Voor het slapen lees ik weer “Nu of Nooit” van Steve Hagen. Hierin kwam het volgende stukje voor:
“We zijn geneigd te denken dat we door het analyseren van onze gevoelens, vooral de pijnlijke – of de voorstelling die deze gevoelens veroorzaken – tot de kern van onze geestelijke problemen kunnen doordringen en ze door grondig onderzoek kunnen laten verdwijnen. We denken dat we iets moeten repareren, als we ergens in mee de knoop zitten of verward zijn en dat pijnlijke gevoelens pas verdwijnen als we ze aan een grondig onderzoek onderworpen hebben. Je gewoon af en toe rot voelen is niet het probleem, wel dat je iets probeert te repareren dat niet kapot is.”
Dit stukje geeft goed weer waar ik nu tegen aanloop: het zegt in andere woorden dat ons denken is zoals het is. Het is de aard van het beestje en dat kan niet veranderd worden. Je kan het slechts vergeven en observeren. (waarover ik de laatste weken geschreven heb)
Maar het geeft ook de misvatting weer op dit pad. “Zen” is eigenlijk de enige juiste stroming die mij bekend is in boeddhisme. En dit is geschreven door een hoge Zenpriester met levenslange ervaring in meditatie, in het hiernu leven. En toch lees je in zijn boek kleine misvattingen die een verlichting in de weg staan.
Want aan de ene kant heeft hij gelijk dat er “niks kapot is”, maar dat geld niet als je nog een verkeerd zelfbeeld hebt. Zolang je nog “geloofd” dat er een zelf is ben je in feite stuk. Alleen observeren is dan niet genoeg, alleen proberen in het hiernu te leven lijkt een oplossing, maar dat zal je niet lukken als je niet begrijpt waar er niks te begrijpen valt.
Op blz 167 zegt hij over zijn cursus over Nagajuna, een van de grootste filosofen uit de geschiedenis:
“en dat is precies de reden waarom je je niet meteen moet afvragen of het allemaal wel klopt- je vraagt je ook niet af of de schepping wel klopt en of meditatie wel klopt”
Dit is echt een grove blunder, hij vraagt om te geloven, zoals mensen in de bijbel geloven. Dit is in directe tegenspraak met Boeddha die juist zegt dat je niks moet aannemen tenzij het overeenkomt met je eigen reden en logica, of beter gezegd totdat het overeenkomt ,totdat je weet dat het waar is. Verlichting is niet geloven, verlichting is “weten”.
God is alwetend !
Het moet dus juist precies het tegenovergestelde zijn: Twijfel aan alles wat anderen zeggen ! (incl Jezus, Boeddha, Nagajuna, Eckhart, Katie, Osho etc) Accepteer pas als je weet !
Het is wel de vervelende paradox waar ik nu tegen aan loop. Door mijn analyseren en door mijn eigenwijsheid, door aan alles te twijfelen wat iedereen zegt en mijn hele leven geleerd is, ben ik gekomen tot waar ik nu ben. Het is echter die kracht die mij hier gebracht heeft wat mij nu in de weg staat.
Het is mijn intelligentie en doorzettingsvermogen, mijn wil om mijn huiswerk te doen, van iedereen proberen te leren, waardoor ik weet wat ik nu weet.
Hoe uitdagend het was om onze ingewikkelde onbegrijpelijke wereld te ontmantelen tot iets heel simpels. Precies in het straatje van het denken. Maar nu is het analyseren niet meer nodig. Ik weet hoe simpel het leven is en heb alle antwoorden: acceptatie, dat alles simpel is.
In het boek wordt ook gezegd over boeddha dat je een vlot nodig hebt om aan de andere kant te komen, maar als je aan de overkant gearriveerd bent je het vlot achter je laat, het was slechts een middel.
Veel mensen denken dat hij meditatie bedoeld zegt Steven, wat dus niet klopt. Zal hij “analyseren” bedoelen ?
