Categorie: Dagboek 2

Heb gister mijn eerste ex gesproken, we hadden gelunched in het stadshart. We hebben uiteindelijk zo’n 3,5 uur zitten praten. (13:00-16:30) en dan blijkt maar weer hoe fucked up die relatie eigenlijk was, hoe fucked up ik in die tijd was. Hoe ik gewoon mijn eigen werkelijkheid creëerde, hoe ik toen gevoelens onzin vond. Hoe mijn ex en ik het grootste deel van onze relatie zo langs elkaar heen hebben geleefd, in ons eigen wereldje. Hoe ik enig gevoel in die relatie gelijk de kop in heb gedrukt. Ze vertelde trouwens ook nog dat ze nooit tegen mijn vrienden had gezegd dat ze gefaked had tijdens de seks. Dus die klojo’s hebben me toen ook gewoon lopen fucken. Nooit verteld dat het een geintje was. Het was alleen zo dat ze geen zin meer had in seks op het eind. Ze heeft ook verteld wat voor egoïstische lul ik was tijdens onze relatie. Hoe erg ik altijd overtuigd was van mijn gelijk, maar daar veel te zwart/wit in was. Hoe ze zichzelf wegcijferde in een relatie. Hoe de relatie al na een jaar weinig meer voorstelde. Ik was al zo met mezelf bezig, om mezelf proberen beter te maken, dat ik haar verwaarloosd hebt en daarnaast de dingen die ik wel dacht te doen, alles juist alleen maar erger maakte.
Hoe in die tijd alles een illusie was, hoe erg we onze eigen werkelijkheid creëerde , met alle ellende van dien. Heb trouwens ook mijn excuses aangeboden voor hoe ik was.

Het geeft wel extra motivatie om op dit pad verder te blijven gaan. Om uit deze illusie te ontsnappen, om door te gaan ondanks alle afweermechanismen die er worden opgeworpen.
Ik heb voor de hondenopvang maart+april gewoon vrij genomen. Wil gewoon even weten hoe dat is, of ik moet nastreven om zonder honden rond te kunnen komen, of dat ik 1 hond per keer toch wel leuk en gezellig vind. Kan ik die periode ook aan de websites werken en pilates serieus oppakken . Ik zit deze maand op 90 euro inkomsten met de websites, dus stijgt nog steeds langzaam. Mijn website hondenpension staat nu op nr 1 kwa hoe mensen op mijn eigen website komen, dus dat is echt wel goed, zeker zo snel al, binnen 1 jaar.

Flink geslapen, ging om 0:00 slapen en stond pas tegen 10:00 op. Voelt wel lekker een goede nacht slapen. Gister 4 korte sessies van 10 min meditatie gedaan, om er weer in te komen. Ben nml erg rusteloos de laatste paar dagen. De identificatie met mijn ego is enorm en die ratelt dan ook de hele dag door.
Het is zelfs zo erg dat ik op dit moment het gevoel heb alsof het ego nog het enige is wat ik ben. Dat als dat ego er niet meer is,, dat er van mij ook niet veel meer over is. Ik vind het moeilijk om alleen te voelen. Je bent zo gewend om angst/stress etc in je lichaam te voelen dat het nu eigenlijk leeg aanvoelt. Heb het idee dat mijn denken/gedachten daarom extra door ratelt om die leegte niet te voelen.
Ik wil dus nu verder op pad om van die gedachten af te komen, maar omdat mijn ego nu zo sterk is en ik mij er zo sterk mee identificeer voelt dat niet altijd even goed. Mijn gedachten maken me constant wijs dat ik ze nodig heb, dat ik nog maar weinig ben zonder hem, dat het “nu” en “hier” helemaal niet prettig is. Het maakt me wijs dat het niet mijn gedachten zijn die zorgen voor een onbehaaglijk/ongelukkig gevoel, maar dat ik nooit tevreden zal zijn met alleen het “hier en nu”. Dat is heel verwarrend en heel moeilijk om door heen te prikken.

Was vanochtend wat vroeger wakker, maar ben nog lekker een uurtje blijven liggen en pas om 9:30 opgestaan. Na 2 nachten met een kap om was Kaya (de hond loge) der hotspot niet beter geworden, dus gelijk maar de tondeuse erbij gepakt. Zit alleen nog te twijfelen of ik die spray nog wel moet gebruiken, het lijkt niet te helpen, misschien zelfs juist erger te maken, misschien beter om daar mee te stoppen.
Heb weer last van mijn neus, het lijkt een beetje allergie of beetje verkoudheid, beetje er tussen in, normaal weet ik het verschil wel. Zal toch blij zijn als mijn neus weer normaal is en ik weer normaal door kan ademen.
Blijf ook een zwak gevoel houden, alsof ik constant me weer zorgen maak dat ik te moe wordt, dat ik me rustig moet houden. Het is moeilijk die illusie te doorbreken.

Heb gister weer een volgende stap op mijn pad genomen en dat is door geen muziek meer aan te hebben overdag. Normaal zet ik ’s ochtends lekker muziekje op, maar dat was eigenlijk in de hoop dat het afleiding zou geven aan me gedachten. Maar dat werkt natuurlijk niet. Dus nu ik geen muziek meer heb opstaan ben ik me nog meer bewust van mijn gedachten en hoe die de hele dag bezig zijn.
Dan merk je hoe ze eigenlijk bezig zijn ervoor te zorgen dat je de hele tijd van het “hier en nu” aan het vluchten bent, hoe je gedachten je wijs proberen te maken dat “hier en nu” niet goed is, dat het saai is, of dat je niet wilt hoe de dingen nu zijn, bv als je verkouden bent, zoals ik nu ben. Hoe je je constant aan het verzetten bent tegen “nu”. Wel apart om dat zo bewust te voelen.
Heb ook een productief dagje gehad gister, door zoveel mogelijk in het “nu” te blijven en me te proberen niet gek te laten maken door mijn gedachten. Tegen etenstijd voelde ik me wel echt moe worden en heb toen ook gewoon weer de hele avond boek zitten lezen. Ben nu bij deel 4 en vind die minder leuk dan de andere 3 delen , dus als deze uit is binnenkort, dan is het weer tijd voor een ander verhaal. Bij de andere delen keek ik er echt naar uit om weer verder te kunnen lezen en dat heb ik nu niet meer.

Ben gisteravond voor de 2e avond begonnen in een nieuw boek van Eckhart, “de stilte spreek”. Het is een modern boek geschreven in soetra vorm die je de weg moet wijzen naar de stilte in jezelf. Maw voorbij het denken van het ego, zodat die oplost en alleen je werkelijke ik nog overblijft.

Het beschrijft mooi hoe het ego zichzelf constant bestaansrecht geeft, zichzelf betekenis geeft en zichzelf belangrijk maakt. Een belangrijke “vers” die mij erg aansprak, omdat ik hier waarschijnlijk erg mee zit, ik heb al een paar dagen geleden geschreven over hoe erg mijn identificatie met het ego is/was.

“je moet je op je gemak voelen in de toestand van “niet te weten”. Daarmee overstijg je het verstand omdat je altijd conclusies probeert te trekken en te interpreteren. Het is bang voor niet-weten, als je je dus prettig kunt voelen met iets niet weten, dan heb je het al losgelaten. Dan kom er uit die toestand een dieper weten voort dat niet aan concepten gebonden is.”

Terwijl ik dit schrijf voel ik gelijk allemaal nare gevoelens door mijn lichaam gaan. Terwijl mijn ego het gelijk weer probeert over te nemen als ik klaar ben met overschrijven.

Toen ik gisteravond in bed lag dacht ik weer een soort “hik” te voelen en dacht ik weer een soort van energie te voelen. Het was niet zo duidelijk als de eerste keer, denk ook door mijn verkoudheid, was flink warm nml. Maar ik probeerde er wel enigszins in mee te gaan en niet mijn denken het over te laten nemen. Even dacht ik wel een soort energie te voelen die los was van mijn lichaam, alsof ik idd meer was dan alleen mijn lichaam, uitgestrekter.

Het was allemaal niet heel erg duidelijk, dus in hoeverre het echt iets is kan ik niet beoordelen, maar dat is niet belangrijk. Het voelt nml wel alsof ik klaar ben voor de volgende stap, alleen maar voelen en me niet meer identificeren met mijn ego , die zijn eigen werkelijkheid creëert en daarmee ook de illusie van lijden. De volgende vers van Eckhart sluit daar mooi mee aan:

“De waarheid is veel alomvattender dan het verstand ooit kan bevatten. Geen enkele gedachte kan de Waarheid bevatten. Op zijn best kan een gedachte naar de waarheid wijzen. Ze kan bijvoorbeeld zeggen ”Alles is in wezen een”. Dat is een aanwijzing maar geen verklaring. Deze woorden begrijpen betekent dat je diep van binnen de waarheid voelt waarnaar ze wijzen.”

18:00

Net weer even met mijn loge gewandeld en ik merk dan hoezeer ik me blijf verzetten tegen “wat is”. Verzetten tegen mijn verkoudheid, dat er wat moet zijn met mijn loge,verzetten tegen mijn gedachten die actief blijven en maar weinig acceptatie van wat is.
Voel het zelfs duidelijk in mijn onderrug die nu gespannen is, soort van spierpijn, door het maar blijven verzetten, door niet gewoon te accepteren wat is, maar iets willen hoe het zou moeten zijn….

Erg onrustig geslapen vannacht. Ben wel pas na 9:00 opgestaan. Vanmorgen met mijn loge verder gewandeld dan het plaatselijke poepveldje omdat ze vaak niks doet daar en begon me er toch zorgen om te maken al een paar dagen. Maar vanochtend deed ze der behoefte wel op het grote veld, dus kennelijk vind ze dit veldje gewoon te vies 🙂
Wilde alweer bijna haar baas gaan emailen hierover, maar goed dus dat ik eerst even wat geprobeerd heb voordat ik dat deed. Was weer een mooi bewijs dat je de situatie gewoon moet accepteren en kijken wat je er aan kan doen. Je zorgen maken en scenario’s bedenken wat het allemaal niet zou kunnen zijn is vrij nutteloos.
Een goede vriendin viert vrijdag haar verjaardag, maar heb besloten daar niet heen te gaan, nu ik zo met mezelf bezig ben heb ik daar even geen behoefte aan. Ik stuur haar wel een email dat ik ziek ben, wat op dit moment ook waar is. Zit weer aan de neusspray de hele dag om mijn neus open te houden.

Ik probeer nu de hele dag bewust door te brengen, maar dat is erg moeilijk, zeker als je ziek bent en je geneigd bent je daar constant tegen te verzetten. Het is ook moeilijker dan met de angst, want dan was het iets substantieels waar je mee aan de slag kan, iets wat je moet omarmen of moet bedenken dat het een illusie was. Veel makkelijker lijkt het nu, dan niet-denken en bij jezelf te blijven en gewoon het “hier en nu” te accepteren. Het is op dit moment niks concreets en het is moeilijk te onderscheiden wanneer je bewust denkt en onbewust denkt, ik voel op dit moment nog geen verschil en dat maakt het heel lastig. Ik kan het ego nog niet als een aparte entiteit zien, wat het uiteraard wel is.
En waar concentreer je je op als je je dagelijkse dingen doet ? Op je ademhaling ? Op de taak die je doet ? Al doe je die normaal als automatisme ? (→ dat is heel moeilijk) allebei ? Op wat je ziet ? Moeilijk.

Het was eergisteren weer mooi weer en ben met mijn loge naar het baleibos gegaan. Heb daar de hele tijd wandelmeditatie geprobeerd. Op het eind leek ik het echt door te hebben. Ook probeerde ik bewust me niet tegen mijn verkoudheid te verzetten. Heb toen wel de hele avond tv gekeken, had er om een of andere reden behoefte aan. Misschien door mijn ego die zich nu extra bedreigd voelde door deze ontwikkeling ? Heb het wel bewust proberen te doen, dus terwijl ik bij mijn ademhaling bleef, maar weet niet in hoeverre dat werkt met tv kijken.

Gister kwam KPN met cijfers en de bekendmaking van een grote claimemissie, koers zakte flink in en ben de hele dag bezig geweest met aandelen bijkopen en opties schrijven. Mijn nieuwe strategie lijkt nu wel leuk om gewoon elke 1,5 maand opties te blijven schrijven om zo een procentje of 10% per jaar extra te halen en als er dan later dividend bijkomt dan kan ik alleen al daarvan elke maand leven 🙂 Heb iig voor ruim 4000 euro geschreven tot maart, dus tot die tijd ga ik niet meer handelen en me weer richten op de websites. Immers de opvang is ook al voor komend half jaar volgepland.

Het is vandaag weer schitterend weer en ben van plan weer met mijn loge naar het baleibos te gaan en weer terug te herhalen wat ik gister heb gedaan en nu weer compleet teniet is gedaan door de avond tv kijken en dagje handelen in KPN.

Waar ik nog wel mee zit, is als ik dan bij mijn ademhaling ben en het lijkt alsof ik niet-denk dan voelt het prima, maar het voelt vooral gewoon “rustig”, niet de grote “vrede” waar de boeken het over hebben. Nou ben ik nog een beginner en zal dat vast nog wel komen, zeker omdat ik me ook nog heel sterk een individu voel, maar toch. Nu ik dit zo schrijf is dat ook weer verzet tegen “hier en nu”, hoe hardnekkig kan dat verzet zijn…..

Heb weer flink geslapen ging pas om 0:30 slapen en werd pas om 8:30 de eerste keer wakker en deed pas om 9:30 het licht aan. Heb gisteravond het boekje over boeddhisme gelezen, de Diamantweg uit Tibet. Maar dan merk je dat het toch meer op een geloof gaat lijken met de organisatie die erachter zit. Af en toe moest ik echt lachen om wat ze schreven. Je ziet iig duidelijk dat er in al die jaren de onverlichte/ onbevrijde mensen ermee aan de haal zijn gegaan en er daar teveel van het ego in is geslopen. Zo zou je de weg niet kunnen bewandelen zonder leraar en hebben ze het over het pad dat je eerst en meer anderen helpt voordat je jezelf helpt, wat uiteraard helemaal niet kan.
Ik ben daarom blij met boeken als die van Eckhart en Osho en Katie, dan heb je tenminste mensen die leraar kunnen zijn, al heb ik wat kleine vraagtekens bij Osho, want hij zegt dat je altijd moet blijven mediteren, maar als je bevrijd bent doe je volgens mij het hele leven meditatief. Ook die verhalen over al zijn dure auto’s , ook al zou dat een grapje zijn of een punt duidelijk moeten maken, het lijkt toch een vreemde geldverspilling, zal daar wat meer over moeten leren.

Lees nu toch ook af en toe over “bevrijding” en “verlichting” zoals in dat laatste boedha boek. Maar vraag me af of er nou echt een verschil is. Zou het mogelijk zijn dat als je het ego oplost, dat je dan alleen bevrijd bent van alle leed, maar nog dieper moet gaan in je energie voor verlichting ?
Denk dat het tijd wordt om wat boeken te lezen die wat dieper op deze stof ingaan, die er een duidelijke handleiding geven over hoe het ego op te lossen, of dat het het precies hetzelfde proces is als bij het oplossen van de oude pijnen ?

Had gisteravond weer 15 min gemediteerd (afgelopen dagen maar 1 of 2 keer per dag 10 min) na ook de hele wandeling met mijn loge van 1,5 uur wandelmeditatie heb gedaan ’s middags. Merkte dat ik duidelijk in een diepere meditatie kwam dan ik afgelopen half jaar heb gedaan. Dat voelt uiteraard prettig. Misschien wordt het binnenkort tijd om de sessies echt te gaan verlengen. Al doe ik dat misschien pas na de week dat ik de 4 bulldogs moet opvangen. Misschien ervoor af en toe een lange sessie van 30 min ?

Erg bewogen dag gister. Tijdens het wandelen weer mijn gebruikelijke wandelmeditatie gedaan. Denk toch een verschil van aanwezigheid te voelen tussen als je in gedachten bent of als je “voelt”, in meditatie bent. Het voelt alsof je in meditatie meer in je lichaam zit en dat je als je in gedachten bent je meer buiten jezelf bevind.

KPN sloot de handelsdag echter weer in de min op nu € 3,15 en dat had ik niet verwacht. Door het herstel de eerste dag had ik verwacht dat de €3,15 de bodem zou zijn en heb op basis daarvan bijgekocht, maar ook vandaag schommelt de koers rond de 3,15 zonder te herstellen. Ik heb het idee dat dit iets bij mij triggerde, maar ook daarvoor zat ik alweer vast in de “valse-hoop” val.
Zo wilde ik graag meer en bepaalde boeken lezen, zodat ik af zou komen van mijn ego, zoals ik ook van mijn oude pijnen ben afgekomen door de boeken die ik gelezen heb en daar mee aan de slag gegaan. Ik wil dat proces dus simpelweg herhalen. Als ik dat doe is alles goed en ben ik eindelijk gelukkig en hoef ik me geen zorgen meer te maken over wat ik wil etc.
Of tijdens het wandelen zit ik alweer te bedenken hoe ik ook zonder loge kan wandelen. En hoe ik meer meditatie wil doen, met gevolg dat ik nog weinig tijd heb om echt te werken of dat meer werken in de weg staat. Weer allemaal onzin, maar gister en ook nu nog wel geloof ik daar weer sterk in. Ben op mijn aandelengeld ook al gezakt naar 35K waardoor het moeilijk wordt om elk jaar geld op te nemen om de tekorten aan te vullen. Hierdoor raakte ik weer gevoel voor controle kwijt, ook omdat ik denk de vrijheid nodig te hebben in de toekomst niet meer op honden te hoeven passen. Zit daardoor alweer 2 dagen de hele tijd allemaal scenario’s door te rekenen hoe ik in de toekomst financieel moet rondkomen.
Terwijl er rationeel geen reden toe is, maar dan moet ik gewoon wat vaker 2 honden opvangen en dat lijkt me nu te druk ofzo, maar met 1 hond red ik het ook wel.
Ik probeer dus krampachtig die controle vast te houden, terwijl het rationeel gesproken niks toevoegt.

Heb hierdoor vanaf 20:30 weer tv zitten kijken, toen kreeg ik de kriebels en ging pas na 2:00 slapen. Heb wel de wekker om 9:00 gezet, maar was al om 8:00 wakker. Wordt tijd dat ik maar gewoon eens met de flow meega en doen wat ik moet doen ipv de hele tijd maar dingen te willen, blijven vasthouden aan de valse hoop.

Ben gisteravond ook weer pas na 2:00 gaan slapen. Heb ’s middags nog wel loopmeditatie gedaan terwijl ik met mijn loge in het baleibos liep. KPN was niet meer verder gedaald en ik had weer wat ideeën voor de websites. Op een gegeven moment had ik het idee dat ik de controle weer wat los kon laten. Of iig ervoor te zorgen dat ik me er niet meer druk om maakte. Het voelde toch weer als een overgang en heb toen een broodje frikandel+kroket voor de tv gegeten. Toen ik zag dat Borat op tv was heb ik een zak chips en zak drop bij de benzinepomp gehaald en weer de hele avond tv gekeken. Was na de film geloof ik zelfs misselijk van al het eten, de chips, drop, broodje frikadel en kroket. Normaal niks bijzonders aan zulk eten, maar leek er toch echt wel last van te hebben. Het lijkt dan alsof hoe gezonder je wordt, hoe slechter je tegen dat soort ongezond eten kan. In hoeverre dit uit mijn gedachten komt en dus een illusie is of uit mijn gevoel, kan ik echt niet zeggen.
Het lijkt echt iig, omdat ik het idee heb het nu nog steeds een beetje te voelen. Denk ook dat de kans kleiner is geworden dat ik dit soort avonden hou, terwijl ik dit vorig jaar toch heerlijk vond om te doen en dit toch zeker 1 keer per week deed. Nu misschien 1 keer per 3 weken ofzo en deze beviel dus eigenlijk niet kwa eten. Terwijl ik het normaal doe om juist eens lekker een avondje te snoepen.

Ben vandaag pas om 12:00 opgestaan, wel lekker geslapen, voelde me vanochtend alsof ik een avond uit was geweest (zonder de alcohol) maar na een lekkere douche en wat kleine huishoudelijke taken voel ik me nu heerlijk uitgerust. Van werken zal vandaag wel weer niks komen, maar dat is niet erg, morgen weer een dag. Heb deze overgang kennelijk even nodig.

Tijdens het tarwegras persen en verzorgen heb ik wel weer een soort van realisatie gehad. Niet zo sterk als echt een ingeving of echte diepe realisatie, maar toch. Ik voel me nog steeds erg geïdentificeerd met mijn ego namelijk.
Maar als je er goed over nadenkt is het hele concept van het hebben van een identiteit een illusie. Je maakt die zelf met je gedachten, uit het niets en omdat het niet echt is blijft het zich constant vormen en moet het constant gevoed worden door je gedachten, omdat het anders geen waarde meer zal hebben.
Je bent nml, realiseerde ik me vanochtend, constant aan het denken wat anderen van je vinden, wat ze van je zouden vinden. Zelfs nu ik amper met anderen omga en zelfs mijn beste vriendinnen nauwelijks spreek en me niet meer druk lijk te maken wat echte personen van me vinden (ik blijf mijn gevoel volgen) blijf ik het toch doen met fictieve personen, zoals verzonnen toekomstige ontmoetingen met mensen die met hetzelfde bezig zijn, of met schrijvers van de boeken die ik lees of hun aanhangers/lezers om ze te vertellen wat ze missen, niet goed begrepen hebben.

Dit zal zijn om mijn ego te voeden, om maar mezelf te blijven te bevestigen in fictieve discussies om fictief indruk te maken op anderen door te uit te leggen wat ze niet goed snappen. Aan de ene kant is het ook wel om ze fictief echt te helpen, maar toch denk ik vnml dat het elke keer mezelf bevestigen is, dat wat ik aan het doen ben het juiste is.
Ik haal identiteit aan het constant beoordelen van anderen (mensen+dingen+gebeurtenissen), te bedenken hoe anderen mij beoordelen, wat ze van mij zouden vinden, aan beoordelingen van acties die ik zelf doe, de fictieve discussies die ik heb, de fictieve problemen die ik oplos, die dingen die ik echt doe op de beurs, met de websites en de hondenopvang bv, de boeken die ik lees. Onze hele identiteit is dus een grote illusie van je gedachten in beoordelingen.

– Beoordelingen van andere mensen, dingen en omstandigheden, zoals hoe mooi of lelijk iets is. Het park waar je loopt, de wijk waar je woont, de auto die je rijd etc.
– Beoordelingen van hoe jij denkt dat anderen mensen je zullen beoordelen, wat je doet, het bereikt, de keuzes die je maakt.
– Beoordelen van jezelf, wat je doet, bereikt, hoe je je leven leidt, hoe je anderen behandeld, wat voor spullen je hebt, wat je gedaan hebt in je leven, wat je wil bereiken etc etc

Allemaal illusies van je gedachten, je hele identiteit !

Gisteravond weer gewoon een boek gelezen, “de vrije wil is geen illusie”. Ben nu halverwege, maar hij heeft nog niks aangetoond, dus ben benieuwd naar de 2e helft.
Ging gister om 1:00 slapen en had de wekker om 9:00 gezet, ik wil wat meer aan mijn dag hebben, maar toen ik om 7:30 even wakker werd heb ik de wekker uitgezet omdat ik voelde hoe moe ik nog was. Werd uiteindelijk om 10:45 wakker. Heerlijk geslapen en uitgerust. Je dag is alleen zo kort en zo kom ik amper aan mijn websites toe. Moet vandaag ook ’s avonds maar eens een uurtje gaan werken ipv op de bank een boek te lezen. Die ontspanning hoor ik eigenlijk niet meer nodig te hebben.
Gisteravond in bed oud boekje uit de kast gehaald over de 9 fasen naar verlichting en ik zou ergens tussen fase 3-4 zitten, niet eens halverwege dus 🙂
Maar wil daar wel wat meer over lezen, denk dat het wat meer houvast geeft en misschien de honger naar controle van het ego kan stillen en wordt het misschien makkelijker om de illusie van controle over het leven los te laten. Ben blij dat ik 2 maanden vrij heb genomen, zodat ik ongestoord aan pilatus en meditatie kan gaan werken, Ik weet dat het valse hoop is, maar heb er toch zin in.

23:00
Heb net eerst 15 min meditatie gedaan en daarna met Kaya (hond) naar het grote veld gelopen en ook weer wandelmeditatie geprobeerd/gedaan en ben me weer iets gaan realiseren. Ze hebben het er nml de hele tijd over dat de geest getrained moet worden, gefocused moet worden, maar ik krijg het idee dat je juist alleen maar moet “voelen”.
Ik denk niet dat ik het de hele tijd doe en al veel van de tijd onbewust over ga op alleen voelen, maar nu doe ik heel vaak de geest, dus vanuit het hoofd, concentreren op de ademhaling.
Volgens mij moet je alleen voelen en je aandacht op je ademhaling hebben, vanuit het voelen en NIET vanuit je hoofd, het “denken”of “geest” of wat dan ook.

Het voelt dat als ik ga dagdromen, in gedachten zit etc, alsof ik dan vooral leef vanuit het hoofd en meer buiten mijn lichaam. Terwijl je in je lichaam moet blijven, je moet je lichaam voelen en van binnenuit je aandacht op je ademhaling vestigen. Nou deed ik dat ook wel vaak genoeg denk ik, maar net zo vaak probeerde ik vanuit mijn hoofd me te concentreren op mijn ademhaling.

Het was halverwege de wandeling dat ik deze realisatie kreeg, eerst leidde het me erg af, daarna probeer ik het gelijk uit. Leek veel moeilijker en voelde heel raar, alsof ik echt iets in mijn hoofd buitenspel zet. Ben dus erg benieuwd komende tijd.