openstellen voor mijn ego

Heb weer eens een bewogen nacht achter de rug. De eerste helft van de nacht veel wakker gelegen door alle energie die beweegt in mijn hoofd. Proberend er niet tegen te vechten, te analyseren etc. Het is behoorlijk overweldigend. Ook veel lopen zweten van de warmte. Ik gloeide helemaal door al die energie. ’s Ochtends juist het omgekeerde, juist koud, soort tegenreactie, duidelijk dat het weer in golven gebeurd.

Heb nog niet toegegeven om afleiding te creëren, dus nog geen tv, muziek of youtube aangezet. Voel nu de energie in mijn hoofd en lichaam flink bewegen. Ik probeer geen gedachten te laten ontstaan en het niet meer te analyseren. Niet meer denken da ik mij er niet door moet laten overweldigen zodat ik niet meer productief zou zijn. Al die gedachten niet meer geloven. Niet meer vluchten in externe prikkels, maar gewoon alles bewust voelen, alles ondergaan, hoe overweldigend het ook kan aanvoelen. Moet me bewust zijn dat het allemaal geen kwaad kan.

Heb nu korte momenten gevoeld hoe ik dingen heb waargenomen zonder het denken. Gevoeld hoe dingen dan grappigerwijs opeens als “nieuw” aanvoelen, als “vers”, een nieuwe ervaring ipv dat het allemaal oud is, bekend is. Vreemd om dat te ervaren, ook mooi om dat te ervaren.
Gister in mijn telefoon getikt tijdens het wandelen:

Ik trek mensen aan die zichzelf afsluiten, die op zoek zijn naar hetzelfde als ik (onbewust). Tevens erger ik mij aan het feit dat ze zo op zoek zijn naar liefde, terwijl ze zichzelf daarvan afsluiten. Ik sluit mij ook af voor anderen, mijn omgeving. Dat is weer een afspiegeling hoe ik mezelf afsluit voor mijn ego. Ik moet mijn ego juist omarmen, niet mezelf ervoor afsluiten.
Ik probeer mij open te stellen voor mijn bewustzijn, maar dat bereik je niet door je af te sluiten van je ego. (in de hoop dat bewustzijn dan overblijft)
Meer bewust wordt je juist door je open te stellen voor je ego !

Loslaten ego = loslaten gedachten = ze niet meer geloven = loslaten verlichting.

controle over beslissingen

De bewogen nachten lijken over,al slaap ik nog weinig 6-7 uur of minder. Merk dus heel erg de behoefte aan controle op dit moment. Dus angstgevoel is weg, vluchtgevoel is weg, besef nu dat ik compleet ben en geen liefde, geluk of kennis nodig heb.
De volgende behoefte die er nu is, is die van controle. De controle over mijn gedachten en hoe ik mezelf zie in die gedachten en hoe deze gedachten beslissingen nemen. Ik bepaal dus wie ik wordt en welke beslissingen ik neem. Dat is de controle die ik denk te hebben. Want daarmee heb ik de controle over mijn lijden. En ik wil iemand zijn zodat ik daarmee het lijden van andere mensen zou kunnen verminderen. Als ik verlicht ben of weet over te brengen dan kunnen andere mensen ook hun lijden verminderen. -> Valse Macht
Dit is echter ook weer een bespiegeling van mijn eigen behoeften natuurlijk. Ik wil nml mijn eigen lijden verminderen. Ik wil dus iemand zijn die niet meer lijd en dat is wat ik creëer in mijn gedachten, de persoon, de zelf die ik wil zijn. Want dan is alles goed → Valse Hoop.
Als ik alles goed begrijp dan kan ik de juiste beslissingen maken om verlicht te worden → Valse Hoop.

Ik geloof dus nog dat ik mijn eigen leven bepaal door de beslissingen die ik met mijn gedachten neem. Beslissingen vanuit het ego, dus vanuit angst, vanuit de behoefte om wat te hebben, in dit geval de behoefte aan controle. Op deze manier blijf ik een slaaf van mijn ego die zijn verslaving en lijden in stand houd, omdat het niet anders kan. Dus juist deze behoefte aan controle zorgt ervoor dat ik een slaaf ben van mijn ego, mijn emoties, mijn lijden.

23:30

Ben een boekje aan het lezen “achter het raam op de wallen” en als je al die verhalen leest, wat een ellende en zieligheid allemaal vanuit mannen, instanties, vrouwen en de samenleving en dat allemaal omdat we geloven dat wat we denken waar is.
Hoe de vrouwen op de wallen niet meer in staat zijn om te voelen en alleen nog kunnen leven via hun denken en alle gevolgen voor de keuzes die ze maken.

Waarom heb ik heel mijn leven die onzin geloofd ? Waarom geloof ik die onzin nog steeds ? En denk ik nog steeds zelf te bepalen wat ik denk ? Waarom doe ik mezelf dit aan ?

De energiestromen zijn weer in heftigheid aan het toenemen. Ben snel geprikkeld, onbehaaglijk, geïrriteerd aan alle onzin om me heen, over waarom we dit onszelf allemaal aan doen.
Het is allemaal overweldigend, verwarrend.

Maar aan de andere kant ben ik ook klaar met al die onzin.

illusie van controle over het lichaam

Gisteren tijdens het wandelen begon ik weer echt te beseffen hoe ik mijn interne gevoel/ego zie als de externe realiteit. Hoe de realiteit die ik denk te beleven niet meer is dan een afspiegeling van mijn interne ego/gedachten. Een illusie natuurlijk. Blijf het vreemd vinden om je daar opeens zo bewust van te worden.

Gister een zeer bewogen nacht gehad. De energie bleef stromen en heftig. Werd weer vaak wakker. Ging dan maar gewoon op mijn rug liggen en proberen te voelen, toe te laten en te accepteren.
Al ik weer in slaap viel ging ik natuurlijk gewoon weer dromen/denken en dat waren elke keer seks dromen. Als ik dan weer wakker werd had ik een grote drang om klaar te komen, maar als ik gewoon ging voelen, liet stromen dan ebde dat weer weg.
Ik voel dan die energie in mij samentrekken en het voelt alsof ikzelf er in mee getrokken wordt, naar binnen toe. Op een gegeven moment wist ik dat los te laten en ook “het voelen binnen het concept van mijn lichaam” los te laten en dan voelde ik weer korte momenten van die uitgestrektheid. Al die energie voelde heftig, maar warm en goed.

Toen ik voor de zoveelste keer wakker werd uit een seksdroom het was nu 5:30, gaf ik toe aan die drang en liet de energie via een orgasme naar buiten toe. Daarna was gelijk de druk van de ketel, wat eerst veilig voelde. Maar daarna kwam gelijk de gedachte: “had ik dit wel moeten doen? “. De hele warmte was uit mijn lichaam ontsnapt en voelde mij kouder worden. De energie was minder heftig maar voelde nu onbehaaglijk aan en ik kreeg het koud.
Uit het niets, of zo leek het. Kwam 2 nog niet voor mij goed beantwoorde vragen naar boven:
Wat bedoelde Osho met: “je ontstijgt seks”.
Wat bedoeld men nou precies met: “je bent niet je lichaam”

Op 28-01-14 schreef ik al dat ik nu in de behoefte van controle zit. Dat die domineert. Opeens begon ik me te realiseren hoe dit allemaal verbonden is aan die illusie van controle. Dit is wat ik toen in mijn telefoon tikte vanmorgen vroeg:

Energiestromen in het lichaam die zich via seks kunnen ontladen. Je identificeert je met je lichaam en die energiestromen en gebruikt seks/orgasme als middel van controle.
Je denkt het dan zelf te bepalen en onder controle te hebben, het ventiel en daarmee die energie los te laten en te kanaliseren. (zodat het geen kwaad kan in jezelf). Op zich komt dat overeen met alle seks gedragingen waarin men of juist de controle wil of juist gecontroleerd wil worden.
Grappig juist dat de meeste mannen er juist door gecontroleerd worden, ze denken teveel met hun pik zeg maar. Vandaar dat het ook op dit gebied in allerei verslavingen kan uiten. Ipv dat zij de boel beheersen, wat de intentie is,gaat het juist hun beheersen. Net zoals we allemaal een slaaf zijn van onze emoties/gedachten/ego.
Daarom zien (of kunnen) mannen seks los van hun gevoelens, van liefde (soms) . Voor ons is het een middel van controle. (illusie) Poging tot het controleren van de energie in ons lichaam die gevaarlijk lijkt als we daar niks mee doen.

Het celibaat en al die ongein heeft dus niks met spiritualiteit te maken. Het gaat slechts om de ultieme controle, dat je sterker zou zijn dan je driften. Wat natuurlijk niet kan.
Osho zegt dat spiritualiteit seks ontstijgt, dat komt dus omdat het de illusie van controle ontstijgt, de identificatie met het lichaam ontstijgt. (eindelijk snap ik het !!)
Door je poging tot controle los te laten, door die energie gewoon toe te laten, te accepteren, er niet bang voor te zijn of er niet tegen te vechten, zal het vanzelf transformeren en de behoefte wegvallen.

De identificatie met het lichaam is de illusie van controle over het lichaam. Dat jij zou bepalen wat het lichaam doe. Ik moet dus niet alleen de identificatie met mijn gedachten loslaten, maar ook die met het lichaam. Zowel mijn gedachten als mijn lichaam heb ik geen controle over.

Wel grappig dat het zo lang geduurd heeft voordat ik eindelijk doorhad met wat ze bedoelen met “je bent niet je lichaam”. Het gaat weer gewoon om dat je daar (nergens) geen controle over hebt. Niet wat je doet, wat je voelt en de veranderingen daarin. Je kan alleen de stress en het lijden controleren of ervoor kiezen dat los te laten.

Al die energie voelt nu onbehaaglijk en koud aan, alsof ik ziek ben, zo voelt het. Nu belangrijk hier niet tegen te vechten, maar gewoon te accepteren.
Het loslaten van controle is jezelf niet overgeven aan de willekeur van het universum. Het is jezelf overgeven aan je ware zelf ! (het geheel)

Heb ik er nu spijt van dat ik weer heb toegegeven aan die drang vannacht, waardoor ik mij nu zo voel ? Nee, want die ervaring had ik nodig om eindelijk te beseffen wat ik maar niet kon begrijpen. Wat ik wel al wist, maar nog niet de volledige betekenis ervan besefte. Alleen door het “fout” te doen ben ik in staat om te leren. Daarom is streven naar perfectie zo’n onzin. Het beroofd je van je eigenschappen om te kunnen leren van het leven en dus slimmer en wijzer te worden. Door te doen, (en dus niet door te denken) , door te ervaren.

loslaten en vasthouden

Volgens mij identificeer ik mij nog steeds met die gare energiestromen in mijn lichaam. Voelt alsof mijn bewustzijn er aan vast geplakt zit en daardoor met de golf meegaat en hem tevens vasthoud. Hierdoor voel ik een constant samentrekken in mijn lichaam, vooral het hoofd. Het is geen prettig gevoel. Al moet ik ook wel lachen gedurende de dag door die energie. Als ik bewust ga voelen begin ik automatisch te glimlachen, maar voel dat die energie tevens nog vastzit, heel dubbel.
Blijft moeilijk om die identificatie ermee op te geven, om dus geen zelf meer te hebben, geen constant iets/entiteit waarvan ik kan zeggen dat is wat ik ben.

Kreeg tevens het gevoel dat mijn leefritme nog een stuk naar beneden moet. Merk dat ik nog bezig ben met “doen”, ik moet voelen om die energie kwijt te raken. Ik moet mij er niet mee identificeren. Heel klote die paradoxen allemaal.
Merk dat als ik bewust wil zijn dat alles dan trager gaat, zo gauw ik wat wil bereiken (verlichting/ energie kwijtraken/ geen gedachte hebben etc) ga ik weer in “doen” mode en gaat de levenssnelheid omhoog. Zelfs in dit all-incl resort (ben op vakantie in Egypte) met alleen maar ouwe lullen lukt het mij amper om structureel dat levensritme te vertragen. Ook omdat ik bang ben dat ik dan heel raar overkom op deze totale vreemde mensen die ik nooit meer zal zien. Toch raar dat ik daar nog mee zit, dat ik dus nog steeds probeer iemand te zijn (→ zelf)

Mediteer nu op niks, maar door die sterke energiegolven waar het bewustzijn aan vast blijft plakken is het misschien beter om weer op de ademhaling te concentreren, maar dan alleen op de lucht die in- en uitgaat, om zo beter de illusie te doorbreken dat bewustzijn aan het lichaam is gekoppeld, dat ik mijn lichaam moet voelen (of emoties/energie) om te bestaan.

22:30
Ik zie de energie van mijn ego, die ik probeer los te laten/ kwijt te raken nog steeds als mijn verbinding met de externe wereld. (intern=extern)
Dus aan de ene kant probeer ik te voelen en voel die blokkade/ golven die ik dus los wil laten en aan de andere kant probeer ik in verbinding te blijven met de externe wereld (→ interne energie)
Dus ik probeer het zowel los te laten als vast te houden, dit zal wel al dat samentrekken veroorzaken dat ik voel, het is gewoon weer in strijd met zichzelf.
Moet zien hoe ik de illusie van deze dualiteit kan doorbreken.

acceptatie van andere mensen

Merk dat de energie in mijn lichaam weer flink in beweging is. Kennelijk heeft het vormgegeven besef dat mijn IK een illusie is weer een nieuwe fase ingeluid.
Heb ook alweer besloten alle ondernemingen in mijn leven weer stop te zetten. Geen online daten meer, geen ik moet naar feestjes en vakantie etc of moet websites maken, leuke uitjes maken etc.

Was gister mooi weer en vanwege gratis parkeren bij de oude haven liep ik over het drukke deel van het strand bij Scheveningen. Dat soort drukte triggerd constant mijn IK, of de illusie van IK. Mijn ego die ik denk nodig te hebben als lijntje met de externe wereld, met andere mensen. Heb dus echt rustige omgeving nodig, meer op mijzelf om de rust te hebben niet te reageren op mijn ego, mijn IK, op die energie in mijn lichaam die nu weer zo in beweging is. Het is zo subtiel, zo paradox, dat ik mij daar volledig bewust en alert bij moet zijn om die illusie te doobreken.

Dus geen afleidingen. Online daten deed ik toch alleen maar uit angst, angst te ver af te komen staan van andere mensen → lees: mijn ego. Het (de ander) wees mij op het feit dat ik mijzelf nog steeds niet durfde te accepteren. Merkte ook op dat ik weer graag leuke dingen wil doen als feestjes om een reden te hebben mij gelukkig te voelen. Nog steeds moeite om te accepteren dat er geen reden nodig is om gelukkig te zijn. Dat mijn gevoel van geluk als die even naar de oppervlakte komt niet geuit hoeft te worden in externe handelingen.

Dat ik mij blijf verzetten omdat ik vind dat ik niet stil mag vallen, maar het moet combineren met dingen blijven doen en ondernemen, zogenaamd vanuit een andere motivatie. Het is slechts mijzelf voor de gek houden. Dit heeft slechts te maken met zelfacceptatie en acceptatie (respect krijgen) van andere mensen; dat kan alleen als ik wat doe met mijn leven, wat presteer. Nog steeds geloof ik dat ik wat moet presteren, met mijn ego als motivator.
Wel: FUCK IT !!

Ik ga heerlijk niks doen. Heb genoeg inkomen via de honden opvang en verder hoef ik niks, moet ik niks. Loslaten wie ik wil zijn, wat ik denk behoor te doen, hoe het overkomt op andere mensen en eindelijk mijzelf volledig accepteren. Het is onzin om mijzelf te proberen te bewijzen.
Ben nog steeds bang voor de realiteit, voor de stilte, voor het geluk zonder reden, voor het “niks”. Probeer nog steeds de interne stilte te vullen met externe prikkels: tv/muziek/ internet , ook als afleiding om al die energie minder te hoeven voelen.

Heb mij nu dus weer voorgenomen de tv uit te laten, muziek uit te laten, niet meer onnodig achter de computer te hangen als afleiding. Maar gewoon 1 te zijn met de stilte en mijn gevoel en daar niet meer voor weg te vluchten, stoppen met zo’n angsthaas te zijn en te blijven vluchten voor een illusie (ook al voelt ie zo echt)

ontkennen = erkennen

Gister tijdens wandeling:

Nog steeds bang om overweldigd te worden door energiestromen als ik alles loslaat. Blijf het langzaam onder controle loslaten, maw blijf de controle willen houden, zelfs over het loslaat proces ervan.
Ik koppel het verliezen van controle aan de energiestromen van het ego. Alsof die energiestromen er verantwoordelijk voor zijn dat ik de controle zal verliezen. Alsof het volledig loslaten van het ego zulke energie zal laten stromen dat ik dat niet aan zou kunnen en tegelijk normaal functioneren. Dat het gevoel te heftig zou kunnen zijn. (zoals je wel eens met een xtc-pil hebt)
Maar het is natuurlijk andersom; door de controle op te geven begint die energie te stromen, niet andersom. Het is dus niet die energie die verantwoordelijk is daarvoor. Het is weer het ego wat zijn angst voor het loslaten van de controle koppelt aan iets externs, in dit geval zijn eigen energie. (het ego is dus bang de controle over zichzelf te verliezen 🙂
Het is weer een overtuiging die in werkelijkheid een illusie is !

Ik blijf maar alles willen observeren , alsof IK moet zien wat er gebeurd, zodat er op gereageerd kan worden. Het is nog steeds alsof IK kijk, ipv mijn ogen. Als IK voel, ipv mijn lichaam. Alsof IK ademhaal, ipv mijn lichaam(reflex).

Herinner me ook opeens weer iets wat ik gelezen heb over het feit dat als je ergens in je lichaam iets naars voelt, dat je dan het lichaam daar gaat aanspannen als reactie (=onderdrukken). Dat zal ik ook met mijn hersenen doen waar ik het laatste restje ego-energie nu voel. Wat het automatisch wil analyseren, voelen, controleren, observeren, weg krijgen. Dit triggerd het ego, dit triggerd gedachten.
Het is wel apart om alles te omschrijven, kan dat alleen in negatieven. Niet-gedachten, niet-willen, niet-blokkeren. Maar het geheel kent geen negatieven, alleen ons denken. Dus kom je uit op gedachten, willen, blokkeren.
Ontkennen = erkennen

Zal dus positief moeten leren omschrijven. Dus omarm de realiteit, laat de energie vrij stromen, heb vertrouwen, omarm de leegte, laat het gewoon gebeuren, accepteer wat gebeurt, de rivier van het universum. Wees gewoon bewust van de energiestromen van het geheel.

Ik moet stoppen met focussen van wat ik niet wil ! (voelen)

Vaag, in een opwellende gedachte moest ik denken aan een website die ik ooit ben tegengekomen (theotherenlightment.com om weer ergens op te zoeken hoe het zat met dat aanspannen van je lichaam als je ergens wat voelde/ kwijt wilde (hersenen → denken)
En daar kwam ik op het artikel dat we niet in negatieven kunnen denken; ontkennen → erkennen. Iets wat ik 5 dagen geleden realiseerde. Een bevestiging dat ik moet stoppen te focussen op wat ik niet wil, dat is gedoemd te mislukken.
Zoals niet-willen, niet-gedachten, niet de ego-energie.

Al die jaren, maanden focus ik mij op wat ik niet wil, op wat niet-waar is, op overtuigingen die niet-waar zijn. Maar je zit vast in de paradox , immers elke vorm van focus is onwaar, “gewoon zijn” is het doel. Maar dat heb ik nog nooit ervaren, dus hoe ga je naar iets toe waarvan je niet weet wat het is ? Wat alleen uit te leggen is in negatieven ? Altijd weer die paradoxen.
Maar zit nu in een fase waarin ik oude gewoonten los moet laten en dus:

Ik moet stoppen met focussen op wat ik niet wil !

Omarm alles, de leegte (incl ego), alle energiestromen (incl ego) en laat alles zijn, laat alles stromen. Er is geen hiernu, alleen een rivier.

Dit komt trouwens overeen met mijn theorie die ik ontwikkeld had over gevoel, emoties, denken. Je gevoel vertelt je waar je wel heen wilt, waar je heen moet. Je emoties vertellen je wat je niet moet doen. (uiteraard klopt dit niet zo zwart/wit, ook hier weer interpretatie-afhankelijk) het is een leidraad wat ik gebruikte.
Volgens een artikel op die website wint negatief het van positief bij informatieverwerking van de hersenen . Vandaar deze neiging op focussen wat ik niet wil, ipv te omarmen wat ik wel wil → de realiteit.
Kan trouwens net zo goed schrijven:

Ik moet stoppen met focussen op wat ik wel wil !

De realiteit is immers niet-willen, op een positieve manier geschreven is dat: gewoon zijn.
Ook nog steeds moeite met het loslaten van de overtuiging dat ik iets moet doen/veranderen om verlicht te zijn. Nou moet er op zich wel iets veranderen (immers oude verslavingen opgeven) , maar dat zal niet gebeuren door specifiek dingen te doen die ik bedenk en dingen die ik op een dag moet voltooien.
Overgeven aan de slow-motion is belangrijker dan bepaalde dingen doen op een dag, ook meditatie, het is immers al meditatie.
Het is onzin om de slow-motion te onderdrukken om genoeg tijd te hebben voor meditatie, wandeling en op tijd weer eten. Het is meditatie, het is verlichting. Onzin om meditatie/ verlichting op te geven om verlichting te bereiken.
Geef gewoon over aan de willekeur van het geheel.
(wat geen willekeur is, maar gewoon zo lijkt)

Ik moet stoppen met focussen op wat ik niet wil voelen ! Accepteer alles.

15:00

Moet opeens aan de uitspraak van Eckhart denken:
“Ik kan niet meer leven met mijzelf”
Ben de strijd, het analyseren, wat wel en niet hoort, helemaal zat. Ben er klaar mee, is toch allemaal onzin. (Ook Katie was vanuit een ernstige depressie tot inzicht gekomen)

ego energie = levens energie ?

Ik blijf ervoor kiezen om de energiestroom te onderdrukken omdat ik de overtuiging heb dat het anders te heftig zal zijn.
Te heftig om nog alert te zijn, na te kunnen denken, taken uitvoeren
Ik zie dat als oorzaak van het ego, maar het is mijn reactie erop, mijn overtuiging wat de oorzaak is. Ego zelf heeft geen begin, geen oorzaak.
Daarom wil ik die energiestroom weg hebben ipv gewoon te accepteren.
Daarom bestempel ik het als iets onaangenaams, iets wat niet hoort en voelt het dus onaangenaam, omdat dat mijn overtuiging is.

*Identificatie met iets (een IK) is proberen de oorzaak te identificeren. Zelfs als er geen IK meer is, kan je nog steeds verbanden/oorzaken zien die er niet zijn.

Wat als de energie die ik altijd heb omschreven als ego-energie, wat ik altijd gezien heb als de oorzaak van mijn ego en dat ik niet verlicht zou zijn, nou juist mijn levensenergie is. Mijn levensenergie in het hiernu.
Waar mijn ego bang voor is omdat er dan geen controle meer is, geen bestaansrecht, alleen de nutteloosheid van zijn bestaan. Iets wat ik moest verdienen ipv dat het zo voor niks naar binnen stroomt zonder reden.
De enige reden dat ik niet verlicht was, was de overtuiging dat ik dat niet was, waardoor ik het ook niet zo ervaarde, waardoor ik mijn levensenergie als ongewenst beschouwde en niet accepteerde ipv de controle/ blokkade op te geven en het gewoon te omarmen.

Zou dat nou echt houden van jezelf zijn ? De energiestroom die ik mijn hele leven heb lopen blokkeren, als ongewenst beschouwde, volledig accepteren, verwelkomen met liefde. Zou dat de totale zelfacceptatie zijn ?

Energieopbouw en ontladen

Ik lees nu voor de 4e of 5e keer het “Book of Nothing” van Osho, voor mijn gevoel een bijbel voor verlichting. Gisteravond voor het slapen gaan ben ik een bladzijde met zeer specifieke informatie, die ik kennelijk de eerste 4 keren niet duidelijk heb opgepikt, niks mee heb gedaan of onbewust genegeerd heb.
Ik was het afgelopen jaar al bezig met Osho’s opmerkingen dat verlichting seks overstijgt en dat we moeten proberen energie niet te ontladen door “te doen” (seks of iets anders), maar de energie gewoon moeten toelaten. Probeer er zelf al heel lang achter te komen wat de functie van seks voor plezier/masturbatie is. Vraag me al minimaal een jaar lang (of langer) af of het goed zou zijn om energie niet via masturbatie/seks te ontladen.

Heb zo’n 1,5 jaar geleden een date gehad met iemand (kloon van een ex 😉 die het had over tantra-seks, waar ik maanden later van begreep dat het seks is zonder orgasme. (heb mij er niet goed in verdiept). Dat ik begreep waarom dat was, als doel om het energieniveau in je lichaam te verhogen zonder dat te ontladen (en weer in slaap te vallen na orgasme 😉
Heb het afgelopen jaar meerdere periode’s gehad waarin ik bewust ervoor koos geen porno’s te kijken, te masturberen. Maar de energieniveau in mij werd dan altijd zo hoog, zo intens dat ik het gevoel had dat ik mij er wel aan over moest geven (aan de drang om te ontladen). Dus dat is mij nooit langer gelukt dan 2 weken. (meestal 1 week, een enkele keer 3 weken)
De energie hoopte zich op, letterlijk. Zo kwam ik erachter dat seks ook een middel is tot controle, om ons gevoel, onze energie te controleren. Ik heb dat ergens geschreven in dit dagboek. Dat dit mechanisme de basis zou zijn waarom geestelijken geen seks zouden mogen hebben (om dichter bij de goddelijke energie te komen)
Maar het is mij dus nooit gelukt om dit heel lang vol te houden, de drang om die energie te ontladen was te groot. Daarnaast had ik geen duidelijke mening/ overtuiging over het feit of dat goed of slecht is. Ik was van mening dat je toch niks kan doen, niet moest onderdrukken, dus gaf ik gewoon toe zonder er verder wat achter te zoeken.

De energie was zo intens dat ik kon klaarkomen door alleen al porno te kijken , zonder daar verder wat voor te doen, zonder daadwerkelijk te masturberen.
De visuele stimulatie van seks zorgde ervoor dat de energie flink actief werd, intens werd. Het wilde naar buiten. Ik voelde dan duidelijk hoe de energie ook via mijn kroon (shakra?) naar buiten wilde, maar dat dat niet kon omdat het daar geblokkeerd werd.
Dus de energie bleef zich daar ophopen en geblokkeerd door een blokkade bovenop mijn schedel. Maar door de porno focuste ik mij natuurlijk op ontlading via een orgasme, wat dan ook gebeurde. Was wel apart om dat zo mee te maken, klaarkomen puur duur visuele stimulatie, door energie die letterlijk naar buiten wil, zonder verder te hoeven masturberen, gewoon puur op energiestromen.

Dit was voor mij een bevestiging in het geloof van die shakra’s en hoe die geblokkeerd zijn en de belangrijkste op onze kroon zit, bovenop onze hoofd zit en geblokkeerd is. (en daarom zeker bij mannen de energie er via seks uit moet, dat we daarom elke week moeten masturberen of flink sporten natuurlijk 🙂 Daar komt bv vandaan dat mannen geen seks zouden moeten hebben voor belangrijke wedstrijden, voor meer energie, om via de wedstrijd te ontladen ipv via seks.

Ook een reden om er gewoon aan toe te geven was het feit dat ik ook gewoon natte dromen kreeg als ik zo lang niks deed. Ik zag dat ook als ontladen en iets waar ik verder geen controle over had, dus leek het mij niet uit te maken of ik het in mijn slaap deed of als ik wakker was. Maar heb in de laatste periode van 3 weken toch duidelijk verschil gemerkt. Een natte droom deed de energie maar marginaal afnemen en deed de seksdrive wel flink afnemen. Terwijl een bewust orgasme als ik wakker was, beide flink deed afnemen.
Ik schreef ergens in mijn dagboek dat ik 3-4 weken geleden weer een nieuwe poging ging doen. Dit heb ik 3 weken volgehouden, tot afgelopen vrijdag. (nu 4 dagen terug)

Teksten over verlicht worden (beseffen dat je het bent) zijn altijd vaag. Je moet niks meer willen, niks meer doen etc, maar dat is erg onbegrijpelijk allemaal. Hoe kan je nou ergens voor gaan zonder het te willen ? Iets bereiken zonder wat te doen ? Iets begrijpen zonder te analyseren ? Etc etc
Het is de reden dat het christendom en boeddhisme niks meer met Jezus en Boeddha te maken hebben. Het was bijna onmogelijk te begrijpen wat ze ons probeerden te leren.
Tot de bladzijde gisteravond. Hierin staat een duidelijke uitleg + instructie (blz 239).

Er zijn 2 manieren hoe je met je innerlijke energie kan omgaan.
1) Wanneer tension arises, ontlaad, dat is hoe seks werkt. → het is een veiligheidsmaatregel, omdat je anders kan exploderen.

Als de energie level te hoog wordt, begin je je geil te voelen. Als de energie het derde ook bereikt ga je het gevoel krijgen dat er wat moet gebeuren. Het lichaam krijgt de opdracht dat er wat moet gebeuren, anders zou het fout kunnen gaan. → ontladen via seks, orgasme.

– Precies zoals ik het afgelopen jaar beleefd hebt !

2) Mantra zeggen, bewust zijn over dat je 1 bent met het universum, de energie hoeft nergens heen, er is geen tweedeling, dus waar moet het naar toe ?
Dan blijft de energie stijgen tot de 7e centrum op je hoofd. → sahasrar
Energie weer absorberen, weer her-toelaten.

Dan zegt ie: “And suddenly you will feel that something is happening in the head: the energy that used to fall downward is moving upwards”!
And once it touches the seventh centre it is transformed, reabsorbed. Then you become, more and more energy and energy is delight, energie is extasy.
Then there is no need to relieve it, because you are the ocean self → infinite. You can absort the infinie. When Saharar opens, there is no end to it.

– Ook dat is dus precies mijn ervaring, alleen wordt het overweldigend en stap ik over op keuze 1.

Dus al die tijd zat ik in keuze 2 en stapte over op 1. de gelukzaligheid was zo groot, dat ik het overweldigend vond en over ging op keuze 1. Een mechanisme, een verslaving, veilig.

Waarom is deze bladzijde mij nooit eerder zo duidelijk opgevallen ?
– Ik ben zo eigenwijs dat ik er zelf wilde achterkomen ?
– Ik was er simpelweg nog niet aan toe ? → ik hield nog teveel vast aan te willen weten “waarom”, wat de oorzaak van alles is.

De energie die hij zegt die naar beneden stroomt , dat is de energie die ik altijd heb omschreven als ego-energie . Die voelde als dat die kwam uit de oorsprong van de blokkade, uit het ego.
De energie waar ik bang voor was, wilde loslaten, uit mijn lichaam wilde hebben (net als het pijnlichaam) . Maar hier moet ik dus niet loslaten, hier moet ik transformeren. Het is zowel de bron van het ego, als de bron van mijn levensenergie, de bron van transformatie.

Volgens mij heb ik ooit eens geschreven dat verlichting herstel van de energiestromen is. Kennelijk kan dit dus wel eens kloppen.
We gaan dus opnieuw ! Een poging doen om de energie toe te laten nemen zonder te ontladen via een orgasme, zonder seks.
Zou wel grappig zijn als er nu toch een oorzaak zou zijn, een begin zou zijn hahaha.
Ga voor de zekerheid wat extra boeken van Osho over dit onderwerp halen en lezen. Want mijn denken gaat nu terug naar het verleden en asocieert zich nu met die overweldiging die ik toen had en gaat zich zorgen maken. Maar diep van binnen weet ik dat ik er deze keer wel klaar voor ben.

PS. over 3 weken ben ik weer 1,5 week vrij, dus dat komt mooi uit. Alsof het voorbestemd is 😉 (3 weken is tot nu toe de max geweest voor mij om de intensiteit aan te kunnen)

Levensenergie stroomt naar buiten

De levensenergie (cq ego-energie) stroomt vanaf je kruin naar beneden, naar buiten. Dit zag ik als de oorzaak , daar identificeerde ik mij mee. (vandaar dat ik dacht dat de ego-energie moest oplossen, dat ik die moest loslaten, zodat het weg kan stromen. Dit is half-waar, de stroom heeft echter geen oorzaak en is onuitputtelijk en zal altijd blijven stromen)
Hierdoor ben je constant naar buiten gericht, heb je altijd haast, haast om wat te bemachtigen. (als een baby die huilt → bevredig mijn behoeften nu, anders ga ik dood !)
Is ons doel extern gericht, op het bemachtigen van dingen, spiegelen we onszelf op anderen.

Deze energie moet samensmelten met de binnenkomende energie. Het moet weer terugkomen, een cirkel worden, dan is het een onuitputtelijke bron van geluk, zonder oorzaak.
Bewustzijn is de binnenkomende energie die moet samensmelten met de levensenergie (ego-energie) Daarom voelde het zo vaak alsof iets weer bezit moest nemen van mijn lichaam. (dat ervoor gescheiden van was)

Daar kan je niks voor doen, behalve te stoppen met kiezen, stoppen met doen, stoppen met blokkeren. Laat alles los en accepteer dat wat is en het evenwicht zal zichzelf vinden, dat is de aard van het universum.

Illusie van motivatie

Illusie van motivatie

Het blokkeren van energie: het veroorzaken van problemen veroorzaakt gedachten.
De overtuiging is: “Ik moet energie blokkeren = problemen creëren/hebben → hierdoor “iets willen” → gedachten hebben en het geheel tot actie aanzetten.
IK zet dan aan tot actie. IK heb dan de controle over mijn leven.
(→ door te blokkeren, door problemen te scheppen)
IK besta alleen door energie te blokkeren.
Dus interpreteer ik die energie als een bedreiging voor mij = ego.
Als iets negatiefs, net als het blokkeren.

Ik herhaal hier wat ik eigenlijk al heel lang weet. Typisch is dat. Het is alleen van Illusie van controle naar Illusie van motivatie, wat hetzelfde is.

Mijn neus zit weer half verstopt door de energie die naar buiten wil stromen. Mijn badkamerlicht was onlangs stuk, hierdoor deed ik een keer mijn ochtendmeditatie in het donker. Dit beviel goed, ik wordt dan minder afgeleid door het licht dat wisselt van sterkte ondanks dat ik mijn ogen dicht heb.
Ik wordt hierdoor afgeleid omdat ik onbewust ga analyseren wat de effecten zijn van het toelaten van die energie, door het niet meer te blokkeren.

Merk dat het toelaten van die energie soms mijn zicht blokkeert, wazig maakt. Net als mijn ademhaling soms doet stoppen. Gewoon toelaten en accepteren, niet proberen de boel te controleren. Maar dat is best moeilijk → controle willen is redelijk automatisme.

Apart dat ik weer de hele dag regelmatig een loopneus heb en mijn neus moet snuiten door die energie die eruit wil. Kost discipline om daar niet tegen te vechten.