Millennium

Nou ben ik idd naar de bib gegaan en daar ook de DVD trilogie van millennium gehaald. Heb ze allemaal achter elkaar zitten kijken, 9 uur in totaal. Als ik bezig ben dan wil ik toch ook het einde zien, dan kan ik niet rustig wachten tot de volgende dag. Dus uiteindelijk ben ik om 4:00 (klok ging uur vooruit) gaan slapen en vandaag om 12:30 opgestaan.
Het was een Zweedse film en ik vond hem erg slecht, ze hebben maar 10% verteld ofzo, dus het was gewoon een korte samenvatting. Er zat totaal geen achtergrond bij de gebeurtenissen, geen karakter opbouw, geen mooie ontknopingen → ook die waren samengevat. Echt heel slecht dus.
Nu ik meer lees, heb ik ook het idee dat lezen gewoon veel leuker en beter is dan de tv versie. Misschien alleen nog bij verhalen met mooie 3D beelden, zoals de “Two Towers” enzo, maar verder zijn boeken nu nmm veel beter. Betere verhalen, betere beleving etc. Tv kijken doe ik nu ook puur uit luiheid.
Wat ik dan wel weer mooi vind aan dit verhaal is de achtergrond ervan. Toen ik de boeken las en iets over de schrijver op wikipedia had gelezen had ik al gelijk door dat het verhaal was hoe hij graag had gezien hoe zijn leven eruit had moeten zien; hoe zijn leven perfect was geweest in zijn denken.
De schrijver was een links-idealist die in 3e wereld landen linkse revoluties heeft gesteund, 32 jaar dezelfde vriendin heeft gehad en zijn eigen blaadje had.
Blomvist had 3 grote scoops die hij blootlegde, 1 tegen het grootkapitaal, 1 tegen vrouwenonderdrukking en 1 tegen machtsmisbruik van overheidsinstanties. Zijn 3 grote onderwerpen. Daarnaast was hij in trek bij de vrouwen, maar bond zich niet , had een open-relatie met zijn getrouwde vriendin en beoordeelde/ veroordeelde mensen in zijn omgeving niet en red daardoor dat jonge meisje die zoveel heeft meegemaakt. Maw het ideale leven van een grote held, die de hele samenleving en een klein onschuldig meisje red van de boze krachten.
Het is dan ook een schitterend verhaal, daarom spreekt het ons allemaal aan. Diep van binnen willen we allemaal wel zo zijn. Zo graag de samenleving redden en anderen in de hoop dat we zelf dan ook gered zijn.
Ondanks zijn eigen spannende leven en levensgezel van 32 jaar , een goed gezin, lijkt hij meer met zijn fantasieleven (zijn boeken) bezig te zijn dan het echte leven. Hij scheen een junk-food, kettingrokende workoholic te zijn die aan het eind 14-15 uur per dag werkte tot wel 6 dagen in de week. Vooral aan het werk met zijn fantasieleven, waar hij al zijn halve leven in weg droomt.
En wat doet hij als zijn verhaal af is ? Wat doet hij als hij zijn fantasieleven geleefd heeft ? Juist, hij gaat dood. Hij heeft zijn leven geleden. Zijn boeken zijn klaar, hij heeft de samenleving en het kleine meisje kunnen redden, iedereen behalve zichzelf en dus was het tijd om dood te gaan.