Er wordt opgemerkt hoe het ego constant excuses verzint om nodig te zijn in het proces of om zichzelf in stand te houden met een proces als excuus.
Heel vernuftig en het wordt al jaren geloofd.
Het kan niks doen. Maar niks doen is weer een excuus. Doorzie de paradox.
“Ik ben” is misleidend
Wat voelt als een blokkade is misschien wel gewoon een energiepunt waar 2 energiestromen op elkaar botsen en samensmelten om te verdwijnen als in een draaikolk. Zo leek het even iig.
“ik ben” de enige waarheid die overblijft is misleidend. “er is” zou ik een betere omschrijving vinden.
Het is een samensmelten van 2 werelden
Het is een samensmelten van 2 werelden, die allebei verdwijnen. Iets geheel nieuws ontstaat er daardoor.
(wat is zich hier bewust van)
Het is heel simpel
Het is heel simpel: Ik moet verdwijnen.
Er is geen werkelijke zelf
Er is geen werkelijke zelf, geen eeuwige zelf, geen “ik ben”. Allemaal onzin.
Er is geen zelf en geen niet-zelf.
Er is geen “wat is daar bewust van”
Er is geen “er is niks”
Er is geen bepaalde ervaring
Laat iedereen maar lullen.
Hoe is het om verlicht te zijn ? Wat ervaar je dan ? Etc.
Er is geen antwoord op deze vraag, want er is niks dat die vraag stelt in een wereld zonder meningen, ideeën en concepten.
Er zijn geen vragen en antwoorden.
En ik zal het ook nooit zelf kunnen ervaren. Want ik ben de energiestromen die botsen. Als alles in evenwicht en vrij is, ben ik er niet meer. Ik zal moeten verdwijnen.
Alleen het ego kan een zelf identificeren.
Alleen ik cq ego kan een “ik” of zelf identificeren.
Energiestromen blijven heftig
Energiestromen blijven heftig in het hoofd tekeer gaan. Ook bij het derde oog enzo. Wordt gedwongen te blijven mediteren en mijzelf rustig te houden.
Niet eens mijn verhaal
Het is allemaal maar een verhaal. Niet eens mijn verhaal wat dat betreft.
De hele wereld moet verdwijnen.
De hele wereld moet verdwijnen.
De beste keuze is een illusie
De beste keuze is een illusie. Het is onmogelijk om een goede keuze te maken. Elke keuze die ik maak is tegen het geheel in, dat is de aard van een keuze maken. Als er geleefd wordt via het geheel, wordt er niet gekozen, dan gebeuren dingen gewoon. Voor een observant lijkt het alsof ik keuzes maak, maar dat lijkt maar zo. Er gebeurt wat gebeurt zonder te weten hoe er gekozen wordt.
(ik leer echter wel veel over het geheel, hoe het lichaam werkt bv, hoe onze hersenen werken, beïnvloeden via stoffen en hormonen. Ik informeer mij goed over dingen die ik doe. Ook dat gebeurt gewoon. Wat weer informatie levert en het geheel beïnvloed in wat er gebeurt. Maar hoe de keuze op een bepaald moment gemaakt wordt; geen idee. Zou net zo goed in mijn slaap kunnen zijn.)
