Categorie: Dagboek 3

Geplaatst op

Entiteit ervaren

9:00

Zou het toeval zijn dat ik nu met een nieuw schrift begin ? Ik weet het echt niet meer.
Na deel 3 van Feists Grote Scheuring te hebben uitgelezen, heb ik nog 10 min meditatie gedaan en een uurtje in Osho gelezen en toen ik om 1:00 ging slapen, of beter gezegd wilde gaan slapen.
Ergens in de nacht schrok ik half wakker en voelde alsof mijn geest (mag hopen dat het de mijne is 🙂 zich opeens echt bezit nam van mijn lichaam , zo naar binnen floepte.
Ik lag gewoon in mijn bed en zag/voelde een witte-energie-vlek / entiteit mijn lichaam inschieten en zich er bezit van nemen.
Vanaf dat moment voelde ik een energie door mijn lichaam gaan. Ik heb daarna niet echt meer geslapen geloof ik en de hele verdere nacht die energie in mijn lichaam gevoelt.
Het is verder neutrale energie, soms wat beangstigend als mijn denken niet weet wat het ermee aanmoet. Als die er een dreiging in ziet en eng erover gaat bedenken. Maar dat is waarschijnlijk gewoon mijn ego weer die zich bedreigt voelt.
Ik voel er verder geen vrede of liefde door, alleen maar hoe mijn lichaam op een hoog energieniveau zit. Heel mijn lichaam tintelt ook een beetje, het voelt ook wel overweldigend.
Ik stond net naar mezelf in de spiegel te kijken en me te concentreren op de ademhaling vanuit mijn middenrif en keek mezelf via de spiegel in de ogen. Dat was echt heel raar. Mijn spiegelbeeld veranderde elke keer lichtjes, net alsof mijn hoofd heel subtiel veranderde, andere uitstraling kreeg.
Ook zag ik mijn spiegelbeeld waziger worden door een soort energiewaas. Zoals de lucht op een hele hete zomerdag je beeld kan vervormen door de stijgende warmte. Zo zag ik nu mijn spiegelbeeld vervormd door een energiewaas.
Heb het net even weer gedaan. Ik wordt er ook een beetje misselijk van en moet echt mijn best doen om goed te blijven staan met al die energie. Ook dit schrijven gaat lastiger dan normaal. Moet meer mijn aandacht erbij hebben en langzamer schrijven, anders weet ik niet wat ik moet gaan schrijven. Ik heb geen flauw idee wat ik met al die energie in mijn lichaam moet, lijkt wel alsof ik alles nu heel rustig aan moet doen. (of dat het beter is als ik dat doe)

Weer heel bizar weer allemaal. Ik merk het wel. Voel nog wel een licht soort angstgevoel meetintelen in al die energie, daar gaat mijn denken af en toe wat van maken geloof ik. Ik laat alles maar gewoon toe en merk het wel. Heb geen echte verplichtingen, dus alles gewoon rustig aan vandaag, zoals ik toch al van plan was.

11:00

Zit nu aan mijn ontbijtshake. Heb net mijn pilatus gedaan, ff lekker gedouched en achter de computer koersen en beursnieuws zitten lezen. Voel me nu gelukkig een stuk normaler. Probeer nog steeds de hele tijd bij mezelf te blijven. Ademen vanuit mijn middenrif en bewust bij blijven. Daardoor vertragen wel mijn handelingen, zelfs de snelheid waarmee ik dit schrijf.
Heb mijn meditatie vanochtend weer 20 min gemaakt en dat voelde goed. Dus hopelijk nu weer 3* 20 min + wandeling per dag. Heb ook besloten dat ik min 2 uur per dag aan de website wil werken. Ben nu al 4 weken vrij en heb nog steeds niks gedaan haha. Terwijl ik wel elke avond zo 4-5 uur boeken lees. Uiteraard ter ontspanning, wat wel lekker is als je de hele dag actief bewust probeert te blijven en niet te denken, bij jezelf te blijven. Maar nu dat makkelijker gaat en zeker als ik alles nu in een langzamer tempo ga doen, dan geef ik prioriteit aan 2 uur websites werken ipv lezen. Er zal toch ook geld verdiend moeten worden en moet zeggen dat ik het wel lekker vind zo rustig zonder een loge. Al zal ik misschien nog steeds wel gezellig vinden, ook met de wandeling en ’s avonds op de bank. Misschien maakt het ook wel niet uit.
Had nog wel wat gedachten in mijn telefoon genoteerd die ik nog in dit dagboek moet schrijven:

– Zo valt het me op dat mensen zo onzeker zijn over van alles, ze geloven weinig van wat anderen zeggen, tenzij het in hun al bestaande wereldbeeld past. Niemand heeft de waarheid in pacht, alles is maar een mening. Behalve als ze zelf iets bedacht hebben. Maar zelfs dan twijfelen ze diep in hun hart. Intuïtief voelen ze aan dat alles een illusie is, daarom vertrouwen mensen zichzelf niet. Maar hoe minder ze zichzelf vertrouwen, hoe moeilijker het is om uit die illusie te ontsnappen en hoe meer schade die illusie berokkend.

– Wetenschappelijk weten ze eigenlijk niet wat tijd nou precies is. Tijd bestaat alleen in het denken. Tijd is relatief. In het hier en nu bestaat tijd niet, het hier en nu is tijdloos. Het is nu 15:00 heeft alleen betekenis als het straks 16:000 is of net 14:00 is geweest. Maar 16:00 is de toekomst en bestaat dus niet, 14:00 is het verleden en bestaat dus niet meer. In het hier en nu is het 15:00 betekenisloos, want er is daar geen verleden en toekomst , die bestaat alleen in het denken.
Het hier en nu is tijdloos, het niet-denken bevindt zich dus in een tijdloze ruimte.

– Merk ook dat “willen” ook een mechanisme is om je van het hier en nu weg te houden. Als je iets wilt ben je bezig met straks, met de toekomst. Je wijst het hier en nu ermee af. Door te willen zit je weer in de illusie van het denken dat het straks beter zal zijn, dan nu. Terwijl het hier en nu juist zo mooi is, maar dat zien we niet omdat we in de illusie vast zitten.

2 dagen geleden had ik tijdens de middagwandeling het volgende in mijn telefoon geschreven. Dit komt overeen met wat ik vannacht heb meegemaakt:
Het voelt alsof ik een bal energie die opgekropt zit in het hoofd/ voorhoofdholte verplaats naar het middenrif en vanaf daar laat verspreiden door heel mijn lichaam. (er moet dus ook weer een beetje energie terug mijn (voor) hoofd in)
Ipv bewus zijn vanuit het hoofd, bewust zijn vanuit het centrum van je lichaam en vanaf daar bewust worden van heel je lichaam, elke beweging, elk gevoel.
Het voelt wat onbehaaglijk, beangstigend om me voort te bewegen, dingen te doen met het centrum van je bewustzijn bij je middenrif ipv voorhoofdsholte.
(kan iets met de verkoudheid te maken hebben en onbewust verzet ertegen → denken ? )

Daarbij voelt het alsof ik meer bezit moet nemen van mijn lichaam, meer bewust moet worden in mijn lichaam ipv gefocust zijn op mijn omgeving.
De omgeving komt vanzelf naar mij toe om alles waar te nemen. Als ik probeer bewust naar (een klein deel) mijn omgeving te gaan, mis ik juist alles.
Daarbij is het belangrijk om vanuit het midden te blijven ademen ipv vanuit de neus te ademen.

Geplaatst op

achter de feiten aanlopen

Merk dat ik mezelf weer in het denken heb laten schrikken. Vooral het feit dat ik opeens alles zo langzaam moest doen om bij mezelf te blijven was wat beangstigend. Het ego ging gelijk weer allemaal conclusies trekken, toekomst scenario’s maken die nog niet bestonden. Wat als ik boodschappen moet doen, dan kan ik toch niet zo langzaam bewegen ? Wat zullen anderen dan kijken als ik zo raar langzaam alles doe ? (een duidelijk teken dat ik me nog steeds druk maak over wat anderen (vreemden) eventueel van me zouden kunnen denken)
Het leek even goed te gaan tot aan het begin van de wandeling.
In het park was een meisje van haar paard gevallen. Ze had al hulp en ambulance was gebeld, heb erbij gestaan, maar kon geen hulp geven, er was niks nodig. Er kwam 1 ambulance, 1 traumahelikopter, 2 politieauto’s en 2 motoragenten. Daar weer achteraan mensen met camera’s om te zien wat er aan de hand is. Dus wie zegt dat er geen steun voor ons is ? 🙂
Terwijl ik verder liep kon ik eerst goed bij mezelf blijven, maar toen kwam de gedachte “kan gelukkig goed bij mezelf blijven ondanks alles”. Daarna nam het denken weer de overhand en werd mijn denken toch een stuk sterker door alles.

Ik heb het boek van “ Arie Bos – Hoe de stof de geest kreeg” hier liggen. Ik wilde er aan de ene kant aan beginnen en voelde ook een weerstand. Het zou toch nutteloos zijn. Maar was ook nieuwsgierig, misschien stond er wel interessante info in ? Ik besloot het boek te lezen om te leren en niet om er antwoorden mee te proberen te krijgen.
Het boek was echter niks. Arie Bos is gewoon een huisarts met een grote interesse op een gebied, maar mist de capaciteit om goed wat met alle informatie te doen, de juiste vragen te stellen, verbanden te zien. Heb het na zo’n 2 uur weggelegd en ga er niet meer verder in lezen, te slecht boek.
En dat is wat mijn gevoel waarschijnlijk al wist. Een eerste indruk en ik voelde dat het boek niks was. Mijn denken begrijpt dat niet. Hoe kan ik dat nou weten ? Geen idee, maar ik voel dus gelijk of het boek wat is, hoe dat kan ?
Ik moet gewoon stoppen met de vraag “ waarom” , er is toch niet achter te komen. Ik moet mijn talent en intelligentie accepteren zonder te vragen “ waarom” .
Het is toch een illusie. De enige reden dat ik het wil weten is zodat ik het aan andere mensen kan uitleggen in de hoop dat zij hetzelfde kunnen. En als zij dezelfde capaciteiten hebben als ik wordt alles weer wat beter.
Dan kunnen anderen ook beter de zin van de onzin onderscheiden, de juiste vragen stellen en informatie op waarde schatten. Maar mensen als groep kunnen dat al, maar dan nog blijft de vraag wat je ermee doet.
Ik blijf mezelf ook maar verzetten tegen dingen die ik al “ weet” of “ begrijp” . Maar weten en begrijpen doe ik het pas echt als ik er niet meer tegen vecht, tot die tijd blijft het een illusie van het denken.

Ik stond vanochtend tegen 12:00 pas weer op. Wat niet gek is na eergisternacht. Maar ik voelde dat ik naar de WC moest en stond op om naar de WC te gaan. Toen ik half stond zei mijn denken gelijk: “ kom laat ik even opstaan en naar de wc gaan” . Mijn gevoel en lichaam waren al onderweg, maar ik denken dat ik mijn denken ben en dus ging die aan en deed het alsof het de beslissing had genomen om op te staan en naar de wc te gaan. Mijn ego voelt zich onmisbaar, maar loopt in werkelijkheid slechts achter de feiten aan en voegt niks toe op dat moment. Maar ik denk dat ik mijn ego ben en dus moet het actief worden en opdracht geven als ik opsta om naar de wc te gaan, ook al was die beslissing allang genomen.

Geplaatst op

Naar binnen gezogen

Heb weinig/slecht geslapen vannacht, heb voor het eerst sinds lange tijd weer een bewogen nacht gehad, met lichte energiegolven. Voelde ze niet zo erg deze keer, maar werd en bleef er wel wakker door. Zo iets voor 6:30 schrok ik wakker. Ik droomde op dat moment dat ik een lift zat die opeens heel hard omhoog ging ofzo (ik wilde naar beneden). Ik schrok wakker en het voelde alsof er iets in me naar binnen was gezogen. Ik werd er even bang van, maar kwam snel tot de conclusie dat er niks mis was om bang voor te zijn. Misschien was het wel weer dezelfde ervaring die ik eerder heb gehad , op blz 1 van dit dagboek 3-4-2013 , bedenk ik me opeens.
Dus nieuwe kans om dit door te zetten.
Sinds gisteravond krijg ik ook een soort hoofdpijn als ik teveel vanuit mijn hoofd wil leven, wat minder wordt als ik dan probeer te ontspannen, te zijn vanuit het lichaam.

Ben om 7:00 opgestaan , kan toch niet meer slapen na die schok. Het wordt weer een mooie dag vandaag en zal na deze ervaring, net als dit schrijven, alles langzamer moeten doen, hopelijk kan ik er deze keer in meegaan.

Zo meteen even talkpoeder voor mijn loge halen die veel last heeft van jeuk en besloot om vannacht te beginnen met snurken, goede timing als ik al de halve nacht wakker lig. Goede oefening om dat allemaal gewoon te accepteren ipv me er tegen te verzetten en willen veranderen.
Het is ook het loslaten dat ik “negatieve emoties hoor te voelen” bij situaties die niet wenselijk zijn bij anderen. Maar ik help/verzorg hem zo goed als ik kan en accepteer de situatie zonder mij er verder slecht/schuldig/medelijden onder te voelen.

Geplaatst op

Denken

Gister met de baasjes van mijn loge gebeld en toch maar met hem naar de dierenarts geweest. Echter was ik er blij mee want dan hoefde ik niet meer te twijfelen. Maar toen ik terug was vroeg ik me toch weer af of het wel nodig was en of schoonhouden en talkpoeder niet gewoon genoeg was geweest.
Maar door dat gedoe zat ik uiteraard weer meer in mijn denken.
Probeer me er deze keer niet door te laten meeslepen.
Het is vandaag een schitterende zomerse dag en wil ivm de warmte vroeg met de jongens gaan lopen en dan ’s middags zelf nog een wandeling gaan doen. 2 goede meditatiewandelingen lijken mij heel nuttig.

Tijdens het tarwegras water geven realiseerde ik me dat ik er meer bewust van moet zijn dat het denken zelf niks doet. Het lichaam beweegt en zet acties in beweging, de rest gebeurt en hoef ik dus niet te sturen met mijn denken. Het is gewoon onzinnig hoe we dat doen.
Moet me meer realiseren dat het denken maar een heel beperkte functie heeft, dat is nog steeds moeilijk te accepteren. Maar de functie van het bewuste denken is eigenlijk vrij nihil. Ons bewustzijn is sowieso slechts 1% van het geheel en het denken daar weer 1% van. Terwijl we leven alsof het allebei 100% is, heel bizar eigenlijk.
Mijzelf overgeven aan het leven is niks anders dan me meer realiseren dat we grotendeels geleefd worden en dat alles vanzelf gebeurt. Het denken heeft praktisch geen invloed op dat alles. Of dat hoort het iig niet te hebben.

Geplaatst op

Achterna lopen

Waarschijnlijk door alle veranderingen ben ik weer eens verkouden. Dit terwijl het echt warm zomerweer is. Heb gister vroeg met de hondjes gelopen en ’s middags in mijn eentje nog een meditatiewandeling gedaan. Dat beviel goed, ga ik vandaag weer doen.
Wordt tijd om mijn meditatie te verlengen, denk dat ik daar vanavond mee ga beginnen.

Gister toen ik alleen liep tijdens mijn wandel meditatie, had ik op het eind van de wandeling opeens een gevoel. Het was alsof bewustzijn een middelpunt heeft en dat we die moeten leren in het midden van ons lichaam te houden, daar vertraagd opeens het leven, alsof je niet meer druk bezig bent jezelf achterna te lopen.
Het voelde als dat het middelpunt van mijn bewustzijn soms buiten mezelf, voor mezelf bevond, alsof ik erachteraan liep. Dat ik dan sterk in mijn “doen” en “willen” zit, dat het denken dan constant redenen verzint om doelen te halen in de hoop dat middelpunt te kunnen bereiken. Het probeert het lichaam naar dat middelpunt te bewegen, wat natuurlijk niet kan, net als een schaduw beweegt het met je mee. Dus probeert het denken steeds nieuwe doelen te stellen om dat te bereiken, een eindeloze cyclus.
Pas als het je lukt dat middelpunt in het midden van je lichaam te krijgen, lost het als het ware op, wordt het 1 met het lichaam en hoef je niks meer achterna te lopen, doelen te bereiken. Dit is dus waar meditatie handig bij is. Het is ook wat het volgens mij betekent als ik of anderen zeggen: “beter bij jezelf blijven”of “ik kon vandaag goed bij mezelf blijven”.

Het lukt dan ook beter om in het hiernu te blijven. Doordat ik me nog steeds de hele tijd zo raar blijf voelen, die druk in mijn hoofd blijf voelen, probeer ik nog steeds van het hiernu te vluchten. Dit maakt alles juist erger denk ik, wat het vluchtgedrag paradoxaal juist verergerd. Moet er dus niet bang voor zijn, maar juist omarmen.
Maar om zoiets te doen vanuit je lichaam, vanuit je gevoel is veel moeilijker dan vanuit je denken. Het voelt alsof je het contact met de wereld gaat verliezen in het niet-denken. Dat mijn leven dan oncontroleerbaar alle kanten op zal gaan. Dus komt mijn denken elke minuut weer ff online om te checken of alles nog wel goed is.

We gaan maar door met vertrouwen hebben en het denken loslaten.

Geplaatst op

Weer bezit nemen van je lichaam

Ik merk hoe belangrijk het is om in deze fase echt door te zetten itt wat ik de vorige keer heb gedaan, uit angst. Toen was ik er nog rationeel van overtuigd dat ik “moest”, “doen” en “moest proberen” voor de financiën. Nu die druk enigszins is weggevallen, merk ik hoe dit allemaal weer een illusie van het denken was.
Moet nu de allerhoogste prioriteit geven aan de hele dag meditatief zijn, niet toegeven aan angsten, zogenaamde verplichtingen, analyses etc.
Ik merk dat sinds die ervaring die ene nacht weer, dat niet-denken nu open ligt. Ik merk dat ik nu in mijn denken zitten weerstand oplevert, blokkades vormen en ervoor zorgt dat ik me onbehaaglijk voel, raar in mijn hoofd, verkouden.
Het niet-denken geeft een overheersend intern gevoel van energie alsof de externe wereld er niet toe doet. Dat is natuurlijk slechts een tussenstap, als ik dat toelaat ga ik juist merken dat er geen onderscheid is, alles 1 is, maar nog steeds op zijn manier dat de wereld niet bepaald wat ik voel.

Gister tijdens het wandelen voelde ik opeens weer (heb ik al paar keer eerder over geschreven/gevoeld) alsof je idd weer opnieuw bezit neemt van je lichaam. Maar merkte ook opeens dat ik daardoor er opnieuw mee moet leren omgaan. Leren te leven op de flow van je lichaam en omgeving ipv ertegen te vechten/ proberen te sturen. (waarschijnlijk de reden van het thema; “ziel in een robot” in veel films.)

Misschien goed om eens mijn dagboek te gaan lezen om te zien wat me vorige keer (2 maanden geleden) heeft tegengehouden.

Wil ook als nieuw plan elke dag of regelmatig opschrijven of ik nieuwe plannen nodig heb en welke prioriteiten ik zet. Als ik dat elke dag op een vast tijdstip doe, hoop ik de rest van de dag daar minder bang voor te zijn en als excuus voor mijn denken te gebruiken.

Aandelen:
Heb sbux weer met verlies teruggekocht doordat de stop-loss is afgegaan. Hoef en ga voorlopig niet op zoek naar nieuwe posities.
Heb nu alleen KPN en Koper en dat is goed. KPN lijkt een bodem te hebben gezet en dus lijken alle marges voorlopig veilig, heb genoeg buffer. Bij de huidige koperprijs mag KPN tot onder de 1 euro zakken. Mocht koper weer flink stijgen naar 3.75 dan mag kpn niet onder de 1,25 zakken. Terwijl het nu een bodem op 1,40 heeft gezet.
Dit kan ik eventueel opvangen door extra geld te storten , of zelfs een stop-loss gaan instellen op de koper-future. Heb er lang over nagedacht. Maar mocht er onverhoopt een scenario komen dat de koperprijs blijft stijgen terwijl kpn heel zwak wordt dan zijn er 2 mogelijkheden. Of ik verkoop mijn shortpositie in koper, bij de stop-loss op 3.75 of KPN blijft dan nog steeds een baggeraandeel en verkoop ik tussen de 5000-10000 aandelen kpn. Waarschijnlijk verkoop ik er 5000 en houd voor 5000 een stop-loss aan op 1,50/1,40. Die beslissing neem ik als de koperprijs op 3.75 staat.
In principe verkoop ik dat koper.

Stel koper stijgt naar 3.75
Als kpn < 1,50 staat sluit ik mijn shortpositie en stort ik bij en mag kpn naar 1 euro dalen. Als kpn> 1,50 staat houd ik voor 5000-10000 kpn een stop-loss aan op 1,50.

Geplaatst op

financiële zorgen

Gisteravond weer een onrustige nacht gehad. Werd om 2:00 weer ergens wakker van, een rare beleving, weet alleen niet meer precies wat. Heb mijn meditatie nu op 20 min gezet, denk dat dat goed zal helpen om door te zetten deze keer.
Mijn neus zit regelmatig verstopt door al dat geswitch tussen denken en niet-denken, is helaas niks aan te doen denk ik.

Had gistermiddag opeens weer een soort paniekaanval of het financieel allemaal wel goed gaat komen. Het blijft een terugkerend thema. Het is zo overtuigend, terwijl er niks veranderd en met de opvang en de websites alles goed gaat.
Ook blijf ik nu bv ideeën voor de websites, analyses gebruiken als excuus om na te denken tijdens mijn bezigheden. Om maar te proberen te controleren en te beïnvloeden.
Wordt volgens mij tijd om weer eens de 4 vragen van Kathie hierop los te laten. Dat zal wel eens weer een goede ondersteuning kunnen zijn om die illusie van controle los te laten, die angsten los te laten.

Had gister ook de volgende gedachte in mijn telefoon gezet:
Bewust leven geeft de “beperking” van het niet-denken tijdens een activiteit, denken zelf is een activiteit en je kan maar 1 activiteit tegelijk bewust doen. Het maakt dus niet eens uit of het denken functioneel is of niet in dat geval.
Ik zat nml vaak met het probleem dat ik niet wist welk denken nu wel nuttig was (ook al was 99% onzin, het ego overtuigd je ervan dat het veel meer nuttig is)
Het gaat er dus niet om of het nuttig is of niet. Het is alleen nuttig als bewuste activiteit. Als ik een probleem tegenkom wat denken nodig heeft stop ik even met mijn activiteit, bedenk een oplossing/ neem een beslissing en ga dan weer verder (en dan niet dat elke keer blijven analyseren of het wel het juiste was)

beurs geen nieuw plan nodig , is dicht
opvang bied voldoende financiën
website → engels

Was toch niet tevreden met het oude plan, nog teveel risico. Ik zet een stop-loss op de koperpositie bij de huidige (3,40) weerstand , als ie daar door heen gaat dan:
verkoop ik 2500 stuks kpn of
zet ik een stop-loss op 1,50 met 3500 stuks KPN
Dit beperkt het risico aanzienlijk , ik wil nml niet mijn reserves bijstorten.
Zet denk ik sowieso een stop-loss nu op 1,40 kpn, als dit nml niet de bodem was zijn de risico’s kennelijk een stuk groter dan ik dacht. 5000 stuks.

Geplaatst op

Nutteloos

De buurvrouw kwam gister langs voor een gesprek, maar het was duidelijk dat ze het niet nodig vond zelf te veranderen, anderen moesten veranderen :-). Ook hoopte ze nog steeds dat haar vriend zou veranderen, wat dus niet gaat gebeuren.
Daarna de hele avond tot 2 uur weer internetfilmpjes zitten kijken. Zit nu ook weer op iex-forum te posten. Heb wel nog mijn 20 min meditatie gedaan vanochtend.

Aan de ene kant val ik dus weer in de oude val, aan de andere kant is het een extra bevestiging over wat een onzin het allemaal is.
Alles waar we mee bezig zijn, alles waar we ons druk over maken. Allemaal zo nutteloos, zo’n onzin. Zo’n verspilling van energie, zo’n illusie. Gaat nergens over.

Geplaatst op

Definitie vrije wil

11-06-2013

Gisteravond weer tv gekeken, film was wel aardig. Wel weer laat naar bed. Zit nu ook weer op het iex-forum in een discussie nog steeds. Ben daardoor misschien wel op een leuke definitie van “vrije wil” gekomen:

Vrije wil is met het bewustzijn kunnen kiezen om via het denken gecreëerde denkbeelden en overtuigingen over de wereld en jezelf te accepteren als waarheid of te verwerpen, zowel van jezelf als van anderen.

Dus heb wel weer wat van mezelf geleerd in deze discussie. Maar moet nu oppassen niet teveel in mijn denken terug te vallen, moet doorzetten deze keer. Want mijn meditatie lijdt er weer onder, gisteravond en vanochtend slechts 10 min gedaan.

Geplaatst op

teruggevallen

Gisteravond weer tv gekeken, was moe en had geen zin om te lezen. Ben door het gesprek met de buurvrouw en discussie op iex in 3 dagen flink teruggevallen in mijn denken. Ik moet dus meer discipline gaan tonen in dat soort situaties en zo’n gesprek eerder afkappen bv en daarna mezelf weer in me oude ritme te dwingen en niet me mee laten slepen op het denken na zulke momenten.

Heb mijn loge in de gang gedaan, want bij elke beweging denkt ie dat er wat gaat gebeuren. Zo heeft ie zelf ook meer rust.

Moet ook de discipline hebben om niet als ontspanning in mijn denken te gaan zitten door de beurs te bestuderen of dingen op internet te doen.