Streven naar perfectie; ego streeft naar verlichting

Voelt goed, geeft berusting als je beseft dat je al compleet bent, dat je niks nodig hebt. Heb gister met mijn loge een heerlijke strandwandeling gemaakt en even momenten gevoeld van de grootsheid, uitgestrektheid van mijn ware zelf, mijn bewustzijn, het geheel. Was mooi.

Ik heb dus geen behoefte meer aan liefde, geluk (in de vorm van geld, spullen, reizen etc) en nu dus kennis. Nu voel ik dat er nog een behoefte is. De behoefte naar perfectie. Vanmorgen werd ik mij opeens heel erg bewust van mijn behoefte of mijn ego’s behoefte om te oordelen. Alles als goed of fout te bestempelen. Dingen niet fout willen doen, streven naar perfectie.
Denk dat ik daarom ook een drang heb om lekker op vakantie te gaan, te wandelen in de natuur. Niet voor geluk, maar voor rust, zodat ik niet hoef te oordelen, niet mezelf hoef te verbeteren.

Wordt mij nu opeens bewust dat ik nog steeds de drang heb om de wereld te verbeteren. Dat is uiteraard weer een afspiegeling aan de behoefte om mezelf te verbeteren. Ik besef mij nu dat ik niks nodig heb, maar heb dus nog wel de behoefte om mezelf (vanuit mezelf) te verbeteren, efficiënter te maken.
Maar ja, wat is het nut van efficiëntie en perfectie als ik niks nodig heb ? Compleet ben ?

Het gaat denk ik niet om wat het wel is, maar om wat het niet is. Perfectie is nml geen fouten maken. Toen ik bij de psycholoog liep, nu alweer 3 jaar geleden, was dat al een belangrijk issue. Ik wilde dingen niet fout doen.
Apart eigenlijk, ik voel geen angst meer en ben dus niet bang om dingen fout te doen. Maar toch wil ik geen fouten maken. Het houd mij niet tegen om dingen niet te doen (uit angst om het fout te doen → dan liever niet proberen), maar toch wil ik nog steeds niet fout doen. Streef naar perfectie, of alles zo goed mogelijk, zo goed als binnen mijn kunnen ligt.

En dus moet ik constant dingen/acties/resultaten beoordelen als goed/slecht/kan beter. Want alleen dan kan ik “leren” om beter te worden. Dit totdat er geen slechte acties meer zijn van mij, alleen nog maar goede acties.

Maar dat is onmogelijk, heb ik ook al vele malen geschreven. Ik kan dingen alleen als goed bestempelen, als ik daarmee andere dingen als slechts bestempel. Het is nml relatief. Alles kan alleen goed worden als je stopt met oordelen.
Jezus zei het al: Gij zult niet oordelen !

Maar ik geloof dus nog steeds dat mijn denken mijn leven beter kan maken door te oordelen, ook al weet ik dat dat niet kan. Maar ik besef dat dus nog niet.

Stiekem denk ik dat het mijn oordeel over mijn emoties en behoeften ervoor hebben gezorgd dat ik ze heb ontmanteld en losgelaten. Denk ik dat ik ze heb losgelaten door ze te bestempelen als ongewenst. Dat ik de controle heb en mijzelf en de wereld kan verbeteren door alles te beoordelen, te verdelen in goed en slecht.
Dit is natuurlijk niet zo. Maar dat is wat mijn ego geloofd. Het ego dat zichzelf voor de gek houd (omdat het de waarheid niet aankan)

Ik besef me dus nog niet dat mijn streven naar perfectie juist verantwoordelijk is voor imperfectie. Want in mijn streven naar perfectie oordeel ik goed/slecht, mooi/lelijk en zorg ik voor dualiteit en dus imperfectie. Slecht en lelijk zullen altijd blijven bestaan zolang ik naar het goede blijf streven. Want om naar het goede te kunnen streven moet ik dingen als slecht en lelijk beoordelen.

14:00

Streven naar verlichting is als streven naar perfectie. Je streeft naar verlichting omdat je streeft naar perfectie.
Maar perfectie en ook verlichting zelf bestaan niet. Verlichting zelf is ook een concept van het denken, daarom is verlichting niet te begrijpen, het bestaat niet eens.
Verlichting is alleen maar “de afwezigheid van”:
de afwezigheid van het ego
de afwezigheid van desire/willen
de afwezigheid van oordeel
de afwezigheid van perfectie

Verlichting zelf is een behoefte, een concept gecreëerd door het denken, het ego om als doel te hebben. Iets wat buiten zichzelf te vinden zou zijn, net als liefde, geluk en kennis. Een doel van perfectie. Als ik verlicht ben, dan is alles perfect.

Dit kan dus niet, want verlichting is een illusie, het is de afwezigheid van perfectie. Verlichting betekent het accepteren van imperfectie, accepteren wat is.
Om verlicht te kunnen zijn moet je zelfs het concept van verlichting zelf los laten. (het concept van verlichting komt immers vanuit het ego, je kan de ene alleen loslaten met het andere tegelijk ! )
ego = verlichting
Het denken ziet ze weer als dualiteit, maar in realiteit zijn ze 1.
Het ego loslaten is verlichting loslaten !

15:15

Zo zat ik ook na te denken over het broeikaseffect. Als je je huiswerk doet weet je dat dat een bedreiging is voor de mensheid en dat we al hadden moeten veranderen in ons zelfdestructieve gedrag hierin. Maar toen kwam Katie weer om de hoek. Kan ik wel zeker weten dat nu handelen het beste is ?
Kijk bv naar oorlog. We hadden de 1e en 2e wereldoorlog nodig hier in Europa voordat we er genoeg van hadden. Op dit moment lijkt oorlog in Europa geen optie meer (→ vandaar het streven naar de EU) (al is streven naar een politieke unie juist weer fout) De VS had Vietnam nodig om wakker te worden.

Misschien moeten er eerst flinke schokken in het wereldklimaat komen met honderden miljoenen doden of zelfs meer dan een miljard doden tot gevolg hebbende voordat de mensheid zich hiervan bewust wordt. Bewust van het feit dat we 1 zijn met de natuur, onze omgeving en deze niet in dienst staat van ons.
Zo heeft de gedachte tot “untermenschen” geleid tot groot lijden, zo groot dat velen nu beseffen dat alle mensen gelijk zijn en hoe gevaarlijk het is om hier anders in te denken.
Zo denken we aan de natuur nog steeds als “untermenschen”. Het is slechts een productiemiddel in dienst van ons, ipv dat we het als ons gelijke zien.
En het is heel goed mogelijk dat er eerst net als bij de Joden, vernietiging op grote schaal moet gebeuren. Met zoveel menselijk leed, dat we ons eindelijk bewust worden van het feit dat wij en de natuur 1 zijn. Dat er geen verschil is tussen ons en de natuur. Niet alleen als mensheid zijn we 1, ook als onderdeel van de natuur zijn we 1 met de natuur.

Uiteraard is dit geen reden om niet mijn eigen verantwoordelijkheid hierin te nemen !

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *