Categorie: Dagboek 7

Alles is energie behalve bewustzijn.

Zou een gedachte voortkomen uit het bewustzijn ipv je hersenen ? Of is het wel energie ? Misschien niet ?

Nou Qonchita is gisteravond weer langs geweest en het was al duidelijk dat ze mij ook erg leuk vind. Ze heeft wat slechte ervaringen gehad met vriendjes en seks, dus normaal heeft ze wat moeite of onzekerheid over het hebben van seks. Maar nadat we gezoend hadden was het duidelijk wat ze wilde en durfde ze zich helemaal over te geven zonder schaamte of onzekerheid. Dus dat was erg mooi en hebben dus samen seks gehad. Was lang geleden voor mij haha.
Maar doordat ik mijzelf zo kan accepteren en in contact sta met mijn gevoel/liefde, merk ik dat ik haar ook makkelijk kan accepteren hoe ze is en gewoon mijn gevoel/liefde voor haar kan volgen en ook uiten zonder daar teveel ver na te denken (zoals de leeftijd).
Door dit vertrouwen (zonder angst voor afwijzing) durft zij dus ook te vertrouwen en zich eraan over te geven, tot gevolg dat ze bij onze eerste keer gelijk klaarkwam en snachts nog een berichtje stuurde dat ze nog nooit ze heeft genoten van seks. Uiteraard zal dit alleen maar beter worden als we meer ervaring met elkaar hebben. Weet nu al dat ze meer seks zal willen hebben dan ik aankan hahaha.
Alhoewel ik voor haar gevallen ben door de innerlijke connectie die we hebben, ben ik toch ook blij dat ze zo’n lekker ding is. Ze heeft echt een goed figuur, een hele knappe meid. Dit is belangrijk, want vrouwen willen veel horen dat ze knap zijn en ik kan daar slecht over liegen als dat niet zo is haha. Maar ik kan nu elke dag tegen haar zeggen dat ze er geweldig uitziet zonder er over te hoeven liegen.

Hoop dat ik meditatie en relatie goed kan combineren en kan laten samensmelten. Ben benieuwd. En hoop dat mijn vertrouwen dat ze daar ook in mee zal gaan omdat ze naar hetzelfde op zoek is ook zal kloppen.

Kwam gister een kennis tegen op weg naar het Noord-AA (plaatselijk strand aan een meer) . Zij ging ook mee. Zij is extreem hoogsensitief en vertelde in het gesprek dat ik mijn mannelijke energie blokkeer.
Ze wees er dus nog eens op dat die ego-energie niet bestaat, het is mijn levensenergie.
Dat wat mij juist transformeert is wat ik als negatief bestempel. Dat is natuurlijk vanuit het ego.
(het ego dat zichzelf probeert te behouden)

Om een of andere reden dacht ik dat mijn bewuster worden voor de transformatie van de energie die ik voelde moest zorgen, maar het is de energie die mij juist transformeert.

Voelde eergisteren ook voor het eerst hoe het lichaam een is met zijn omgeving en niet iets aparts, iets losstaand. Wel grappig.

Qonchita is ook hoogsensitief en door haar en de ervaring die die kennis deelde wordt het mij steeds duidelijker dat “mijn gevoel” niet bestaat. We delen elkaars gevoelens,we overlappen, we delen hetzelfde bewustzijn, we zijn een geheel.

Omarm de levensenergie vanuit het geheel.

Ik blijf maar onzin uitkramen, dit is weer vanuit dualiteit, het geheel kan niks omarmen, het is alles al. Als het voelt als 2, dan is dat vanuit het ego/denken.

Ik ben dus nog steeds gehecht aan mijn denken, ik geloof nog steeds dat ik het nodig heb. Nodig heb om de juiste beslissingen te nemen. Alsof er een controlekamer is , die niet feitelijk wat doet, maar die informatie dient te krijgen om de de beste beslissingen kenbaar te maken, zodat die opgevolgd kunnen worden.
Die controlekamer is dus in feite slechts een observeerder en afhankelijk van de informatie waarvan het bewust is. Macht heeft het alleen als er voor gekozen wordt het advies op te volgen.

Ik heb dus mijn pijnlichaam (angstenergie) losgelaten door tegen mijzelf te zeggen dat alles goed is en dat doe ik nog steeds. Het is goed om:
– De controle los te laten
– De dingen die ik doe
– hoe ik mijn leven leid
– of ik nog op het juiste pad ben
etc etc

Ik merk sterk dat ik in mijn contact met anderen nog steeds veel vanuit mijn denken leef. Door mijn overtuiging ik via dat denken (en dus ego) communiceer met anderen en dus ook met mijzelf.
Maar omdat ik dus vanuit mijn denken communiceer komt het niet aan bij anderen. Ze voelen het niet. Om anderen te helpen gaat het er niet om het zo goed mogelijk uit te leggen. → dat is slechts een bespiegeling hoe ik het aan mijzelf probeer uit te leggen. Dit terwijl ik al weet dat dat niet kan.
Maar ik heb dus nog steeds de overtuiging dat we van elkaar gescheiden zijn en ons denken nodig hebben om met elkaar te communiceren. Via concepten van de realiteit. Maar we zijn 1 geheel, we voelen elkaar. Ik hoef alleen maar zelf het goede voorbeeld te geven, dan hoef ik niks te zeggen, hoef ik niks uit te leggen. Dan kunnen ze het voelen.
Daarom zegt Osho dat het zo belangrijk is om bij een verlicht iemand te zijn. Je kan het dan zelf ervaren via de ander. Zonder woorden.

Het is eigenlijk een mooi iets hoe er de hele tijd de juiste personen op mijn pad komen die mij kunnen wijzen op mijn fouten, die mij helpen de volgende stap te zetten. Dit doordat ze zelf die fouten maken, zelf die onbewustheid hebben of gewoon voelen waar ik tegen aan loop en dat op zo’n manier bevestigen dat dat iets triggerd. Hoe mijn interactie met de mensen die op mijn pad komen ervoor zorgt dat ik bewuster wordt van mijn eigen onbewustheid. Hoe de onbewustheid van anderen wijzen op mijn eigen onbewustheid. Hoe mijn gevoel naar de juiste personen trekt en de juiste interactie die dat mogelijk maakt.

Het gaat er dus niet om, om te bevestigen dat alles goed is. Het gaat erom te beseffen dat er nooit wat mis is geweest !

Qonchita poste gister wat “verhaaltjes” die in haar opkwamen. Het is pure poezie wat ze schreef en ze heeft eigenlijk nog geen idee wat het echt betekent haha. Ze voelt het gewoon. Dus geen toeval dat we zo verliefd op elkaar zijn. Heb het gevoel dat ze wel eens de ware zou kunnen zijn.

Door mijzelf ervan te overtuigen dat het goed is (zoals ik bij mijn pijnlichaam deed) erken ik juist dat er wat mis zou zijn.
Ik probeer het ego te gebruiken om mij op mijn onbewustheid te wijzen, op mijn fouten te wijzen. Ik gebruik het ego als “de ander” om mij hier bewust van te maken. Dus ipv echte interactie met andere mensen die mij bewuster maken, verzin ik interactie met mijn ego om mij bewuster te maken. Weer eens een voorbeeld hoe het ego voor egoïsme en afzondering zorgt.
(Zou daar mijn behoefte om nieuwe mensen te leren kennen vandaan komen ?)

Ik blokkeer mijn levensenergie omdat ik nog gehecht ben aan mijn ego, mijn denken en ik de overtuiging heb dat het loslaten van die blokkade mijn denken zal transformeren. Dus dat het macht heeft over dat waar ik gehecht aan ben.
Beide zijn een illusie.

De overtuiging dat anderen hulp nodig hebben komt doordat ik de overtuiging heb dat ik via mijn ego/denken hulp nodig heb. (hulp van ze nodig heb) . Dat ik niet geloof dat het vanzelf goed zal komen. Sterker nog , dat het nu al goed is.

Alles is.

Ik weet het niet, zal het nooit weten, het is onmogelijk het ooit te weten.

Vertrouw

Gister tijdens het wandelen:
Om een of andere reden bang tot overgave omdat de ervaring te intens zal zijn en daarom blijf ik het onderdrukken, gecontroleerd loslaten.
Waarom juist niet genieten van de intensiteit ?

Mijn bewustzijn is voor zijn ervaring niet afhankelijk van de energie/lichaam/omgeving die het ervaart. Dat lijkt zo omdat het zich identificeert met dat waar het bewust van is.

Waarom kan ik zo moeilijk accepteren dat dit leven mij gewoon gegeven is en alles wat ik doe zo mooi is, het leven zo mooi is en dat we daar niks voor hoeven te doen ! Alleen maar toe te laten ?
Hoe komt het toch dat ik zo geïndoctrineerd ben door de maatschappij dat ik niet kan accepteren dat ons leven hemels is, goddelijk is ?
Het is allemaal onbegrijpelijk.

Ben elke avond een paar afleveringen van de serie Lost aan het kijken en moest denken aan de metafoor over het leven in die serie. Toen moest ik denken aan het feit dat de mensen die heel graag iets willen ten prooi vallen aan “de anderen” en zichzelf en hun vrienden verraden voor hen, zijn als een slaaf voor hen om te krijgen wat ze willen. Toen bedacht ik mij het volgende:
Het enige dat tussen mij en verlichting instaat is het feit dat ik verlicht wil zijn. Zolang ik iets wil zal ik een slaaf blijven van mijn ego.