepaald wie ik ben ! Of ga worden ! (en deze verander ik steeds !) (accepteer dat ik niet kan weten wie ik ben, accepteer mijzelf wat ik ook doe, heb gedaan of nog ga doen)
En daarom is het onmogelijk om mijzelf te analyseren via bewust denken, via gedachten. Ik kan dat nml alleen door een concept van mijzelf te creëren. (en die is veel te simpel om ook maar in de buurt van de werkelijke realiteit te liggen, dus zinloos !)
*Ik denk dat mijn verleden bepaald wie ik nu ben. Maar alles beïnvloed alles. Dus het verleden van het hele universum bepaald wie ik nu ben. Via genen, hormonen, DNA etc, mijn ervaringen, de ervaring van iedereen.
Het zijn niet mijn acties nu die bepalen wat ik zal worden, of die mijn levenspad bepalen. Alles beïnvloed alles en alles is wat mijn levenspad zal bepalen.
Wat voor inkomen ik zal krijgen, het weer, de mensen die ik tegenkom, dingen die op mijn pad komen. Kennis, geluk en liefde de op mijn pad zal komen en de onveranderlijke ik → bewustzijn. Dat wat is zonder oorzaak.
De zon, de maan, het weer, de natuur, mensen, dieren, wat ik doe, alles bepaald mijn levenspad. Wat ik zal ga doen en wie ik zal worden.
Dit kan je niet controleren, is niet maakbaar. Alleen hoe je het ervaart kan je zelf bepalen en de basis hoe je ervaart is zonder oorzaak, onafhankelijk van alles (=gelukg/ liefde) . Het leven bied elke dag tegenslagen en bied elke dag kansen.
Kies voor het leven, kies voor liefde, kies voor overgave, kies voor geen keuze, kies voor geen vrije wil, kies om te stoppen met kiezen.
Alleen het ego trekt negativiteit aan, hierdoor bewustzijn aangetrokken tot negativiteit → de wereld is tegen je.
Kies voor het geheel , voor overgave, voor liefde en bewustzijn zal liefde/geluk aantrekken → de wereld is voor je.
Vertrouw.
*Er zijn ook mensen die zeggen van hun angsten af te komen door hun gedachten niet meer te geloven. Zij zullen hun oude pijnen langzaam loslaten net als ik mijn ego nu (en niet in 1 maand zoals ik). Echter ik ben mijn oude pijnen, mijn angstgevoel kwijtgeraakt door mijn gedachten te geloven.
Dus hier is mijn denken weer primitief en probeert te herhalen wat al eerder heeft gewerkt. Dus probeer ik van mijn ego af te komen door mijn nieuwe gedachten te geloven. Een overtuiging te vervangen met een nieuwe overtuiging. Het ene idee te vervangen met een ander idee.
Dit werkt niet.
Het is puur het feit dat ik het ego niet meer voed dat ik toch langzaam, deze loslaat, door het universum wat uit zichzelf weer in balans komt.
Als ik de illusie daadwerkelijk echt zou doorzien zou het waarschijnlijk net zo heftig en snel zijn geweest als bij mijn oude pijnen. Het is gebrek aan lef, aan commitment, aan het willen doorgronden van dit alles wat me doet vasthouden aan het ego, mijn zelf gecreëerde IK.
*Met dit dagboek heb ik mijzelf nut willen geven, heb ik mijn leven een doel willen geven. Door dit te willen doorgronden en te kunnen uitleggen aan anderen.
Het zou mijn leven nut geven.
Zal moeten accepteren dat het nutteloos is, dat het niet te doorgronden is, niet uit te leggen is. Het is alleen te beleven door het zelf te ervaren.
Iedereen heeft dezelfde overtuigingen en iedereen heeft zijn eigen overtuigingen. Iedereen moet zelf ervaren hoe zijn overtuigingen niet kloppen. Je hoeft in principe alleen de basis te weten: (Katie, Eckhart, Osho, Ingeborg)
– Je gedachten zijn niet echt, niet de realiteit
– Wie je denkt dat je bent is slechts een concept van je denken/gedachten
– De dood is een illusie
– Controle is een illusie
– Angst is een illusie
– Je voelt het verleden en projecteert dat op het nu
– Je projecteert jezelf op anderen en de wereld
– De wereld ben jij zelf
– Je bent zonder oorzaak, zonder begin, zonder eind.
– Ik ben ondoorgrondelijk
– Accepteer dat wat is
– Accepteer het niet-weten, het niet-begrijpen
Vanuit hier zal je het allemaal zelf moeten uitvogelen. En ik moet accepteren dat alles wat IK heb gedaan nutteloos is en altijd nutteloos zal zijn. → bevrijding.
Het is mijn eigen wens en wil om alles, om God, het universum, wie ik ben, te willen doorgronden. Wat gemotiveerd heeft tot dit dagboek en dit spiegelde ik op anderen met het excuus dat het anderen kan helpen.
Dan kan ik wel weer analyseren waarom ik alles wil doorgronden, maar ik ben zonder oorzaak, het denken is zonder oorzaak, het is zijn aard.
Het feit dat ik dit koppel aan mijn ego, is wat het probleem is.
Ik koppel de dingen die ik doe, vanuit een motivatie, vanuit het ego. Maar het analyseren, willen begrijpen, toekomst willen voorspellen, anderen helpen, kennis delen etc zal niet verdwijnen met het ego. Het is de aard van wie we zijn zonder oorzaak.
Pas als je denkt te kunnen sturen, te controleren, wordt het een probleem. (uit motivatie angst of verslaving aan het goede gevoel). Ik heb sinds het verlossen van mijn oude pijnen geen echte angst meer. Het is meer de verslaving willen controleren wat mij motiveert. Het streven naar het goede wat mij in de weg zit.
Ik probeer te streven naar dat wat al is. Onzin 🙂
Wat mij heeft doen vasthouden aan het ego is de wil tot controle en de wil alles te willen doorgronden. Ik was bang (in de vooronderstelling) dat al die mechanismen gemotiveerd waren vanuit het ego. Dat als ik het ego zou loslaten, ik ook al die mechanismen zou loslaten, mijn motivatie zou verdwijnen. Ik was nog steeds in de veronderstelling dat IK! de oorzaak was !
IK was de oorzaak van alle motivatie, van het willen begrijpen, willen analyseren, (willen controleren) willen anderen helpen, kennis te delen etc.
maar dat is niet los te laten, dat is onze aard !
Het heeft geen oorzaak, geen IK die verantwoordelijk is. Het is allemaal zonder oorzaak.
Het gaat niet om de mechanisme zelf, maar om het idee, de overtuiging dat IK daar de oorzaak van ben.
Er is geen oorzaak, geen reden en geen doel, geen begin en geen eind.
Probleem is dat we niet kunnen accepteren iets niet te begrijpen, iets niet zelf in de hand te hebben. Dat we verbanden leggen tussen gebeurtenissen die er helemaal niet zijn en deze als waar aannemen. Dat we niet het onderscheid kunnen maken tussen concepten van de realiteit en de realiteit zelf. Tussen wie we denken te zijn en wie we zijn in de realiteit. Dat wat we ervaren alleen echt lijkt omdat we geloven dat het echt is. En dat IK hier de oorzaak van ben ! Maar dat ben je alleen, dat ervaar je zo, omdat je gelooft dat je dat bent.
We kunnen niet leven zonder begin en eind, zonder oorzaak, zonder controle. Dus creëren we een God voor al deze eigenschappen. God is dus niks anders dan een bespiegeling van wie we zelf zijn, onze ware aard.
Ik ben bewustzijn = Ik ben het universum = Ik ben God
Ik ben zonder oorzaak, zonder reden, zonder doel, zonder begin, zonder eind.
(creatie is een illusie, er is alleen transformatie)
