Categorie: Dagboek 4

Geplaatst op

Gedachten kunnen niet gestopt worden

In navolging van mijn realisatie op 22-12 dat ik dezelfde beginnersfout maakte als boeddhisten door te proberen meditatief te leven, te leven zonder gedachten, verlicht te worden ipv me te realiseren dat de gedachten pas stoppen als je verlicht bent.
Gister las ik hiervoor een bevestiging in Osho’s Gouden Sutra boek:

So many people come to me and they ask: “How to stop the thought?” They want to stop the thoughts directly. They cannot be stopped. Thoughts excist because desires exist. Unless you understand desire and drop desire, you will not be able to drop toughts – because thoughts are byproducts.
First the desire comes in. You see a beautifull car passing and a desire arises. Buddha will say “Car, Car” finished. If a desire has arisen in you, say again, “Desire, desire” and be finished. But you have seen a beautifull car and a dream, a desire takes posession of you.
But if you don’t drop desire, how can you stop thinking ? Thinking comes as a help. The mind says “Now i have to look into things, into how it should be mannaged”, Now there are a thousand and one problems to be solved, only then can desire be fullfilled.
Thinking is a device of desire to fullfill itself. You cannot stop thinking directly. Buddha says desire is like oil in a lamp: if the oil is no more, the flame will disappear on its own.

Geplaatst op

Achtervolgingsdroom

Had gisteravond weer eens een achtervolgingsdroom. Deze keer in een groot huis ofzo (zal wel komen door het boek inferno wat ik heb gelezen, waar de hoofdpersoon ook door mensen binnen wordt achtervolgd) Het verschil was deze keer dat ik soort van speelde met mijn achtervolgers, als een soort james bond die overal makkelijk doorheen slipte. Op het eind besloot ik voordat ik echt wegga/ vlucht eerst nog seks met de bruid te hebben als ultiem spel naar de achtervolgers, de bruid hoort uiteraard bij hun. Het eindigt dus in een natte droom. Wat trouwens ook al weer ruim 4 weken geleden is geweest dat ik ben klaargekomen. Al die tijd amper aan seks gedacht en dat is toch wel bijzonder, dat heb ik nog nooit gehad en zeker niet zo lang.
Dus ook al heb ik het gevoel dat ik al een paar weken vastzit, blijk ik toch te blijven veranderen.
Normaal voelde ik toch altijd frustratie tijdens een achtervolgingsdroom (nooit angst), omdat het niet ging zoals ik wilde. Maar nu voelde het als een spel.

Geplaatst op

wie ik zou willen zijn

Geef veel over aan de drang aan afleiding. Prikkels voor het ego. Veel tv gekeken afgelopen week, veel geinternet.
Ben veel te veel bezig met wie ik wil zijn ipv te accepteren wat ik ben. Veel van mijn denken gaat over wie ik zou willen zijn, hoe ik zou willen reageren op fictieve situaties → vluchten voor wat ik werkelijk ben.

Geplaatst op

loslaten is uitputtend

Afgelopen week elke dag wel aan seks gedacht. Zeker als compensatie voor de 4 weken ervoor? Er is dus verder geen touw aan vast te knopen. Voel me wel beter op zich afgelopen dagen. Voelt alsof de weerstand om los te laten minder wordt.
Moet zeggen dat ook veel meezit. De websites beginnen te lopen en gaan nu al richting €200,- p.m. Ik heb al heel veel reserveringen voor de opvang gehad en zit het halve jaar al volgeboekt. Als de beurs een beetje meewerkt dan ben ik financieel al klaar voor heel 2014. Moet dus alleen voor de hondjes blijven zorgen. Maar als dit zo doorgaat kan ik in 2015 misschien al van de websites+ beurs leven. Dan kan ik gaan en staan waar ik wil, eeuwig reizen 🙂
Ik ben iig nog op schema om voor mijn 40ste met pensioen te gaan. (hoef dan alleen websites beetje bij te houden en beetje te handelen op de beurs)

Merk wel dat loslaten uitputtend is voor het lichaam. Moet rustig aan blijven doen, mij overgeven aan een veel lager levensritme. (zo voelt het iig)
Slaap weer veel afgelopen tijd.
Maar nu alles eigenlijk wel geregeld is, heb ik het gevoel er wel aan toe te zijn mij er steeds meer aan over te geven.

Moet mij steeds meer gaan realiseren dat het hiernu in mijn lichaam is. Voelen in mijn lichaam. Niet erbuiten, dat is hier-daar. Ook meer realiseren dat mijn ego/ mijn gedachte niks met de realiteit , niks met het externe te maken hebben.
Realiseren dat contact met het ego, niet contact met de externe wereld is, dat het slechts een illusie is. Dat het averechts werkt en uitstel gedrag is om dmv externe prikkels het ego af te leiden, bezig te houden. Dat meditatie zelf geen verlichting brengt, maar slechts bedoeld is om te leren. Leren door ervaring.

Geplaatst op

een verlangen naar de stilte ?

Heb al eens geschreven dat het voelt alsof de energie in mijn hoofd zich in een andere tijdsdimensie bevindt. Dat als ik bewust daar in meega, mijn ego, mijn gedachten getriggerd door de energie-residu door gedachten uit het verleden, dat ik mij daar niet meer in het hiernu kan bevinden.
Het is belangrijk om in contact te blijven met mijn lichaam en terwijl ik dus voel, mijn hele lichaam, of vanuit mijn lichaam, dat ik met dat als basis ook mijn ego in mijn hoofd kan voelen zonder er in mee te gaan.
Dat blijft echter extra moeilijk om te doen als ik wat ga doen, zoals aan mijn websites werken of lezen. Heel snel wordt dan mijn denken getriggerd die graag gevoed wilt worden door die externe prikkels. Moeilijk nog om dan weer alleen maar te voelen.

Ben veel moe weer de laatste tijd, slaap veel. Zal ook wel te maken hebben met de feestdagen en mijn verzet die dagen om verder los te laten. (→ veel tv kijken enzo)

Heb wel het idee dat die energieresidu in mijn hoofd langzaam begint af te nemen, op te lossen. Hierdoor wordt het weer makkelijker om los te laten. Hopelijk blijft deze positieve/ vicieuze cirkel in stand.
Denk ook te merken dat ik mij minder druk, minder zorgen maak over alles.
Ja ik ben nu veel moe, maar dat gaat vanzelf wel weer over. Ik doe nu erg weinig aan de websites, heeft geen haast. Ik sport niet meer, elke dag wandelen is voldoende. De beurs is onzeker, heb het niet noodzakelijk nodig.

Vraag me nu zelfs stiekem af of er diep van binnen een merkbaar verlangen naar die stilte/ leegte zich begint te ontwikkelen en de plaats zal innemen van de angst voor die stilte/leegte. → angst voor het onbekende.
Dat er een verlangen naar de onbekende toekomst zich begint te ontwikkelen. (maw dat die nu voor mij bewust wordt omdat de blokkade die mij hiervan scheidt aan het oplossen is)

Geplaatst op

Het ego bestaat uit 3 energieën

Leren doe je niet via het denken. Leren doe je via het bewustzijn. Door bewust te worden van je denken, je voelen, hoe het geheel werkt, hoe alles met elkaar verbonden is, op elkaar reageert, door daar bewust van te worden leer je hoe de wereld in elkaar zit. Leer je wat de realiteit is. Door die realiteit te omarmen , te accepteren voor wat het is, verdwijnt het ego en daarmee het lijden in je leven → je gedachtenstroom.

Het ego bestaat uit 3 energieën.

De eerste is angst (je pijnlichaam → Eckhart), dat gaat om je verleden, onvervulde behoeftes uit het verleden. Het verleden waar jij je mee identificeert.
Ontmasker het voor de illusie die het is, dat het niks met het nu te maken heeft en laat je identificatie ermee los. Dan zal je die angst loslaten en er van verlost raken/zijn.

De tweede is haast/vluchten. Hier gaat het om vergeving. Vergeef jezelf voor je zonden, je fouten, voor wie je bent. Vergeef je denken voor de aard van zijn bestaan. Vergeef jezelf voor je onwetendheid. Als je jezelf hebt vergeven, hoef je niet meer te vluchten van jezelf, je accepteert.

De derde is, tja hoe omschrijf ik die ? Energie in je hoofd die constant dingen wil. Desire. Dingen willen. Ik merk dat mijn gedachten voortkomen uit Desire, uit dingen willen.

– Ik wil een bepaald persoon zijn (een betere verzie in mijn hoofd)
– Ik wil perfectie
– Ik wil alles begrijpen
– Ik wil anderen laten begrijpen
– ik wil verlicht zijn
– ik wil niet meer willen
– ik wil mijn ego (wat ervan over is) niet voelen
– ik wil problemen oplossen
– ik wil dat anderen weten wat ik weet

Het is dus de taak om deze desires te begrijpen en te laten vallen.

Ik leg mijzelf dingen op, taken op, zodat die acties ervoor gaan zorgen dat mijn behoefte vervuld worden. Maar mijn behoeften zullen nooit vervuld worden, het is een bodemloze put die nooit vol zal raken. Ik zal nooit kunnen krijgen wat ik wil omdat ik altijd weer wat nieuws wil.
Ik wil naar de horizon lopen, maar hoe hard ik ook loop, ik kom nooit dichterbij.

Mijn behoeften hebben niks met het nu te maken, ze liggen altijd in de toekomst, alhoewel: “ik wil mijn ego niet voelen” is wel in het hiernu.
Daarom vlucht ik naar de toekomst , naar behoeften in de toekomst, als ik dit en dat doe, dan hoef ik niet meer te voelen wat ik nu voel.
Constant Valse Hoop (Ingeborg) op een toekomst zonder ego, maar zolang ik hoop voed ik mijn ego en zal er juist niks veranderen.
Hoe meer ik wil dat de dingen veranderen, hoe sterker de dingen hetzelfde zullen blijven. Op het moment dat ik dingen accepteer zoals ze zijn, zal alles veranderen.
Het gaat dus nog steeds om zelfacceptatie. Ik probeer nog steeds iemand te zijn ipv te accepteren wat ik ben.

Maar zelfacceptatie en accepteren wat is betekent niet dat ik mijn ego en zijn behoeften accepteer cq toelaat cq op reageer. Ik accepteer mijn ego door het waar te nemen en er niet op te reageren.

Maar ik moet niet mijn behoeften accepteren. Dat kan nml niet, dat is de illusie.
Behoeften komen voort uit het feit dat je de realiteit niet accepteert. Als je accepteert wat is, dan zijn er geen behoeften meer.
Het accepteren van je behoeftes is dus een illusie, een truc van het ego, iets wat onmogelijk is. Ze kunnen niet tegelijk bestaan.
Het is of acceptatie van wat is of behoeften hebben.
Het is of het een of het ander, ze kunnen niet samen bestaan, of de realiteit van het hiernu of de illusie van de toekomst.

De kern van behoeften is: Ik wil niet de negativiteit/ onbehagen van mijn ego voelen.

Alle behoeften die ik nu nog heb zijn hierop gebaseerd. Ik wil dit niet voelen (en de tegenhanger: ik moet dit voelen)
Want zelfs als ik niet bezig ben met behoeften in de toekomst leid ik mezelf af van het voelen.
Door constant voor externe prikkels te zorgen → tv, internet, facebook, forums, filmpjes hoe ik intern niks te voelen.

Die externe prikkels en behoeften activeren mijn denken. En als ik denk is er dualiteit, is er intern en extern, is er afgescheidenheid van het geheel.

Door in mijn denken te vluchten hoef ik niet te voelen.

Geplaatst op

Observeren binnen de concepten van het denken

Ik had vanochtend tijdens mijn meditatie weer een realisatie. Ondanks het feit dat ik daar geen (of nauwelijks) gedachten heb en dus alleen voel en mijn concentratie probeer los te laten, probeer ik nog steeds te voelen cq “waar te nemen” via de concepten van het denken van de realiteit die mij zo vertrouwd zijn.
Zo probeerde ik te voelen binnen de concepten die mijn denken heeft van het lichaam.

Denk dat deze realisatie kwam door wat ik had gelezen in het boek van Katie over Tao. Daarin zegt ze dat zelfs het zien van het concept boom, je ook niet-boom creëerd en dus dualiteit. Nu ik er zo over nadenk heb ik sinds dat korte ogenblik waarin ik de leegte ervaren heb, daarna altijd gebleven ben binnen de concepten van het denken. In mijn gevoel bleef ik contact houden met het denken die alles bleef observeren. (ook al waren er geen gedachten)

Geplaatst op

Weten is geen beseffen, inzicht is beseffen wat je al weet.

Weer een belangrijke realisatie gedaan vanochtend, tijdens het uitlaten van de hond. Ik weet dat bewustzijn geen functie van de hersenen is en dat deze tijdloos, oneindig is etc.
Maar stiekem zie ik nog steeds mijn hersens als het middelpunt van wat ik voel en waarneem.
Dit is op zich goed te verklaren door het feit dat ik mij het meest bewust ben van mijn ego, de energie in mijn hoofd en mijn gedachten die dit voortbrengt. Dus ook al weet ik dat ik dat niet ben, het voelt nog steeds als het middelpunt van alles.
Ik besef mij dus nog niet wat “het geheel” nou is, ik ben me daar nog niet bewust van.

Ik dacht altijd dat ik moeite had om te accepteren dat ik alles al weet en dus alle antwoorden heb, maar het gaat niet om weten en accepteren. Immers hoe kan je dit gegeven accepteren als je niet beseft wat het betekent.
En daar ligt de laatste stap die ik moet zetten.
Ik moet echt gaan beseffen wat het inhoud, wat het betekent wat ik allemaal weet.

Dat is denk ik ook waarom meditatie zo belangrijk is. Het is een belangrijk hulpmiddel om mijn opgedane kennis toe te passen. Om het te ervaren en zo te beseffen wat ik al weet.
En door dat besef kan je weer meer kennis opdoen.

Willen

Zo wil ik graag aan iedereen de antwoorden geven, wil ik krijgen dat ze die snappen.

Maar antwoorden krijgen is nutteloos. (een antwoord krijgen zorgt er nml niet voor dat je deze snapt en beseft wat dat inhoud)
De zoektocht naar antwoorden, denken dat we antwoorden nodig hebben is slechts onderdeel van de illusie dat we incompleet zijn en dat antwoorden ons compleet zullen maken.
Alleen door die antwoorden zelf te vinden zullen we kunnen beseffen wat die antwoorden ook echt betekenen.

De drang om anderen dingen te laten beseffen, inzien is dus alleen maar weer een afspiegeling van mijn eigen behoeften om dingen te beseffen en inzien. Wat ik voor andere mensen wil en weet wat goed voor ze is , is dus weer niks anders dan een afspiegeling van mijn eigen behoeften.
(→ iets wat ik gister in het hondenpark zei tegen iemand toen we het hadden over de hulpverleningsmaffia in dit land)
Antwoorden zijn immers woorden van iemand anders. Alleen die persoon zelf weet wat die woorden betekenen. Alleen door zelf inzichten te krijgen, door zelf dingen in te zien, zal je kunnen begrijpen wat de ander met die woorden bedoeld.

Zowel de bewuste mensen als de onbewuste mens zijn nuttig om te groeien. Zowel de bewuste als onbewuste mens geeft mij die inzichten die ik nodig heb. (totdat ik inzie dat ik niks nodig heb, mij bewust ben van wat het inhoud om niks nodig te hebben)
Daar waar ik mij het meest aan irriteer bij andere mensen is dat waar ik het hardst bij mijzelf aan moet werken. De bewuste mens kan mij ook geen antwoorden geven omdat die niet weet wat ik wel of niet kan snappen, welke vragen ik heb, wat ik denk nodig te hebben. Waar ik aan toe ben om los te laten.
De bewuste mens kan alleen wijzen op of aangeven hoe ik zelf de antwoorden kan vinden. Maar het willen vinden, moet een inner-motivatie zijn, dat is niet iets wat je kan opleggen, ook dat is iets wat ze zelf moeten gaan inzien.

Zoals ik al wist bewustzijn= onbewustzijn. Het verschil bestaat alleen in de dualiteit van het denken. Ze zijn in realiteit 1.
Net als de mens , de bewuste en onbewuste mens zijn 1.

Osho zei verlichting komt door inzicht. Maar inzicht is niet het opdoen van kennis, maar inzicht is beseffen wat je al weet.
Osho gaf mij een antwoord, maar deze was betekeningsloos omdat ik niet wist wat dat antwoord betekende. Sterker nog, ik ga mij vasthouden aan de illusie van dat antwoord.
Antwoorden geven kan dus mensen zelfs van de waarheid weerhouden !!

Katie vertelde in het hoofdstuk wat ik gister voor het slapen gaan las. Dat onbewuste mensen ons laten zien hoe het niet moet. Dat zinnetje pikte ik op en met de context van de afgelopen dagen heeft tot dit inzicht doen leiden.
Het bevestigd voor mij weer hoe belangrijk het is om elke avond de woorden van bewuste mensen te lezen. Niet als antwoord, maar om mijzelf te helpen tot inzicht te komen.
Dit inzicht kan zij mij niet geven. Inzicht is immers niks anders als bewust worden van wat je al weet !

M.a.w. Alles is weer samen te vatten in:

Wees bewust ! (beseffen wat je al weet)

Geplaatst op

Mijn eigen behoeften projecteren op de ander

Willen

Mijn willen om andere mensen bewuster te maken is een reflectie van mijn ego die het geheel probeert te begrijpen. Een projectie van mijn eigen behoefte op die van een ander.

Katie omschrijft het als volgt:
“Niet mijn woorden, niet mijn aanwezigheid, niets aan mij is voor anderen van waarde. Wat waarde is kan niet worden gezien of gehoord. Ik ben onzichtbaar. Maar wat de mensen wel kunnen zien door het onderzoek, is hun eigen waarheid. Daarin zit de waarde, dat is wat je kunt ervaren als je genoeg hebt van het lijden. Je kunt je hand uitstrekken en het pakken, want het is van jezelf. Zolang het persoonlijk lijkt, alsof ik degene ben die heeft, kan niemand accepteren want er is niets persoonlijks en diep van binnen weten mensen dat.”

Mijn gedachten vertellen mij de hele tijd wat het ego wil en in plaats via mijn gedachten tegen mijzelf te praten, praat ik via iemand anders tegen mijzelf. Het zijn immers mijn behoeften. Hierdoor laat ik geen ruimte voor de mensen om zelf hun waarheid te vinden. In mijn interactie met andere mensen, in een poging die te helpen, ben ik eigenlijk alleen maar met mijzelf bezig.

Geplaatst op

Compleet worden via kennis krijgen

Om bewust te worden, is het niet slim om jezelf af te zonderen (tenzij tijdelijk). Je hebt interactie met andere mensen nodig die je kunnen wijzen op je onbewustheid (door bv irritatie). Door bewust te worden hoe je reageert op andere mensen wordt je bewust van je eigen onbewustheid. Hoe je alleen maar met jezelf bezig bent in je pogingen anderen te helpen. Hoe je alleen je eigen verhaal aan het vertellen bent tegen de ander. Bezig bent constant je eigen waarheid te bevestigen. Via de ander, alleen jezelf probeert te begrijpen.

Ik irriteer mij dus over andere mensen die zichzelf afsluiten. Dit is omdat ik dat zelf ook doe, wat weer een afspiegeling is van hoe ik mij voor mezelf afsluit. Ik dacht altijd dat ik geen echte liefde had ervaren , maar dat kwam niet door anderen, dat komt door mezelf, omdat ik het nooit had toegelaten. Door identificatie met mijn ego die zich afgescheiden en incompleet voelt.

Ook het zoeken naar antwoorden is een illusie, ipv liefde, geluk ben ik op zoek naar kennis. Ik voel mij incompleet en denk dat kennis mij compleet zal maken. Als ik het antwoord heb gevonden dan is alles goed maak ik mijzelf wijs.
Als ik het concept verlichting kan begrijpen dan is alles goed.
Maar het concept verlichting kan niet begrepen worden, dat is onmogelijk. Het denken kan de realiteit niet bevatten !
Dit komt door de aard van ons denken.
Het denkt in dualiteiten, concepten. De realiteit is tijdloos, non-duaal, conceptloos. Proberen de realiteit te bevatten via je denken is dus bij voorbaat kansloos.

Kathie: “Ik heb 43 jaar lopen denken en het had me helemaal niks opgeleverd, dus ben ik er maar mee gestopt”.
Maar het gaat niet om het stoppen, zoals ze ook zegt; het gaat erom dat je ze niet meer geloofd. (Kathie zegt dat er altijd gedachten opkomen (af en toe) , ze houd van haar denken, maar geloofd haar gedachten niet). Het gaat erom dat je niet meer de concepten van het denken geloofd.

Ik probeer nog steeds mijn denken te ontmantelen. Daarmee probeer ik ze nog te begrijpen. Het denken dat zichzelf probeert te begrijpen.
Accepteer het niet-weten, het niet-begrijpen. (dan zul je alles weten en begrijpen)
Willen weten en begrijpen is desire, is willen, is doen = ego.
Geloof je gedachten gewoon niet meer.

Alles samengevat:

Wees Bewust !

Er valt niks te begrijpen, het geheel begrijpt alles al, wees daar bewust van.

13:30

Zat me opeens te bedenken. Zou mijn depressiviteit toen ik zo rond de 22 jaar was (alweer 14 jaar geleden) gewoon het ego zijn die de nutteloosheid van zijn eigen bestaan begon in te zien. En ik identificeerde mij met mijn ego, dus dacht ik dat mijn leven nutteloos was. Dmv Valse Hoop heb ik mij uit mijn depressiviteit gehaald, het ego weer een doel gegeven. Maar toen had ik dus al door dat vrienden, familie, relatie, werk etc je niet kunnen geven wat je denkt te missen. Ontkenning van dit inzicht en gewoon opnieuw beginnen was mijn oplossing.

Voordat ik mijn zoektocht serieus ging nemen en dit dagboek ging bijhouden had ik al geleerd dat liefde alleen ervaren kan worden door het te geven, we liefde niet buiten onszelf kunnen vinden. Dit getriggerd door de onbewustheid van andere mensen, vooral de vrouwen waar ik mee omging. Het was hun hopeloze zoektocht naar liefde, terwijl ze die tegelijkertijd zo hard afwezen icm het zinnetje uit het boek Shantaram: “Liefde is als een straat met eenrichtingsverkeer”, wat mij deed beseffen dat zoeken naar liefde kansloos is en ik andere mensen niet de liefde kan geven waarnaar ze zo hard op zoek zijn. Dit vooral geleerd in de relatie met mijn 1 na laatste ex. Vooral in die relatie heb ik geleerd dat ik een ander niet de liefde kan geven die ze zoeken zolang ze die onbewust afwijzen.

Daarna ging ik op zoek naar geluk, waardoor deze zoektocht serieus werd. Toen leerde ik dat geluk ook van binnen zit. Dat ons gevoel niet afhankelijk is van de externe wereld. Dat ons gevoel vooral de emoties van het ego zijn, energie van een illusie uit het verleden.
Ik kan reizen en avonturen beleven en dan mijn ego even vergeten, maar overal waar ik heen ga neem ik mijn ego met mij mee.

Het is nu duidelijk, of het is mij al heel lang duidelijk, volgens mij al meer dan een half jaar, misschien wel een jaar, dat ik nu nog mijn identiteit uit kennis haal.
Nu liefde mij niet compleet kan maken (hoefde niet meer), nu geluk mij niet compleet kan maken, ging ik proberen via kennis mijzelf compleet te maken.

Als ik het maar begrijp, als ik alle antwoorden heb, dan is het goed, ben ik compleet. Toen ik wist dat ik alle antwoorden had, dacht ik gewoon dat ik dat feit niet kon accepteren. De oplossing lag in een beter begrip, meer inzicht in het feit dat ik alle antwoorden heb. Moet het ook echt beseffen.

Het mechanisme is hetzelfde. Kennis zit niet van buiten, we kunnen kennis niet extern vinden. De antwoorden op de vragen kunnen niet van anderen komen.
Het is weer dezelfde illusie van incompleet zijn. Maar we weten alles al, we hebben alle antwoorden al, we zijn er ons alleen niet bewust van.

Ons lichaam, onze hersenen zijn in miljoenen jaren zo geëvolueerd tot wat het nu is. Het weet alles wat nodig is en leert door te ervaren en geeft dit weer door.

Ik-> het ego-> het denken is helemaal in de war. Het denkt dat het controle kan uitoefenen, bang moet zijn voor de dood, incompleet is etc. Maar zijn enige functie is om te communiceren met anderen, om ervaringen te delen. Omdat de realiteit te almachtig is, doet het dit in concepten.

Maar via gedachten met jezelf communiceren, jezelf controleren, verbeteren is nutteloos, krankzinnig, schizofreen ! Wat ga ik mezelf vertellen wat ik nog niet weet ??
Ik weet wat ik weet en weet niet wat ik niet weet. Daar veranderen onze gedachten niks aan. Onze hersenen leren als we slapen, als we bezig zijn, en die kennis komt vanzelf beschikbaar. Daar heeft ons ego geen enkele invloed op, daar hebben onze gedachten geen invloed op. Als kennis beschikbaar komt, zal hij als een ingeving , een gedachte , een begrip aan ons kenbaar worden gemaakt.
Maar ons ego, stelt constant vragen, bedenkt constant concepten van de realiteit en neemt die aan voor waar. Het denkt dat hij die waarheid is, dat hij op zoek moet naar die waarheid, dat hij niet compleet is voordat hij de waarheid weet, alles begrijpt. Het ego zoekt deze waarheid, dit begrip, extern. Maar de onwetendheid, het onbegrip ligt niet in ons gebrek aan kennis, aan ons gebrek aan waarheid, maar aan de onbewustheid van het ego die constant vragen stelt die nergens op slaan, die dingen wil begrijpen die het onmogelijk kan begrijpen.

Ik identificeer mij met dit deel van het ego en denk daarom nog steeds dat ik incompleet ben, dat ik niet liefde, niet geluk, maar kennis nodig heb om compleet te worden.
Daarom probeer ik anderen kennis te geven, te laten weten wat ik weet. Proberen via anderen mijn behoeften te vervullen. Vandaar mijn motivatie van dit dagboek, mijn motivatie om een website te willen maken met alles wat ik geleerd heb. Om zo anderen compleet te maken, mijzelf compleet te maken.
Om perfect te worden. De wereld te verbeteren.

Maar ik ben al perfect. Ik ben al verlicht. Ik begrijp alles al. Ik heb alle antwoorden al.
Ik ben mij er alleen niet bewust van !!

Wees bewust !

14:45

Alleen binnen het ego, het denken bestaat het concept tijd. Daarom is er een begin en eind. Daarom denk ik dat het ego moet sterven en zeggen ze dat het ego moet sterven. Maar in het geheel in de realiteit is er geen tijd, geen begin, geen eind en dus is ook de dood een illusie.
Het ego moet sterven zodat je herboren kan worden. Maar het ego is een illusie, tijd is een illusie en ook de dood (en het einde van de wereld) is een illusie 🙂

Er is dus niks om bang voor te zijn hahahaha

Er is geen begin, geen tijd, geen ego, dus ook niks dat eindigt 🙂