Zoals elke avond laat ik mijn loge voor het slapen gaan uit, zo ook deze keer. Loop sinds deze week wel langer de laatste ronde, gewoon omdat ik het lekker vind en me vaak nog fit voel tot aan dat ik in bed lig. Ik probeerde weer de loopmeditatie, blijf de hele tijd gedachten houden en ging minder goed dan normaal. Ik bleef echter doorgaan en de laatste 5 min van de wandeling voelde toch opeens anders. Normaal probeer ik me te concentreren op het gevoel in heel mijn lichaam incl hoofd, maar opeens voelde ik alleen met mijn lichaam en werd het stil in mijn hoofd. Dat was een hele rare gewaarwording en voelde me gelijk wat euforisch over wat ik voelde, dit triggerde bijna het denken weer: zo van “wat is dit”, wilde het gelijk weer analyseren, maar wist het gevoel redelijk goed vast te houden.
Toen ik weer binnen was ging wel mijn denken er weer mee aan de haal, gelijk weer positief over wat ik gevoeld had, wat ik bereikt had. Gelijk ging die Valse Hoop in versnelling.
Terwijl ik dat boekje over meditatie las, begrijp ik niet waarom ze zo lang moeten mediteren en geen verlichting bereiken. Dit terwijl ze weten dat gedachten illusies zijn en zo proberen alles in het leven meditatief/bewust te doen. Hoe kan het dat na 10-20 jaar niet allang een automatisme is? Zo komt het iig over. Het ego ging dus gelijk met zichzelf aan de slag, zijn identiteit versterkend.
Toen ik vanochtend weer op tijd wakker werd, was het dan ook behoorlijk druk in mijn hoofd en het was moeilijk bij mezelf te blijven de hele ochtend. Ik bleef dingen in de toekomst analyseren om meer controle te proberen te krijgen. Mede ingegeven door dat euforisch gevoel, zeker omdat het op dit moment alles lekker lijkt te lopen.
Alleen mijn loge heeft een hotspot op der linkerdijbeen die ik nu echt in de gaten moet houden, want had daar wat haarklitten gister weggeknipt , maar daardoor heeft ze kennelijk meer kunnen likken waardoor de plek juist groter is geworden. Ziet er verder niet erg uit, maar ze moet het wel met rust gaan laten zodat het kan genezen. Vandaag is het weer heerlijk weer, maar dat is over een paar dagen over, dus ook met de sneeuw, dus dan ligt ze weer binnen en kan ik haar beter in de gaten houden dat ze er niet aan likt.
Heb ook weer verder gelezen in dat meditatie boekje en het is heel basic, dus zal niet heel veel nieuws instaan, maar dat is niet erg, eens in de zoveel tijd goed de basis doornemen lijkt mij erg zinvol.
Zo heb ik wel al geleerd dat het beter is dat ik mijn ademhaling niet meer tel, maar gewoon probeer te volgen en advies over de positie van de handen voor een betere zitpositie, dus dat heb ik er alweer uitgehaald.
Je merkt echter duidelijk hoe de persoonlijke ervaringen door zo’n tekst heen gaan en beïnvloeden. Hij heeft het heel veel over discipline en dat je door moet blijven gaan ook of juist als je weerstand voelt en even geen zin heeft, je het beste met meerdere mensen kan doen voor de motivatie etc.
Ik denk dan echt wat een onzin, dat komt duidelijk allemaal uit het denken voort. Als je weet/voelt dat meditatie je op het juiste pad brengt dan heb je daar geen last van. Ik sla rustig een dag over of kort het in naar 10 min of verleng het soms juist naar 20 min, zeker als ik heftige veranderingen in mezelf voel dan ga ik niks lopen forceren en neem soms even een dagje “rust”. Blijf altijd je gevoel volgen. (moet je natuurlijk wel dat goede onderscheid kunnen maken (met je emoties) )
Zo lees ik ook over 100 daagse cursussen en in kloosters leven volgens een strak ritme, elke dag vroeg opstaan, maar dat is dom, je moet het lichaam en geest geven wat het nodig heeft. Soms slaap ik 8-9 uur en zoals de laatste tijd maar 6-7 uur. Je wordt wakker wanneer je genoeg geslapen hebt. Ik zet de wekker alleen om ervoor te zorgen dat ik niet te lang blijf liggen omdat de hond uit moet.
Het komt op mij over als dat ze na 10 jaar of langer mediteren wel weten dat gedachten illusies zijn maar nog niet weten dat ze gewoon hun gevoel moeten volgen. Hij zegt dan wel dat het vnml voor beginners zo werkt, maar ook dan…..
Voorlopig bevestigd het mijn gevoel dat je itt wat bijna iedereen zegt je beter geen leraar kan nemen, want die zal toch zijn persoonlijke ervaringen op je spiegelen. Daarom zijn boeken nmm zo geweldig, je kan dan elke keer de leraar nemen die je op dat moment nodig hebt !
Zo heb ik het aan: Dr Phil, Aaron, Katie, Ingeborg, Eckhart etc samen te danken dat ik mijn oude pijnen heb vrijgelaten, alleen met allemaal is het me gelukt. Met slechts 1 was het me nooit gelukt.
Neem daarom niet 1 leraar, neem ze allemaal ! 🙂
Had ook weer raar gedroomd. Zo droomde ik dat ik sex had met mijn eerste ex, wat op zich prima was. Ik droomde echter ook de volgende dag dat we weer een relatie hadden en dat ik daar al gelijk weer spijt van had en er uit wilde hahaha.
Volgens mij is toch zo’n droom niks anders dan het koppelen van het verhaal wat ik nu s’avonds aan het lezen ben en het feit dat mijn ex uit zichzelf wilde afspreken. Dus denk dat zo’n droom niks anders is dan een combinatie van indrukken op zo’n dag. Daarna ging de droom door uiteraard, maar dat wordt zo vaag, dat is niet meer te onthouden, te weird.
18:00
Was redelijk chagrijnig vanochtend, wat ook wel terug te merken is in mijn schrijven denk ik. Voelde het wat borrelen in mijn darmen, maar op de wc kwam niks, dus dacht komt later wel. Maar toen ik vanmiddag mijn meditatie wilde doen en begon met strekoefeningen voelde het toch niet lekker, maar dacht gaat wel over. Totdat ik me realiseerde dat ik me aan het verzetten was ipv gewoon te accepteren. Dus toch maar op de wc gaan zitten, ook al had ik al 2,5 dag niks gegeten, dus verwachte ook niks. Maar na 5 min ofzo kwam er echt de grootste hoop uit, waarvan ik echt dacht, waar komt dat in hemelsnaam vandaan na zo lang niet gegeten te hebben ? Voelde me daarna ook gelijk een stuk beter en ook vrolijker. Bewijst maar weer hoe alles invloed heeft op je stemming. Ik gaf de schuld aan mijn ego, maar het bleken mijn darmen te zijn 🙂
Het is iig een mooie bevestiging dat zo’n reinigingskuur dus echt zin heeft.
En nu ik voor de 3e dag niet gegeten heb, heb ik nog steeds geen echte honger, kan je nagaan. Het lichaam voelt dus kennelijk waar het mee bezig is en vraagt dan ook niet om eten. Heel bijzonder.