Energieopbouw en ontladen

Ik lees nu voor de 4e of 5e keer het “Book of Nothing” van Osho, voor mijn gevoel een bijbel voor verlichting. Gisteravond voor het slapen gaan ben ik een bladzijde met zeer specifieke informatie, die ik kennelijk de eerste 4 keren niet duidelijk heb opgepikt, niks mee heb gedaan of onbewust genegeerd heb.
Ik was het afgelopen jaar al bezig met Osho’s opmerkingen dat verlichting seks overstijgt en dat we moeten proberen energie niet te ontladen door “te doen” (seks of iets anders), maar de energie gewoon moeten toelaten. Probeer er zelf al heel lang achter te komen wat de functie van seks voor plezier/masturbatie is. Vraag me al minimaal een jaar lang (of langer) af of het goed zou zijn om energie niet via masturbatie/seks te ontladen.

Heb zo’n 1,5 jaar geleden een date gehad met iemand (kloon van een ex 😉 die het had over tantra-seks, waar ik maanden later van begreep dat het seks is zonder orgasme. (heb mij er niet goed in verdiept). Dat ik begreep waarom dat was, als doel om het energieniveau in je lichaam te verhogen zonder dat te ontladen (en weer in slaap te vallen na orgasme 😉
Heb het afgelopen jaar meerdere periode’s gehad waarin ik bewust ervoor koos geen porno’s te kijken, te masturberen. Maar de energieniveau in mij werd dan altijd zo hoog, zo intens dat ik het gevoel had dat ik mij er wel aan over moest geven (aan de drang om te ontladen). Dus dat is mij nooit langer gelukt dan 2 weken. (meestal 1 week, een enkele keer 3 weken)
De energie hoopte zich op, letterlijk. Zo kwam ik erachter dat seks ook een middel is tot controle, om ons gevoel, onze energie te controleren. Ik heb dat ergens geschreven in dit dagboek. Dat dit mechanisme de basis zou zijn waarom geestelijken geen seks zouden mogen hebben (om dichter bij de goddelijke energie te komen)
Maar het is mij dus nooit gelukt om dit heel lang vol te houden, de drang om die energie te ontladen was te groot. Daarnaast had ik geen duidelijke mening/ overtuiging over het feit of dat goed of slecht is. Ik was van mening dat je toch niks kan doen, niet moest onderdrukken, dus gaf ik gewoon toe zonder er verder wat achter te zoeken.

De energie was zo intens dat ik kon klaarkomen door alleen al porno te kijken , zonder daar verder wat voor te doen, zonder daadwerkelijk te masturberen.
De visuele stimulatie van seks zorgde ervoor dat de energie flink actief werd, intens werd. Het wilde naar buiten. Ik voelde dan duidelijk hoe de energie ook via mijn kroon (shakra?) naar buiten wilde, maar dat dat niet kon omdat het daar geblokkeerd werd.
Dus de energie bleef zich daar ophopen en geblokkeerd door een blokkade bovenop mijn schedel. Maar door de porno focuste ik mij natuurlijk op ontlading via een orgasme, wat dan ook gebeurde. Was wel apart om dat zo mee te maken, klaarkomen puur duur visuele stimulatie, door energie die letterlijk naar buiten wil, zonder verder te hoeven masturberen, gewoon puur op energiestromen.

Dit was voor mij een bevestiging in het geloof van die shakra’s en hoe die geblokkeerd zijn en de belangrijkste op onze kroon zit, bovenop onze hoofd zit en geblokkeerd is. (en daarom zeker bij mannen de energie er via seks uit moet, dat we daarom elke week moeten masturberen of flink sporten natuurlijk 🙂 Daar komt bv vandaan dat mannen geen seks zouden moeten hebben voor belangrijke wedstrijden, voor meer energie, om via de wedstrijd te ontladen ipv via seks.

Ook een reden om er gewoon aan toe te geven was het feit dat ik ook gewoon natte dromen kreeg als ik zo lang niks deed. Ik zag dat ook als ontladen en iets waar ik verder geen controle over had, dus leek het mij niet uit te maken of ik het in mijn slaap deed of als ik wakker was. Maar heb in de laatste periode van 3 weken toch duidelijk verschil gemerkt. Een natte droom deed de energie maar marginaal afnemen en deed de seksdrive wel flink afnemen. Terwijl een bewust orgasme als ik wakker was, beide flink deed afnemen.
Ik schreef ergens in mijn dagboek dat ik 3-4 weken geleden weer een nieuwe poging ging doen. Dit heb ik 3 weken volgehouden, tot afgelopen vrijdag. (nu 4 dagen terug)

Teksten over verlicht worden (beseffen dat je het bent) zijn altijd vaag. Je moet niks meer willen, niks meer doen etc, maar dat is erg onbegrijpelijk allemaal. Hoe kan je nou ergens voor gaan zonder het te willen ? Iets bereiken zonder wat te doen ? Iets begrijpen zonder te analyseren ? Etc etc
Het is de reden dat het christendom en boeddhisme niks meer met Jezus en Boeddha te maken hebben. Het was bijna onmogelijk te begrijpen wat ze ons probeerden te leren.
Tot de bladzijde gisteravond. Hierin staat een duidelijke uitleg + instructie (blz 239).

Er zijn 2 manieren hoe je met je innerlijke energie kan omgaan.
1) Wanneer tension arises, ontlaad, dat is hoe seks werkt. → het is een veiligheidsmaatregel, omdat je anders kan exploderen.

Als de energie level te hoog wordt, begin je je geil te voelen. Als de energie het derde ook bereikt ga je het gevoel krijgen dat er wat moet gebeuren. Het lichaam krijgt de opdracht dat er wat moet gebeuren, anders zou het fout kunnen gaan. → ontladen via seks, orgasme.

– Precies zoals ik het afgelopen jaar beleefd hebt !

2) Mantra zeggen, bewust zijn over dat je 1 bent met het universum, de energie hoeft nergens heen, er is geen tweedeling, dus waar moet het naar toe ?
Dan blijft de energie stijgen tot de 7e centrum op je hoofd. → sahasrar
Energie weer absorberen, weer her-toelaten.

Dan zegt ie: “And suddenly you will feel that something is happening in the head: the energy that used to fall downward is moving upwards”!
And once it touches the seventh centre it is transformed, reabsorbed. Then you become, more and more energy and energy is delight, energie is extasy.
Then there is no need to relieve it, because you are the ocean self → infinite. You can absort the infinie. When Saharar opens, there is no end to it.

– Ook dat is dus precies mijn ervaring, alleen wordt het overweldigend en stap ik over op keuze 1.

Dus al die tijd zat ik in keuze 2 en stapte over op 1. de gelukzaligheid was zo groot, dat ik het overweldigend vond en over ging op keuze 1. Een mechanisme, een verslaving, veilig.

Waarom is deze bladzijde mij nooit eerder zo duidelijk opgevallen ?
– Ik ben zo eigenwijs dat ik er zelf wilde achterkomen ?
– Ik was er simpelweg nog niet aan toe ? → ik hield nog teveel vast aan te willen weten “waarom”, wat de oorzaak van alles is.

De energie die hij zegt die naar beneden stroomt , dat is de energie die ik altijd heb omschreven als ego-energie . Die voelde als dat die kwam uit de oorsprong van de blokkade, uit het ego.
De energie waar ik bang voor was, wilde loslaten, uit mijn lichaam wilde hebben (net als het pijnlichaam) . Maar hier moet ik dus niet loslaten, hier moet ik transformeren. Het is zowel de bron van het ego, als de bron van mijn levensenergie, de bron van transformatie.

Volgens mij heb ik ooit eens geschreven dat verlichting herstel van de energiestromen is. Kennelijk kan dit dus wel eens kloppen.
We gaan dus opnieuw ! Een poging doen om de energie toe te laten nemen zonder te ontladen via een orgasme, zonder seks.
Zou wel grappig zijn als er nu toch een oorzaak zou zijn, een begin zou zijn hahaha.
Ga voor de zekerheid wat extra boeken van Osho over dit onderwerp halen en lezen. Want mijn denken gaat nu terug naar het verleden en asocieert zich nu met die overweldiging die ik toen had en gaat zich zorgen maken. Maar diep van binnen weet ik dat ik er deze keer wel klaar voor ben.

PS. over 3 weken ben ik weer 1,5 week vrij, dus dat komt mooi uit. Alsof het voorbestemd is 😉 (3 weken is tot nu toe de max geweest voor mij om de intensiteit aan te kunnen)

Mogelijkheid tot blokkeren vasthouden

ging gewoon om 0:00 slapen, maar werd om 5:00 al wakker door de energie in mijn lichaam. Daarbij bleef mijn denken ook actief. Het bleef maar overdenken over de comedyserie How I met Your Mother die ik gisteravond heb uitgekeken, over hoe mensen het einde niet snappen, terwijl het het enige mogelijke einde was.
Maar ga nu i.p.v. Elke keer mijn gedachten serieus te nemen, de matra “not-two” zeggen en gedachten dan weer loslaten.
Het bewustzijn probeert constant die gedachten vast te houden alsof ze belangrijk zouden zijn → mijn overtuiging.
Merkte ook in de 3 uur die ik wakker in mijn bed heb gelegen dat ik bewust probeer te worden van een bepaald gevoel, een bepaald gevoel in het hiernu. Maar ook dat bestaat niet, ook dat is een concept van het denken. Het is een golvende rivier waarvan je niet weet waar die heen gaat.
Vertrouwen.

Bizar eigenlijk, zelfs het “hiernu” bestaat niet 🙂

Osho: Hoe intelligenter je bent, des te slimmer ben je en dus te meer ben je in staat om jezelf te misleiden ! → Ik misleid mijzelf al meer dan 2 jaar.

Voor verlichting kan je niks doen, het gebeurd gewoon plotseling.
Je blokkeert verlichting constant door “te doen”, “te kiezen”, “te denken” etc. Je moet eerst leren hoe je niks kan doen, leren niet meer te blokkeren, de controle op te geven. Als energie dan vrij kan rondstromen hoef je niks meer te doen, dan zal het vanzelf plotseling gebeuren.

Ik wil dat gevoel van controle behouden, die illusie in stand houden. Dus probeer ik de rivier gecontroleerd te volgen, zo te begrijpen dat ik de rivier gecontroleerd kan bevaren. Maar dat kan alleen als de rivier niet te sterk en te wild is, dus heb ik een dam, een blokkade gemaakt aan het begin van mijn rivier en laat gecontroleerd water toe in die rivier. Ik probeer hem helemaal open te zetten, de controle op te geven, maar houd mijzelf voor de gek. Ik wil de optie houden om hem weer dicht te doen als daar een reden voor is, passief wacht houden. Maar de rivier wordt zo sterk en wild dat het onmogelijk dreigt te worden om hem te kalmeren (Seks) om zo de hoofdsluis aan het begin intact te laten zodat ik weer kan blokkeren als daar een reden voor is. Maar pas als ik de hele rivier toelaat en daarmee mijn dam met sluis aan het begin laat wegslaan waardoor de mogelijkheid tot blokkeren verdwijnt , dan pas zal ik verlicht zijn. Dan zal het evenwicht zich herstellen, dan zal de rivier vrij stromen zonder enige vorm van blokkade.
Elk andere is mijzelf voor de gek houden.

Gedachten gelijk loslaten

Mijn denken en mijn gedachten kunnen alleen het verleden begrijpen en zien. De toekomst is steeds een projectie van het concept wat hij heeft gemaakt op basis van het verleden. Het hiernu is dan ook niet te bevatten, alleen concepten van het verleden.

Merk dat ik nog steeds heel bewust probeer te zijn van mij gedachten, als reactie op het zoeken naar een oorzaak, op zoek naar belangrijke informatie etc. Het bewustzijn probeert die gedachten dan ook vast te houden zodat deze niet gelijk wegvliegt.
Moet ook mijn gedachten gewoon loslaten. Niet proberen tegen te houden, oorzaak te vinden (is er immers niet) of wat dan ook. Gewoon gelijk loslaten zonder erop te concentreren, extra bewust van te worden. Op het moment dat een gedachte ontstaat ben ik mij er al bewust van, is het geheel er al bewust van, de informatie komt immers uit het geheel. (is het geheel 🙂

Grappig, merk nu bij het schrijven al, dat alles wat ik opschrijf eigenlijk al onzin is haha.

Paar overdenkingen

– Alles loslaten door mijn levensenergie (voorheen ego-energie) juist vast te houden, te accepteren, te omarmen.

– Als ik weer in een relatie kom, ben ik nog steeds verantwoordelijk om de ander gelukkig te maken , ook al is dat niet altijd mogelijk. Het is helpen de ander zichzelf gelukkig te laten zijn. Dus dat moet ik niet veranderen, daar was niks mis mee. Wat anders moet is denken dat het altijd zal lukken (wat dus niet kan, dat ligt nml aan de ander) en mijn eigen geluk en mijn eigen geluk er niet meer vanaf laten hangen. Dus de ander gelukkig willen maken, terwijl je bewust bent van de beperkingen daarin (is afhankelijk van de illusies van de ander) en zelf gelukkig blijven onafhankelijk van de ander.

– Dit hele dagboek is eigenlijk niks anders als een omschrijving hoe ik in elkaar zit, hoe mijn lichaam werkt, hoe mijn hersenen werken, maar heeft nog niks gezegd over verlichting 🙂

– Sinds bewustzijn geen functie van de hersenen is en informatie overbrengt, zou dit betekenen dat je eigenlijk ervaart via het bewustzijn ? En niet alleen via de hersenen ? Het bewustzijn ervaart het geheel incl de hersenen ?
Het centrum van bewustzijn is natuurlijk ook een illusie, door mijn overtuigingen daarover. Er is geen centrum en ervaren doe je niet via je hersenen, maar via je lichaam,via bewustzijn, via het geheel.

– Voelt alsof energie en bewustzijn moeten samensmelten ( 1 geheel worden)

– De enige reden dat ik mijn gedachten nog zo belangrijk vind is omdat ik dit dagboek belangrijk vind. Immers dit komt tot mij via gedachten. (hierdor koppel ik mijn ontwikkeling aan het bewust zijn van mijn gedachten en probeer die gedachten vast te houden en juist te stimuleren)
Maar het is niet belangrijk, het is onzin, het is alleen belangrijk zolang je nog niet beseft dat het allemaal onzin is. Ben weer allemaal onzin aan het schrijven !
→ voel gelijk weer zo’n depressief gevoel van binnen, moe gevoel → ego die de nutteloosheid van zijn bestaan inziet.

Levensenergie stroomt naar buiten

De levensenergie (cq ego-energie) stroomt vanaf je kruin naar beneden, naar buiten. Dit zag ik als de oorzaak , daar identificeerde ik mij mee. (vandaar dat ik dacht dat de ego-energie moest oplossen, dat ik die moest loslaten, zodat het weg kan stromen. Dit is half-waar, de stroom heeft echter geen oorzaak en is onuitputtelijk en zal altijd blijven stromen)
Hierdoor ben je constant naar buiten gericht, heb je altijd haast, haast om wat te bemachtigen. (als een baby die huilt → bevredig mijn behoeften nu, anders ga ik dood !)
Is ons doel extern gericht, op het bemachtigen van dingen, spiegelen we onszelf op anderen.

Deze energie moet samensmelten met de binnenkomende energie. Het moet weer terugkomen, een cirkel worden, dan is het een onuitputtelijke bron van geluk, zonder oorzaak.
Bewustzijn is de binnenkomende energie die moet samensmelten met de levensenergie (ego-energie) Daarom voelde het zo vaak alsof iets weer bezit moest nemen van mijn lichaam. (dat ervoor gescheiden van was)

Daar kan je niks voor doen, behalve te stoppen met kiezen, stoppen met doen, stoppen met blokkeren. Laat alles los en accepteer dat wat is en het evenwicht zal zichzelf vinden, dat is de aard van het universum.

Levensenergie op een steeds hoger niveau

Voel de levensenergie (ego-energie) op een steeds hoger niveau in mijn lichaam samensmelten. Een tijd geleden voelde ik het vooral in mijn keel en had ik tijdens de zitmeditatie last met ademhalen soms. Daarna steeg het richting neusholte en moest ik mijn ademhaling nog steeds goed ontspannen om niet te blokkeren, maar vooral triggerde het weer dat het via neus (en oren) naar buiten kwam, dus moest veel niezen en neus snuiten. (goed dat ik nog steeds elke dag mijn neus spoel)
Het voelt nu alsof het ter hoogte van mijn ogen zit.
Ik doe mijn zitmeditatie al een tijdje met mijn ogen dicht en het is wat raar om zo te zeggen, maar het voelt alsof ik dan nog steeds intern kan observeren, soort van kijken in het donker, in wat er zich allemaal afspeelt met mijn lichaam en energie.
Maar als ik dus helemaal ontspan en alert ben in het hiernu dat dan het observeren (kijken) ook stopt en soort van blind wordt. Kan het niet beter omschrijven dan dat.
Merk ook steeds meer, of wordt steeds meer bewust, hoe het lichaam zijn eigen gang gaat en “mij” helemaal niet nodig heeft en zelfs zo beter af is.

drang “om te leven”

Onbewust heb ik nog steeds weerstand om mij volledig over te geven. Dan komt de drang weer naar het gevoel “Om te leven”. Drang om weer de wereld in te gaan via films, feestjes, mensen, om het leven weer “zin” te geven.
Toch weer de twijfel of het allemaal wel waard is. Wat voor leven is het als niks er meer toe doet ? Is dat bevrijding ? (of gaat dan juist alles ertoe doen ? (niks=alles)) Is het allemaal wel zo mooi om verlicht te zijn ? Om het bekende gevoel “ik leef” los te laten in ruil voor het onbekende. Niet meer te doen alsof ik een vrije wil heb.

Maar het is te laat om nu nog op te geven, om alles maar op zijn beloop te laten. Niets-doen is nog steeds geen automatisme en val dus nog steeds in “doen”, in “blokkeren” als ik niet doorzet.
Het is gewoon frustrerend dat het allemaal niet te begrijpen is. Het constant vastzitten in die paradoxen. Het niet weten wat te doen, wat juist is.
Ben ik al zover dat ik alles zijn gang kan laten gaan zodat het vanzelf gebeurd ? Komt het evenwicht dan vanzelf en ook de bewustwording ? Of blijf ik dan vasthouden aan het blokkeren ? Of moet ik mijzelf nog steeds trainen volledig te ontspannen, moeite doen om moeiteloosheid te bereiken ?
Mijn inner-gevoel zegt dat ik moeite moet blijven doen, moet blijven trainen in volledig ontspannen cq alle blokkeren loslaten. Dus dat ga ik ook doen, moet nog meer toewijden en niet meer toe geven aan de drang/twijfel om “te willen leven”. Maar gewoon gaan voor het pad dat leid naar het gebied waar ik het gevoel heb “niet meer te leven”, waar de twijfel is of het allemaal wel waard is en mij daaraan over te geven.
Jezus, Boeddha, Religie. Alles is hier op gebaseerd, het moet de moeite wel waard zijn, dat kan niet anders. Trek ik zelf ook al niet op die manier mensen aan ? Wil ik dat gewoon nog niet zien ? Niet toegeven ? Dat ik juist dichterbij mensen kom, terwijl het voelt alsof ik mij van ze vervreemd ?

Nog steeds 4* per dag 30 min zitmeditatie + wandeling en daartussen niet proberen toe te geven aan “doen”, aan de motivatie vanuit het ego. Ik zal wel moeten, kan gewoon niet meer terug naar al die onzin. Al die onzin is echter bekend en vertrouwd en bepaald de huidige menselijke interactie. (al is er geen echte interactie omdat iedereen alleen met zichzelf bezig kan zijn, onbewust is, gewoon niet beter weet, leeft in die illusie van lijden en conflict)
Terwijl overgave leid naar het onbekende, het niet te begrijpen, niet voor te stellen onbekende, waar geen controle meer is.

Toch is dat de enige kant op die ik kan gaan, het enige pad dat ik kan bewandelen. Ik kan niet meer leven in die onzin, in die illusie. Ik heb eigenlijk geen keus.

Vertrouwen = twijfel

Vertrouwen
Vertrouwen = twijfel
Ze zijn hetzelfde, wederzijds afhankelijk, 2 zijden van dezelfde munt, alleen bestaand in de dualiteit van het denken.

Vertrouwen kan alleen als ik mijn twijfel accepteer.