Het denken

Gisteravond zo tegen 1:00 gaan slapen. Heb na mijn avondmeditatie nog wat Eckhart zitten lezen en kijken op zijn tv. Daarnaast heb ik mijn hemelparadox idee op iex geplaatst om te zien of er reacties op komen. De eerste vond het maar onzin 🙂 Een ander vond over dat soort dingen nadenken maar onproductief 🙂 Herkenbaar natuurlijk, alles wat we doen moet productief zijn, we denken daarmee onze overlevingskansen te vergroten, wat natuurlijk onzin is.
Heb op zich prima geslapen, geen rare energieën, maar was wel weer vroeg wakker. Ben deze keer maar gewoon om 7:30 opgestaan. De pilatus lijkt nu goed te gaan. Dus de helft van het aantal herhalingen en niet alle oefeningen. Voelt goed om dat zo ’s ochtends te doen na de 15 m ochtendmeditatie. Pilatus zelf vereist goede concentratie en is daarmee ook gewoon een meditatie oefening.

Zat net een artikel op iex te lezen, wat weer bevestigde dat mijn pauze op de beurs een goed idee is.
Al volg ik de beurs nog wel elke dag, ik handel dus niet meer. Ik merk dat ik het leuk vind om te volgen en dat het waarschijnlijk met het verstrijken van de tijd steeds minder zal worden. Ik zit bv al niet meer op de forums, behalve in het ene filosofie-draadje wat ik zelf ben begonnen. Ik zie hier weer de beperking van onze vrije wil in. Gewoontepatronen doorbreek je niet zomaar. Kan je wel je wilskracht erin gooien, dan zou het me ook wel lukken, maar dan ga je tegen je gevoel in en doe je meer kwaad dan goed.
Doordat ik bewust heb besloten ergens anders meer waarde aan te hechten zal mijn gedrag hierin vanzelf geleidelijk veranderen. Het wordt immers nu beloond voor ander gedrag. Daarom moet het ook uit je gevoel komen, dan is de verandering in het gedrag nml echt. Wilskracht komt uit het ego en is een illusie , het conflicteert met het natuurlijke beloningssysteem van de hersenen en zal op lange termijn niet goed zijn. Waarom mensen vaak denken dat wilskracht iets goeds is, is omdat het normaal de ene illusie met de ander verdringt. Wilskracht kan je illusie van angst overwinnen, dat is soms handig. Maar onzinnig als je leeft vanuit je gevoel.

Dat artikel wat ik zat te lezen op ies ging over het feit dat politiek geen invloed heeft voor jou als belegger (of praktisch geen) Immers de invloed van de economie op de beurs is al niet zo groot en de invloed van politiek op de economie is al helemaal minimaal. Het feit dat ik zeg dat onze hulp aan Griekenland de boel juist erger zal maken, had ik nooit mijn handelen op de beurs moeten laten beïnvloeden. Alhoewel ik nog steeds geloof dat de echte crisis nog moet komen, kan ik niet weten wanneer dat is, misschien pas over zoveel jaar en wat dat voor invloed heeft het op de beurs ? Ik had het dus nooit mijn handelen moeten laten beïnvloeden. Maar ja, dat denken he, dat alles wil verklaren en overal verbanden wil zien zodat het denkt meer controle over het leven te hebben. Dat is met het verdwijnen van mijn oude pijnen natuurlijk alleen maar sterker geworden. De beurs loslaten is die illusie van controle loslaten.

Via de website van Eckhart, kwam ik op een Nederlandse website van een koppel dat training/meditatie gaf in Den Haag. In zijn verhaal vertelde hij dat zelfacceptatie voor hem de sleutel was. Dat op het moment dat hij zichzelf volledig accepteerde, dat hij ook geen behoefte meer had om het leven te proberen te controleren. Toen ik dat las vond ik die wel mooi, ik zag een herkenning in dit verband. Ik wil idd het leven nog controleren en werd me bewust dat ik mezelf nog steeds niet echt volledig accepteer. Nog steeds identificeer ik me met mijn denken die afvraagt of ik wel het juiste doe, of ik wel efficiënt ben, of ik wel wat of ga bijdragen aan de maatschappij.

Ik moet die onzin natuurlijk niet geloven, niet de rationele redenen en vragen die het denken bij mij handelen verzint. Ik handel, volg mijn gevoel, dat is het enige juiste. De rest zijn gedachten van een illusie.
Eckhart schreef op zijn website, of zegt in een interview dat hij wist dat hij, of voelde hij dat toen hij zijn boek “de stilte spreek” had geschreven. Voelde wat voor invloed het had op de wereld enzo voordat hij het geschreven had. Daarop ging hij dus het boek schrijven.
Kan je over gaan filosoferen wat er eerst was, maar je eigen toekomst voelen lijkt me wel mogelijk. Zeker met de regels van QM. Dat wil niet zeggen dat de toekomst vast staat, je zal ook vaak dingen voelen die niet uitkomen. Het zal alleen de meest waarschijnlijke uitkomst zijn denk ik.

Ikzelf heb dit op kleine schaal ook telkens. Vooral bij het vinden van antwoorden. Eerst verzin ik het antwoord op een belangrijke vraag en dan een week of maand of half jaar later krijg ik bevestiging van dit antwoord.
Zoals dat alles energie is, Jezus hetzelfde is als Boeddha etc
Of dat ik in de bibliotheek sta en elke keer weer dat boek mee naar huis neem, wat ik op dat moment nodig heb om weer een stapje verder te komen.

Daarnaast las ik iets op zijn website wat ik me nog niet realiseerde, waar ik me niet bewust van was. Dat is als je zijn teksten leest en snapt, je al een mate van bevrijding hebt bereikt, anders zou je het niet snappen, ongeacht je IQ. Dat is misschien wel een hele slimme. Dat ik dingen zie en snap is soms te verklaren met IQ, maar waarschijnlijk in de meeste gevallen in de mate van spiritueel ontwaakt zijn. Daarom snap ik nu nog meer van de film de Matrix dan toen ik hem de 2e keer zag en zag toen dingen die ik de eerste keer helemaal niet zag. Daarom begreep ik het einde van “De Donkere Toren” van Stephen King. Alhoewel ik dit nu schrijf, wat betreft de donkere toren en de matrix wist ik al dat het met kennis (of gebrek daaraan 😉 te maken had over hoe het leven in elkaar zit ipv IQ. Daarvan begrijp ik wel dat andere mensen dat niet zien, omdat ik dat soort dingen zelf ook nooit zag.
De herkenning of geruststelling zit hem dan vooral in het feit dat ik mijn eigen bevrijding teveel ontkende, dat omdat nmm het ego nog teveel macht heeft, mezelf er nog teveel mee identificeer. Maar het feit dat ik me daar bewust van ben is al een vorm van bewustzijn en dus een vorm van bevrijding.

Bevrijding is = Totale acceptatie van het leven = Totale acceptatie van jezelf ? = Totale acceptatie van de dood = Illusie van controle oplossen = Totaal bewustzijn = Totale aandacht in hier en nu = desidentificatie met je ego / oude pijnen.

Het Denken

Volgens mij ben ik weer een stapje verder met het probleem van het ego, van het denken. Je ego is een illusie van het denken, het is denken. Dus het ego=denken, maar denken is niet het ego, slechts een deel van het denken veroorzaakt het ego.
Het probleem waar ik mee dacht te zitten is sowieso met de visie dat je moet stoppen met denken en analyseren, maar dat is zwart/wit, 95% ofzo is gewoon onzin en daar moet je mee stoppen.
Dus ik dacht hoe weet ik nou met welk deel van het denken ik me niet meer mee moet identificeren?
Ik dacht dat als ik mij er niet meer mee zou identificeren dat het ego zou oplossen en daarmee het denken dat daar aan vast zit en dus “mijn denken”.

Het was mijn simpele denken in causaliteit, mijn simpele denken die verkeerde logica gebruikte. Normaal toch mijn sterke kant :-).
Omdat mijn oude pijnen zich oplosten en echt verdwenen waren toen ik mijn identificatie ermee opgaf, dacht ik dat mijn denken ook zou verdwijnen als ik mijn identificatie daar mee zou opgeven.
Maar het is geen entiteit in die zin, het beïnvloed het technische deel van je denken niet, de capaciteit niet. Het veranderd alleen de bron van je denken. Je wordt de bron van je denken ipv dat het ego de bron is van het denken.

Ik moet dus niet de identificatie met bepaalde gedachten loslaten , maar met alle gedachten ! Daarmee verdwijnen mijn gedachten niet. Maar zal betekenen dat ik mijn gedachten zal sturen ipv dat mijn denken/gedachten mij aansturen!
Dan is het een kwestie van je denken alleen gebruiken als je ze echt nodig hebt (en dat is erg weinig).
In de plaats van dat je je identiteit eruit haalt, gebruik je het dan als instrument die je tot je beschikking hebt, precies daar waar het voor bedoelt is.

Zo vertelde Eckhart in een filmpje een verhaal over dat antropologen denken dat onze voorouders erg verward waren toen de eerste het vermogen tot denken kregen. Dat ze misschien wel dachten dat het goden waren die tot ze spraken en ze deden wat die gedachten tegen ze zeiden.
Maar dat doen we eigenlijk nog steeds. Het denken stuurt ons ipv dat wij het denken sturen. Dat komt omdat we denken het denken te zijn = ego. Zo houden we de illusie in stand dat we in controle zijn.
(de illusie die dus gecreëerd is uit angst voor de dood)

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *