Heb gisteravond weer eens agressief gedroomd. Geen idee waar die verder over ging, maar ik heb heel wat aantal gasten in elkaar geslagen (soort bende tegen bende als in een film). Waar normaal dit eindigt in frustratie omdat er nooit een einde komt aan het gevecht, werd ik deze keer wakker nadat ik (of mijn bende) had gewonnen. Heb dat tijdje geleden wel eens eerder opgemerkt dat dromen ook daadwerkelijk eindigen, eindigen in enigszins rust. Dat had ik vroeger nooit.
Merk duidelijk dat dromen gewoon “denken” is in je slaap. Moet hierdoor denken aan al die mensen die hun dromen onderzoeken en dat als oplossing gaan zien. Maar je gaat dus met je probleem zoekende ego het probleem veroorzakende ego onderzoeken hahaha, kansloos dus.
Moet hierbij denken aan de schrijfster van een van de boeken over HSP, zij is therapeute die aan de hand van dromen met mensen aan de slag gaat. Al die arme drommels die daar dan heen gaan.
Alhoewel ik mijn psycholoog in eerste instantie erg goed vond, anders, kwam ze natuurlijk ook maar tot een bepaald, eigenlijk beperkt niveau. Al die PRI-therapeuten zullen een stuk verder komen, maar ook tot een beperkt niveau omdat ze aan hun oude pijnen proberen vast te houden. (wat eigenlijk ego is) Ze zijn overtuigd dat die oude pijnen (en dus hun ego) echt zijn en zullen dus ook nooit verder komen.