Mijzelf betekenis geven

Belangrijk egomechanisme wat nog actief is, is het feit dat ik mijzelf betekenis probeer te geven, door doelen te stellen, door mijzelf verantwoordelijkheden op te leggen. Door de overtuiging dat ik iets moet bijdragen, mijn deel moet doen om de wereld weer een beetje beter te maken.
 
Het geeft of wil constant betekenis geven aan wat ik doe zodat het weet waarom ik het doe, zodat er een reden is dat ik het doe.
 
Het wil graag weten wat ik wil, interpreteren wat ik wil, zodat het er een betekenis aan kan geven en zo een reden weet waarom ik het doe.
 
Wat ik doe is wat ik wil, wat ik wil is wat ik doe, er zit geen afstand tussen, het is hetzelfde. Dat wat gebeurt is wat ik wil, dat wat ik wil is dat wat gebeurt.
Er is geen reden, geen oorzaak, geen begin, geen eind, geen betekenis.
 
17:00
 
Zou het zo zijn dat ik de overtuiging heb dat er slechts een overtuiging in de weg staat voor het volledig besef dat ik verlicht ben ?
Dus nog steeds overtuigd dat er een oorzaak zou zijn, een reden.
 
Als je een oorzaak zou identificeren dan zou die in het verleden liggen. Het verleden bestaat niet meer en is de oorzaak niet anders te identificeren als een gedachte, een concept van de realiteit in het verleden. Een illusie.
De oorzaak is niet te identificeren in de realiteit.
Dat er een blokkade is van een energiestroom is niet de oorzaak en ook geen reden. (en je kan niks doen om die op te lossen, gaat vanzelf weg door het niet meer te voeden)
En er is ook niet iets dat ervaren kan worden.
(als doel)
 
00:30
 
Dat is ook wel een mooie uit een youtube filmpje van Mooji, het maakt helemaal niet uit wat het (ego)denken ervan vind.
Hahaha
 
In een ander filmpje legt hij uit hoe je je identificeert met waar je attentie heen gaat, dat klopt maar half, immers wat is daar bewust van ? elke attentie op een object, zoals ademhaling of gevoel of ervaring is in feite inattentie. Attent zijn van de attentie is werkelijk attent zijn.