De mind blijft rusteloos zolang je iets onderdrukt

Omarm de dood, laat alles los, laat het denken/ mijn gedachten los, stop met ademen, stop met observeren, stop te bedenken of alles goed gaat, of het wel veilig is, of ik nog wel dingen kan doen om “normaal” te leven. Ik moet wel, anders word ik gek van die energie, pijn, onbehagen.

15:00

Osho wijst weer op iets mooi’s. De mind blijft rusteloos zolang je iets onderdrukt. Dat onderdrukte komt dan in je mind terug, dan raakt je mind daar vol van.
(reizen, feestjes)
Seks, relaties, geld, macht, kennis, geluk etc heb ik geen last van, onderdruk ik niet. Ik onderdruk maar 1 ding en dat is mijn website maken over wat ik geleerd heb, wat ik weet. Ik had mijzelf voorgenomen of ervan overtuigd dat ik eerst verlicht moet zijn voordat ik zoiets zinvol kan doen. Maar dat is weer zwart/wit denken van het ego. Kies gewoon voor de middenweg.

gek van de energie

Voelde gister alsof de laatste blokkade werd losgelaten, het was dus niet eens dat ik echt aan mijn website moest gaan werken, het was alleen maar het loslaten van die overtuiging. Volg nu in alles gewoon mijn gevoel, niks meer onderdrukken. Het maakt niet uit, als ik het maar bewust doe.

Werd vanmorgen om 6:00 wakker van een bijna natte droom en moest toen flink mediteren om weer wat rust te krijgen in mijn lichaam. Ben na ruim een uur mediteren om 7:15 opgestaan en heb toen mijn 45 zitmeditatie gedaan. De energie in mijn lichaam is weer heel heftig. Moet nu echt de hele tijd bewust zijn om niks te blokkeren, normaal en heel rustig te kunnen ademen en niet te vluchten in mijn gedachten.
Moet bewust blijven van de energie die loskomt, de lucht die in- en uitstroomt en mijn bewustzijn. Alle drie tegelijk, dus niet gefocused op 1 van de drie.
Het is echt heftig, moet alles slowmotion doen om zo bewust te blijven. Ik wordt nu soort van gedwongen om bewust te blijven in het hiernu omdat ik ander gek wordt van de energie, van de druk op mijn gedachten, de energie in mijn hoofd. Het is nu alles of niks, complete overgave.

het hele probleem is een illusie

Ik neem mijn denken nog steeds te serieus. Het zijn mijn overtuigingen die het loslaten bemoeilijken, dus probeert mijn denken mij te overtuigen dat het veilig is. Maar dat is een vicieuze cirkel. Je vervangt de ene overtuiging met de ander. En met veilig creëer je tegelijk onveilig, die gaan hand in hand.
Vertrouwen is mijn twijfel accepteren.

Op deze manier ben ik van mijn pijnlichaam/angstenergie afgekomen, heb ik los kunnen laten. Mijn denken kan alleen het verleden herhalen en probeert nu al jaren hetzelfde te doen met mijn ego, met zichzelf. Ik moet echt gaan beseffen dat dit onmogelijk is, dat het allemaal onzin is !

Heb mij voorgenomen om weer te beginnen met de 4 vragen van Byron Katie. Ik denk dat ik het belang daarvan onderschat, ik blijf maar dezelfde fouten maken en dat begint nu een beetje triest te worden.
Mijn denken is het probleem, mijn overtuigingen, waarom blijf ik maar denken dat daar ook de oplossing ligt ? Waarom besef ik mij nog steeds niet dat het hele probleem een illusie is ? Zowel het ego, als verlichting, als mijn overtuigingen zijn een illusie.

moeite om gelukkig te zijn zonder reden

Energieniveau is weer redelijk terug naar normaal. Moet daarvoor wel zoveel mogelijk gedurende de dag bewust blijven. Merk dat ik onbewust nog steeds een beetje moeite heb om zo gelukkig te zijn zonder reden. Alsof mijn hersens dat niet kunnen accepteren.

16:00
Tja, dan realiseer je ineens dat je je onnodig druk loopt te maken over het feit dat ik mij onnodig druk loop te maken.

Ned – Costarica

Weer flinke energiestromen toen ik ging slapen en toen ik vanochtend om 6:00 wakker werd. Maar deze keer redelijk goed behapbaar en maak mij er niet meer zo druk om.

Vanavond Ned – Costarica op het wk-voetbal. Stel dat we in de finale komen, net als Duitsland, dan staan we op een 2 splitsing in dit land. Getraumatiseerd voor het leven als we weer verliezen, of eindelijk verlost als we winnen haha.

kiezen voor wat juist niet goed voelt

Energie is weer gekalmeerd.
Ik geef mijn gedachten zelf de macht, omdat ik wil dat ze mij overtuigen dat alles goed is. De vicieuze cirkel. Maar als ik erken dat ze machteloos zijn dan hoeven ze mij ook niet te vertellen dat alles goed is. De enige manier om die vicieuze cirkel te doorbreken is de onzin voor lief te nemen, de twijfel te accepteren (= vertrouwen) en hun machteloosheid erkennen.
Ik bepaal zelf wel wat het beste is !

(maar hoe dat kan terwijl er geen “IK” is, geen oorzaak. Het is gewoon weird.)
Door mij niet te laten leiden door mijn gedachten en mijn gevoelens (=emoties) , ben ik geen slaaf meer en bepaal ik zelf wat ik doe, krijg ik de controle terug.
Ik hoef mijn inner-gevoel niet te volgen, ik ben mijn inner-gevoel 🙂

Het is gewoon weird, door de illusie van controle los te laten, heb ik weer controle over mijn leven ? Ben erg benieuwd hoe dat gaat uitpakken. Het is nml gewoon niet voor te stellen, ik kan er alleen achter komen door het gewoon te ervaren, te proberen. Want hoe moet ik weten waar naar te luisteren ?
Kwestie van aanvoelen denk ik dan maar. Want zowel het ego, als het geheel veroorzaakt gedachten. Maar ego probeert te sturen via gedachten, het geheel maakt gewoon kenbaar wat het zelf al heeft besloten. Beide is nutteloos.
Wat bepaald dan ? Wat bepaald dan mijn overtuigingen waar ik naar leef ? Denk dat dat het mysterie van het leven is, er is immers geen oorzaak en dus ook niks wat bepaald, ik ervaar het alleen zo. Ik geef mij over aan mijzelf , zoals ik al 1,5 jaar geleden al heb geschreven.

Ik moet beseffen dat alle verhalen over verlichting, over de waarheid, slechts verhaaltjes zijn. Dat wat Eckhart, Katie en Osho zeggen slechts verhaaltjes zijn waarin ze proberen te omschrijven dat wat niet omschrijven kan worden. Ik moet het gewoon zelf ervaren.

Misschien ervaar ik wel weer dat ik de controle over mijn leven heb, dat ik de vrije wil heb om te kiezen, maar dan vanuit het geheel. Immers ook dat zijn slechts verhaaltjes, net als alles wat ik geschreven heb. Ook dat moet ik loslaten, ook dat is onzin, het zijn slechts nieuwe overtuigingen van dat wat niet omschreven kan worden.
Ik moet elke dag alles wat ik dacht te weten weer loslaten, omdat ik elke dag alles weer voor het eerst ervaar, elke dag weer een nieuwe ervaring is, waarin ik mijn verleden en mijn toekomst (=herhaling verleden) steeds meer weet los te laten.
Hoe en wat laat dan los ? Geen idee, het gebeurt gewoon, het is weer slechts een omschrijving van wat dat niet te omschrijven is. Het is alleen maar een verhaaltje.

Controle, geen controle ? Beiden een bedenksel van het duale denken.
Over sommige dingen heb je controle, over andere dingen heb je geen controle. Soms heb je controle, soms niet. Soms gebeuren dingen waar je geen controle over hebt, maar heb je het toch zelf afgedwongen, soms gebeurt dat niet.

Vrije wil ? Geen vrije wil ? Beiden een bedenksel van het duale denken.
We hebben geen vrije wil, het maken van keuzes is juist de oorzaak van het probleem. Maar ik leef gewon alsof ik een vrije wil heb, alsof ik een keuze maak. En niet “IK”, maar mijn inner-gevoel, het mysterie. Ik laat mij niet leiden. Ik kies niet voor goed of slecht, dat is weer een bedenksel van het duale denken.
Ik kies niet altijd wat goed voelt, vaak ook wat juist niet goed voelt, wat weerstand oproept. Dan doe ik iets wat op korte termijn onbehagen oproept, maar waarvan ik weet dat het het juiste is om te doen, het beste. Hoe ik dat dan weet ? Geen idee, dat weet ik gewoon.

Kom ik er later achter dat iets anders beter is ? Geen probleem. Ik maakte op dat moment de beste keus met de toen beschikbare informatie. Zat ik fout ? Geen probleem, dan doe ik het vanaf nu anders.
Daarom moet ik elke dag loslaten wat ik dacht te weten, omdat ik elke dag alles weer voor het eerst ervaar 🙂

Gisteravond las ik weer een stukje van Osho wat ik zelf ook heel erg heb ervaren. Over hoe ik gewoon dingen aanvoel, weet dat het waar is. Hoe ik uit alle onzin de zin haal, elke keer het juiste boek met de juiste informatie koos om mij op weg te helpen, mij verder te helpen. Osho omschrijft het als volgt: (hij heeft het hier over meditatie)
Je hoeft alleen maar door de 112 methoden heen te gaan en elke methode wordt in 2 regels beschreven, ga er langzaam doorheen en kijk welke methode bij jou klikt. Probeer deze dan uit. Hoogstwaarschijnlijk is dat dan de methode. Als je er bij toeval niet in slaagt kijk dan nog eens opnieuw. Misschien dat een andere methode meer indruk maakt. Maar voor de hele mensheid zijn alle methodes aanwezig. En wanneer je bij een methode beland die bij jouw weg past, licht er onmiddellijk iets op in je wezen ! Je mind valt stil , maar omdat je eigen kloppende hart je zegt: Dit is de methode voor mij !

(weten zonder na te denken, weten door te voelen → het volgen van je inner-gevoel)

energie wil naar buiten

Nieuwe fase waarin mijn denken niet constant op de achtergrond blijft meedraaien om te checken of alles wel goed gaat ?

Gisteravond heeft Nederland de halve finale verloren van Argentinië helaas. Maar ging daardoor pas om 3:00 naar bed. Vond het toch erg jammer op dat moment. Misschien ook omdat ik de hele avond heb zitten chatten met een vriendin en dus veel in mijn denken zat ?
Maar ik heb de hele nacht wakker gelegen van de energie in mijn lichaam. Het vulde mijn hele lichaam en wilde naar buiten via een orgasme. Het is nu 4 weken geleden dat ik ben klaargekomen en moest goed mijn best doen om dat te voorkomen vannacht. Wel vaag dat mijn lichaam gewoon klaar wou komen, terwijl ik daar wakker lig zonder iets te doen, puur door het overlopen van energie. Maar door goed meditatief te blijven en heel rustig heel diep in te ademen en die weer heel rustig te laten ontsnappen. Dat zorgde ervoor dat de energie-intensiteit afnam en weer enigszins tot rust kwam.
Wordt nu dus nog meer verplicht om bewust te blijven de hele dag. Zo gauw ik in mijn denken ga zitten wordt de energie weer heftig. Nou moet ik niet de fout maken daar bang voor te zijn.
Ben benieuwd of ik dit vol kan houden of ik er klaar voor ben.

18:00

Het antwoord is dus duidelijk nee. De intensiteit zakte niet af. Zelfs tijdens het wandelen tintelde heel mijn lichaam van de energie. Dus heb er aan toegegeven, want het was niet relaxed meer. Moet wel leuk blijven. Dus 4 weken duurde het. Van 1 naar 2, naar 3, naar nu 4 weken. Dat was behalve vandaag zonder moeite. Ben benieuwd vanaf hier.
Ook hier het duale denken: of wel, of niet loslaten. Ook hier geld dat de middenweg de juiste is.
Energie zakt niet helemaal weg na 1 keertje.

energieniveau blijft hoog

Mijn energieniveau is alweer best hoog, maar nu op een goede manier. Het voelt wel belangrijk om dat energieniveau hoog te houden. Gewoon pas ontladen als het te intens wordt, tot die tijd, gewoon je er aan over geven.

Mijn gedachten en/of denken heeft alleen nog macht omdat ik de overtuiging heb (een deel) dat ze belangrijk zijn. Belangrijker dan het hiernu, cq bewustzijn waar niks lijkt te gebeuren.

Er is gisteravond een meisje lang geweest en de hele avond met haar gepraat over het goddelijke en geloof. Vind haar echt leuk. Ben wel bang dat ze nog te weinig van zichzelf houd. Ben erg benieuwd of dit wat kan worden, of dit wat gaat worden. Of het in de weg gaat staan omdat het teveel afleid ? Wel mooi hoe zoiets op je pad komt op het moment dat je er helemaal niet meer mee bezig was, niet meer op zoek bent.

Mijn denken zal mij nooit accepteren

Vannacht een natte droom gehad, maar mijn energie niveau is nu nog steeds hoog. Zat mij te bedenken dat dat ook wel in golven zal komen, dus misschien over een week weer vanzelf minder. Maar het voelt nu gewoon goed, zorgt ervoor dat ik gemotiveerd blijf om de hele dag bewust te zijn, vertrouwen heb.

Heb gister de hele dag weer met dat meisje gechat en heb haar gezegd dat ik haar leuk vind. Ze vind mij ook wel leuk geloof ik. Ze komt morgen weer langs, o.a. samen eten. Net als al mijn exen en vrouwen die ik aantrek laat ze zich nog teveel leiden door haar angsten en heeft ze een nog wat laag zelfbeeld. (ze durft nog niet 100% te geloven dat ze een goed mens is) En ze is 21 en dus 15 jaar jonger :-). Normaal zou mijn denken dat een probleem vinden, maar nu volg ik gewoon mijn gevoel en trek ik mij daar niks van aan. Mijn gevoel vertelt mij dat dit wel eens wat zou kunnen worden. Ze is heel open, ze is slim, snapt dingen die ik zeg heel snel en zegt zelf ook al dingen over verlichting die ze zelf nog niet begrijpt. Ze heeft dus enorme aanleg ervoor. Ze durft eerlijk naar haar zelf te zijn en staat dus open voor de waarheid waar ze zelf ook hard naar op zoek is. Waar Eleonora moeite had om dingen van mij aan te nemen en Catja juist het tegenovergestelde wilde doen alleen maar omdat ik het vroeg cq zei dat het anders moest (tenzij ik het uitmaakte haha) , heb ik het idee/gevoel dat Qonchita juist wel open staat voor wat ik (niet) weet.

Een mooi voorbeeldje is; Ik liet haar iets van Osho lezen over eerst jezelf vertrouwen en van jezelf houden. Het ging eigenlijk over hoe onze samenleving zelfvertrouwen ondermijnt, vertrouwen in het het algemeen ondermijnt. Geloof dat ze de volgende dag in de chat zei: “Ja, ik moet eerst van mijzelf houden en dan zal ik ook echt van iemand anders houden”. Als opmerking tussendoor. Ze pikt dit soort dingen dus gelijk op en snapt ze, dat is gewoon een mooi iets.

Dat ze ziet wat ik heb ontdekt en dat ze dat ook wil. Er is een duidelijke connectie met veel overeenkomsten en toevalligheden tussen ons. Zij is net als ik, in het feit dat als ze ergens voor gaat, dat ze er dan helemaal voor gaat, zelf op onderzoek gaat, ongeacht wat anderen zeggen en dat vind ik schitterend. Ze is net zo eigenzinnig als ik haha. En laten we eerlijk zijn, dat ze pas 21 is heeft natuurlijk juist ook veel voordelen, heel openminded, staat nog overal open voor en niet al vastgeroest door het leven, een beginner. Juist de kwaliteit die je op dit pad moet hebben. Net als ik zal ze veel dingen nog voor het eerst echt ervaren en het is natuurlijk mooi als je dat samen kunt delen. Ben misschien zelfs al een beetje verliefd 🙂

Ondertussen meditatief blijven en beseffen dat mijn denken en gedachten niet belangrijk zijn.

15:30

Opeens een raar besef dat mijn ego, mijn denken nooit mij zal kunnen accepteren. Dat ik nooit mijzelf kan accepteren via het denken, dat is onmogelijk. Het denken kan mij niet accepteren, het geheel niet accepteren. Het geheel bestaat alleen in het hiernu en het denken kan daarin niet bestaan. Het kan alleen maar oordelen, goed en slecht, het heeft gewoonweg niet de mogelijkheid tot acceptatie, dat gaat tegen zijn aard in, tegen zijn kunnen in. Net als een mens niet kan vliegen of niet over water kan lopen.
Zelfacceptatie is niet het geheel accepteren, het is de onzin van het denken accepteren door het geheel. Het is de onzin van het denken accepteren en weten dat het machteloos is, niet belangrijk is. Slechts 1 van de vele instrumenten die slechts heel af en toe van pas komen.

ik ben bewustzijn

Ik ben al verlicht, ik ben bewustzijn. Ik ben niet mijn lichaam, niet de energie. Het lichaam voelt de energie, ik ben slechts dat wat daar bewust van is.

Onbewust geloof ik volgens mij dat ik 1 van de energiestromen ben. Maar dat is natuurlijk onzin. Ik ben dat wat daar bewust van is.