Nou heb gelukkig redelijk kunnen slapen gezien de omstandigheden. Ben 7:30 opgestaan. De intensiteit is gelukkig wat afgenomen. Maar merkte weer duidelijk verandering tijdens het wandelen met de loge. Kleuren waren weer wat intenser en voelde het “niets” vaker en langer. Ik moet echter nog duidelijk moeite doen om te niet-denken. Dit denken blijft op de achtergrond meedraaien, al lijkt het nu wel minder te worden.
Voel wel weer overeenkomst met het begin van dit dagboek 4-4. Dat ik alles moet vertragen door de intensiteit. Zo voelt het tenminste. Zou het eigenlijk moeten meten met een stopwatch, want het zou best wel alleen gevoel kunnen zijn, dat het zo lijkt. Dat het zo lijkt, omdat de illusie van tijd gebroken wordt.
Zal proberen me er deze keer meer aan over te geven. Ondanks alles wat ik voel, in het hiernu te blijven. Actief blijven in het niet-denken.
Het valt steeds meer op hoe het denken meedraait met de meest banale handeling, willekeurige gedachten oproept bij de dingen die je ziet.
Het blijft ook associatie, dat het denken aangaat door die handeling, net als trek krijgen in een sigaret bij een biertje, of koffie nodig hebben op je momenten.